بله .. ولادت خانم حضرت زهرا سلام الله علیها و روز زن و مادر ... در این فرصت بر آن شده ایم که روایتی از خانم حضرت زهرا سلام الله علیها را با هم مروری داشته باشیم.

حضرت فاطمه علیها السلام در روایت می فرمایند: إلزَم رِجلَها ؛ فَإنَّ الجَنَّةَ تَحتَ أقدامِها؛ در خدمت مادر باش ؛ زیرا بهشت زیر قدم هاى مادران است. (كنزالعمّال ، ح 45443)

بله مادر ... کسی که همه ما انسان ها به او مدیون هستیم چرا که بعد از خداوند اوست که بودنش را مدیونش هستیم.

در قرآن کریم در باب مقام والدین آیاتی مطرح می شود: وَ اعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِکُواْ بِهِ شَیْئًا وَبِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَانًا وَبِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ و خدا را بپرستید و چیزى را با او شریک مگردانید و به پدر و مادر احسان کنید و درباره خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و... 36 نساء و151 انعام و 23 اسراء، بر وجوب احسان و نیکی به والدین تأکید کرده است.

(اِمّا یَبلُغَنّ عِندك الكِبَر احَدُهُما او كِلاهما فلا تَقُل لهما اُفٍ و لا تَنهَرهُما و قُل لَهُما قولاٌ كریماٌ) (اسراء، 23)
"اگر یكى از آن دو یا هر دو، در كنار تو به سالخوردگى رسیدند به آنها حتى «اوف‏» مگو و به آنها پرخاش مكن و با آنها سخنى شایسته بگوى."  و در جایی دیگر مى‏فرماید: ما سفارش كردیم به انسان كه احسان را نسبت ‏به پدر و مادر فراموش نكند: (و وصّینا الانسانَ بِوالدیهِ احساناٌ) (احقاف، 15)

و انسان را نسبت‏ به پدر و مادرش به احسان سفارش كردیم. (وقَضى ربُّك الاّ تعبُدوا الا ایاهُ و بالوالدَینِ احسانا (اسراء، 23)

پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستید و به پدر و مادر خود احسان كنید.

در جاى دیگر احسان به پدر ومادر را در كنار عبادت حق یاد مى ‏كند: (انِ اشكُر لی و لِوالدیكَ) (لقمان، 14) شكرگزار من و پدر و مادرت باش.

نکته ی جالب این جا است که با همه این تجلیل‏ هاى مشترك، وقتى مى‏ خواهد از زحمات پدر و مادر یاد كند، از زحمت مادر سخن مى‏ گوید، نه از زحمت پدر، آنجا كه مى ‏فرماید: و وصّینا الانسانَ بِوالدیه احساناٌ حَملتهُ امُّه كرهاٌ و وضَعته كرها وحَملُه و فِصالُه ثلاثون شهرا (احقاف، 15)

زحمات سى ماهه مادر را مى ‏شمار كه: دوران باردارى، زایمان، و دوران شیرخوارگى براى مادر دشوار است. و همه اینها را به عنوان شرح خدمات مادر ذكر مى ‏كند. قرآن كریم به هنگام یادآورى زحمات حتى اشاره‏ اى هم به این موضوع ندارد كه: پدر زحمت كشیده است. 

بنابراین، آیات قرآن كه در مورد حق شناسى از والدین آمده است ‏بر دو قسم است: یك قسم حق شناسى مشترك پدر و مادر را بیان مى ‏كند و قسم دیگر، آیاتى است كه مخصوص حق شناسى مادر است، قرآن كریم اگر درباره پدر حكم خاصى بیان مى‏كند فقط براى بیان وظیفه است، نظیر: (وعلى المولودِ له رزقُهُنَّ و كِسوَتُهُنَّ بِالمَعروف) (بقره، 233) خوراك و پوشاك مادران به طور شایسته به عهده پدر فرزند است. 

ولیكن هنگامى كه سخن از تجلیل و بیان زحمات است، اسم مادر را بالخصوص ذكر مى ‏كند. 
پیامبران از جمله حضرت عیسی (علیه السلام) به مادر خویش احسان و نیکی خاص روا می داشت. (مریم، 23 و 34 ) از نظر خداوند، احسان به والدین، مقدم بر احسان بر هر کس دیگری حتی زن و فرزند است. (بقره، 38؛ نساء، 36 ) در این میان مادر، مستحق احسان و نیکی بیشتر در مقایسه با پدر است؛ زیرا وی مدت سی ماه رنج بارداری و شیر دادن و بیداری های شبانه روزی را تحمل کرده و سختی های آن را به جان و دل پذیرا شده.

تا از وجود پر مهر و مهربان مادرانمان بهره مند هستیم قدر بدانیم و تا می توانیم به این موجود بی مثال و بی همتا خدمت کنیم و اگر هم خدایی ناکرده از بودنشان در کنارمان محروم هستم، همیشه به یادشان باشیم و با فرستادن خیرات و اعمال نیک روحشان را شاد کنیم.

یک یادآوری

چه خوب است که وقتی والدین در حیات نیستند، غیر از ایام سال که همیشه به یادشان هستیم و خیرات می کنیم، در این روز، مثلا روز مادر ببینیم چقدر می خواستیم برای مادرمان هزینه کنیم و کادو بخریم، به همان میزان پول را بدهیم به کسی که مطمئن است و برایش نماز قضا و... که از واجبات آدمی است و در قیامت انسان خیلی به آن نیاز دارد بخریم و برایشان هدیه کنیم.

به امید آنکه با پاس داشتن مقام مادر در راه خدمت به ایشان هر چه بیشتر بکوشیم تا ان شالله در قیامت بهشتی باشیم.

منابع:

جوادى آملى ، عبدالله، زن در آینه جلال و جمال، ص 177

سایت تاریخی فرهنگی قرآنی؛ مقام مادر و پدر در قرآن و روایات، مطلب زارع پور