بر این اساس، سزاوار است که از دست دادن با نامحرم که در زندگی اجتماعی نیز امری ضروری قلمداد نمی شود، خودداری نمود. خداوند متعال، بیشتر احکام شرعی را به صورت کلی وضع کرده و مصلحت عموم جامعه را در نظر گرفته، اگرچه ممکن است حکمت تشریع حکم شامل برخی افراد نشود. به عنوان نمونه، هر چند ممکن است دست دادن با زنان، هیچ احساس شهوانی را در برخی افراد کهنسال و یا میانسال ایجاد نکند، اما شارع مقدس، به دلیل ایجاد همین احساس، در بسیاری از مردم، حکم به حرمت چنین رفتاری داده باشد.

اما در خصوص تماس بدنی مرد و زن نامحرم و دست دادن و مصافحه کردن آنان با یکدیگر، مراجع بزر گوار تقلید به صورت کلی فرموده اند: دست دادن با نامحرم جایز نیست، مگر این که چیزی حایل و حجاب گردد، یا عناوین ثانویه ای مثل ضرورت صدق کند.

امام خمینی (رحمت الله علیه):

اشکال ندارد. ولی بنابراحتیاط واجب کف دست ارا فشار ندهند.

مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (حفظه الله تعالی):

لمس اگر با دستکش و مثل آن باشد و موجب مفسده نباشد حرام نیست وگرنه حرام است. شایان ذکر است؛ دست دادن با نامحرم (بدون پوشش) در هر صورت (چه با پیر و چه با جوان، چه در کشور های اسلامی و چه در کشورهای کفر و...) جایز نیست؛ و چنانچه همراه با نشان دادن این نکته باشد که به خاطر آیین و احکام دینی از مصافحه با نامحرم امتناع می ورزد و این امتناع او هیچ توهینی به کسی ولو در  برابر مردم نمی باشد و در ترک چنین حرامی حرجی نخواهد بود.

آیات عظام اراکی، تبریزی، خوئی (رحمت الله علیهم):

اشکال ندارد.

آیت الله بهجت (رحمت الله علیه):

خلاف احتیاط است.

آیت الله سیستانی (حفظه الله تعالی):

مصافحه و دست دادن به نامحرم ، مطلقاً (چه با پیر و چه با جوان، چه در کشور های اسلامی و چه در کشورهای کفر و...) جایز نیست؛ ولی دست دادن به نامحرم با دستکش یا چادر، در صورتی که التذاذی در بین نباشد و خوف التذاذ و وقوع به حرام نباشد، مانع ندارد. بله؛ اگر ترک دست دادن با دستکش و امثالهم میسّر نبود، در صورتی که دست ندادن، وی را به ضرر و زحمت غیر قابل تحمّل بیندازد  دست دادن، فقط به اندازه ضروری جایز می شود.

آیت الله صافی گلپایگانی (حفظه الله تعالی):

اگر معرض ریبه و فساد باشد جایز نیست.

آیت الله فاضل لنکرانی (رحمت الله علیه):

حرام نیست.

آیت الله گلپایگانی (رحمت الله علیه):

بدون ریبه و تلذذ اشکال ندارد.

آیت الله مکارم شیرازی (حفظه الله تعالی):

چنانچه مفسده ای نداشته باشد جایز است ولی بهتر ترک آن در غیر موارد ضرورت است.

آیت الله نوری همدانی (حفظه الله تعالی):

درفرض سوال بدون ریبه و تلذذ و بدون فشار اشکال ندارد مگر اینکه تداوم و تکرار موجب مفسده باشد.

آیت الله وحید خراسانی (حفظه الله تعالی):

در فرض تلذذ و ترس وقوع در معصیت حرام است.