گل نرگس : این گل در آب کم عمق می تواند عمر بسیار درازی داشته باشد. به ویژه اگر ساقه های آن را به طور مکرر کوتاه کرده و آب را عوض کنید و غذای مکمل به آن اضافه نمایید. هر دو تا سه روز یکبار تنها در نیمی از گلدان آب بریزید. می توانید پوسته محافظ را به حال خود باقی گذاشته و یا آن را به آرامی از ساقه جدا کنید. زمانیکه ساقه های نرگس را کوتاه می کنید این پوسته ها از خود نوعی شیره در داخل آب ترشح می کنند که عمر سایر گل ها را کوتاه می کنند. برای جلوگیری از این مشکل می توانید پس از برش ساقه ها برای 12ساعت آنها را در یک گلدان مجزا قرار دهید و سپس با گل های دیگر در یک گلدان قرار دهید. در گل آرایی های جدید دیده می شود که گل نرگس را همراه با پیاز و ریشه آن تزئین می کنند. به این منظور گل روی ریشه ها را با آب شسته و می توانید از کلیه گیاه از ریشه گرفته تا ساقه و برگ و گل لذت ببرید.

 
گل شقایق: همان مراقبت های متداولی که در ابتدا توضیح داده شد در مورد گل شقایق هم صدق می کنند، اما از آنجاییکه ساقه های آنها خیلی لطیف و آسیب پذیر می باشند، باید آنها را با ملایمت در دست گرفته و به آرامی کوتاه کنید. طبیعت حساس و لطیف گل های شقایق حاکی از این مطلب است که عمری بیش از3 تا5 روز ندارند.

 
گل داودی: این گل ها در رنگ ها و اشکال مختلف یافت شده و با تعداد گلبرگ های مجزا یافت می شوند. گاهی اوقات در رنگ های غیرمعمول دیده شده و با شکوفه های تکی و یا چند تایی در هر ساقه، دارای زیبایی خاصی می باشند. هر یک از گلبرگ ها که زرد شده و یا رو به پلاسیدگی می رفتند، باید از ساقه جدا شوند. برگ های این گل گاهی اوقات از گلبرگ ها نیز زودتر پلاسده می شوند. کوتاه کردن ساقه ها جذب مطلوب آب را افزایش داده و عمر گل را در داخل گلدان افزایش می بخشد. عمر متوسط گل های داودی در گلدان چیزی در حدود 7تا12 روز می باشد.

 
گل مینا: کلیه موارد ذکر شده برای مراقبت و نگهداری از سایر گل ها درمورد این گل نیز صدق می کند ، تنها با این تفاوت که باید به یاد داشته باشید این گل نیازمند میزان آب زیادی است به همین دلیل باید به طور مکرر گلدان را چک کنید و آن را همیشه پر از آب نگه دارید.