اکثر قریب به اتفاق افراد، عقل خود را کامل می دانند. هیچکش خود را از نظر عقلی ناقص نمی داند. در مورد سلامت رفتار و شخصیت نیز به همین گونه است. حتی آسیب خورده ترین افراد که رفتارهای نابهنجارشان برای همه واضح و آشکار است، خودشان را افرادی آسیب خورده نمی دانند و اعتقادشان بر این است که افرادی کاملاً سالم هستند. و علت ناراحتی و آزار و اذیت هایی که به اطرافیان می رسانند را عیب و ایراد دیگران و اطرافیان خویش می دانند. متاسفانه در اکثر جوامع بشری کلماتی مانند دیوانه و روانی را به عنوان توهین و ناسزا بکار می برند که البته تا اندازه ای به خاطر ناراحتی ها و آزار و اذیت هایی که این افراد آسیب خورده رفتاری برای دیگران ایجاد می کنند. استفاده از کلماتی مثل دیوانه و مجنون، بدین خاطر بوده که رفتارهای این افراد آسیب خورده به دلیل اینکه معقول و منطقی نبوده، و بواسطه اینکه از لحاظ علمی ریشه بسیاری از اختلال های رفتاری مشخص نبوده است.

کلمه روان بار عاطفی زیادی دارد. بجای کلمه روان، از کلمات فکر، شناخت، عواطف و ذهن استفاده شود. بجای اینکه گفته شود "تو مشکل روانی داری" بهتر است گفته شود "تو از لحاظ فکری با مشکلاتی مواجه شده ای" یا "درگیری هایی از جنبه شناختی برایت بوجود آمده است" یا "تعارضاتی در عواطف تو پیش آمده است" یا "اخیرا مشکلاتی ذهنی برایت پیش آمده است". پس خصوصا با افرادی که آگاهی شان در مورد بهداشت و سلامت روان پائین است، کلمه روان، بیماری روانی و اختلال روانی نباید بکار برده شود.

(معمولا زمان حال را از دست می دهند و دائما به دوران مطلوب یا نامطلوب گذشته فکر می کنند و یا از آینده مورد انتـــظار خود و یا آینده نگران کننــــده ای که از آن هراســـانند ذهن خود را مشـــغول می کنند. پرداختن به زمان حال باعث اضطراب این افراد می گردد.)

این افراد که آسیب خورده رفتاری و یا به اصطلاح روان رنجورها هستند دارای مشخصات زیر می باشند:

1- این افراد معمولا زمان حال را از دست می دهند و دائما به دوران مطلوب یا نامطلوب گذشته فکر می کنند و یا از آینده مورد انتظار خود و یا آینده نگران کننده ای که از آن هراسانند ذهن خود را مشغول می کنند. پرداختن به زمان حال باعث اضطراب این افراد می گردد.

2- این افراد درگیری و ستیز بیشتری با اطرافیانشان دارند.

3- این افراد اضطراب بیشتری نسبت به سایر افراد تجربه می نمایند.

4- روان رنجورها رفتارشان بیشتر بر اساس عواطف است تا منطق.

5- روان رنجورها، محور درونی خود را از دست داده و بوسیله عوامل بیرونی به حرکت در می آیند.

6- روان رنجورها دیگران را برای عملکرد خودشان مقصر می دانند و اغلب عاطفی و مهربان هستند.

7- روان رنجورهای استعدادهایشان را کشف نمی کنند و رفتاری درونی پر از درد و رنج دارند.

8- این افراد اکثرا نمی دادند مشکلشان چیست و نمی دانند که دچار آسیب در رفتار هستند.

9- این افراد با همسر و فرزندانشان ارتباط سالم و سازنده ای ندارند.

10- از ویژگیهای بارز و برجسته روان رنجورها آن است که شدیدا ترسان و گریزان از رفتن نزد روانپزشک و روانشناس و مراکز مشاوره هستند.