رسيدن به آرامش، مودت و رحمت/شهيد مرتضي مطهري(ره): «ازدواج در اسلام، جنبه اخلاقي دارد، با اين كه يك امر شهواني است، و اين تنها امري است كه با وجود اين كه پايه طبيعي و شهواني دارد، جنبه اخلاقي نيز دارد؛ يعني مثلا هيچ وقت خوردن جنبه اخلاقي پيدا نمي كند، ولي ازدواج خودش جنبه اخلاقي دارد، و در ميان غرايز شهواني انسان، هر غريزه اي كه اشباع شود، اشباع آن تأثيري در معنويت انسان ندارد، جز غريزه جنسي. لذا ازدواج از نظر اسلام، سنت و مستحب تعبير شده است. يكي از علل آن، اين است كه ازدواج، اولين قدمي است كه انسان از خودپرستي و خوددوستي به سوي غيردوستي برمي دارد. تا قبل از ازدواج، فقط يك «من» وجود داشت و همه چيز براي «من» بود. اولين مرحله اي كه اين حصار شكسته مي شود، يعني يك موجود ديگري در كنار اين «من» قرار مي گيرد و براي او معنا پيدا مي كند، كار مي كند، زحمت مي كشد، خدمت مي كند و نه براي من، بلكه براي او، در ازدواج است. بعد كه داراي فرزنداني مي شود، ديگر «او»، «او»ها مي شود و اينها قدم هاي اولي است كه انسان از حالت مني و خودخواهي خارج مي شود و به سوي غيردوستي مي رود، و «او» هم مورد توجهش قرار مي گيرد.

از ديدگاه اسلام، ماهيت ازدواج يک قرارداد و پيمان با شرايطي ويژه ‌و مطلوب است که از نگاه فقه اسلامي عملي مستحب و چه بسا واجب است/تناسب فرهنگي اعتقادات و مذهب/ تحصيلات/شناخت کافي از شرايط يکديگر/ بلوغ فکري و عاطفي ازعوامل موثر درازدواج موفق است.

از پيامبر ص نقل شده است كه:
همسر مانند گردنبند است، بنابراين بنگر كه چه كسي را به همسري برميگزيني.