به دنیا بگویید:  سیب !

 همه ما در خانه و خانواده خود شاهد بوده و هستیم که کودکان همیشه و هر لحظه از خنده برای ابراز شادی خود استفاده می‌کنند. اما به مرور زمان که بزرگ‌تر می‌شوند گویا این صفت و این خاصیت فوق‌العاده را فراموش می‌کنند. گویا در کودکی، همه ما باور داریم که زندگی، خود اتفاقی شاد است. به همین دلیل در حالی که بچه‌ها و کودکان راه‌های زیادی برای نشان دادن شادی و خوشحالی خود دارند اما همگی معمولاً از خندیدن برای ابراز این شادی استفاده می‌کنند.

تحقیقات نشان می‌دهد که تا وقتی کودکیم (تا سنین حدود پیش دبستانی) روزانه 300 مرتبه می‌خندیم ولی وقتی بزرگ‌تر می‌شویم، به عنوان یک بزرگسال تنها روزی 15 دفعه خنده بر لب‌های ما می‌نشیند. کودکان، استاد هنر شاد بودن هستند؛ علت این را هم باید در این نکته جستجو کرد که از نگاه بچه‌ها، آن‌ها هر چه می‌خواهند دارند و نگران نداشته‌های خود نیز نیستند. آن‌ها وقتی پدر و مادر خود را می‌بینند، شاد می‌شوند و می‌خندند، از دیدن غذای خود خوشحال شده، لبخند می‌زنند و می‌خندند، از بازی کردن با یک توپ کوچک و ساده شاد می‌شوند و باز هم می‌خندند و در یک کلام، آن‌ها در تمام زندگی کودکانه خود شاد هستند.

کاهش خنده

کاهش میزان خنده از کودکی تا بزرگسالی نشان می‌دهد که ما رشد کرده‌ایم و بزرگ شده‌ایم، ما همه در بزرگسالی نگران چیزهای گوناگون هستیم، و به این دلیل کمتر و کمتر می‌خندیم و دیگر به اندازه یک کودک 2 ساله شاد نیستیم. در کنار مساله نگرانی‌های ما در طول زندگی، سوال‌هایی اساسی هم مطرح هستند؛ مثل این‌که ما توانایی خندیدن را چه طور از دست می‌دهیم؟ آیا واقعاً این توانایی را در طی دوران زندگی و بتدریج از یاد می‌بریم؟ و چه کارهایی باید انجام دهیم تا دوباره بخندیم و شاد باشیم؟

اهل فن معتقدند که خندیدن عامل مهمی برای شاد بودن در زندگی است؛ پس ارزش آن را دارد که بیشتر و بیشتر در انجام آن سعی و کوشش کنیم.

کودکان با لبخندها و خنده‌های همیشگی خود به ما یاد می‌دهند که شاد باشیم و از کوچک‌ترین فرصت‌ها برای خندیدن و شاد بودن استفاده کنیم.

همه ما ضرب‌المثل معروف خنده بر هر درد بی‌درمان دواست را شنیده‌ایم و متخصصان هم در مورد مزایا و ارزش‌های مختلف خنده و خندیدن صحبت‌های بسیاری کرده‌اند.

آن‌ها معتقدند حتی اگر در ابتدا حس شادی را نداشته باشیم، خندیدن ما را شاد و با نشاط می‌کند. اما باز هم ما این مساله را جدی نمی‌گیریم و به سادگی از کنارش می‌گذریم.

کاهش میزان خنده در بزرگسالی به این معنی نیست که ما نمی‌توانیم شادتر باشیم. پس بهترین راه افزودن شادی و نشاط به زندگی و تمرین هنر شاد بودن، اضافه کردن لبخند و خنده به زندگی است. آیا این فوق‌العاده نیست که با ورود خنده به زندگی شاد شویم؟

خنده شادی آور است؟

خنده هزاران نکته مثبت برای ما به ارمغان می‌آورد. خندیدن راهی برای شاد زیستن است و افراد را بیشتر با یکدیگر مرتبط می‌سازد. خندیدن به دلیل استفاده از ماهیچه‌های صورت، قفسه سینه و شکم برای بدن ورزش و تمرینی ملایم محسوب می‌شود، باعث تنفس عمیق ما شده و ضربان قلب را افزایش می‌دهد و باعث ترشح اندروفین (هورمونی که باعث ایجاد حس خوب در انسان می‌شود) می‌گردد.

وقتی دوباره به موضوعی که باعث خنده ما شده فکر کنیم هر آن‌چه که باعث خندیدن ما شده، دوباره ما را خواهد خنداند یا حداقل لبخند خواهیم زد. پس حس خوب ما ادامه پیدا خواهد کرد.

چگونه خنده را به زندگی خود وارد کنیم؟

همه ما می‌توانیم هر روز با خندیدن، شادی را بخشی از زندگی خود کنیم. در ادامه، راه‌های ساده‌ای برای خندیدن بیشتر و شاد بودن ارائه می‌کنیم:

- حتماً زمان‌هایی را به دیدن فیلم‌ها و برنامه‌های شاد اختصاص دهید؛ این کار باعث افزایش خنده و تبسم شما در طول هفته می‌شود.

- با بچه‌های کوچک بازی کنید و شاد باشید. آن‌ها می‌دانند چگونه از هر چیزی لذت ببرند. این مهارت را از آنها بیاموزید.

- در زمان‌های بیکاری، بازی‌ها و سرگرمی‌هایی را انتخاب کنید و انجام دهید که باعث خنده و شادی شما می‌شوند.

- حتماً بخندید. حتی به صورت ساختگی هم که شده باید خندید؛ چرا که این خنده ساختگی در اصل به کمک شما می‌آید و حس شادی را جایگزین غم و اندوه، استرس و نگرانی می‌کند.

- باز هم فراموش نکنید که خنده بخش مهمی از شادی شماست. این خندیدن هر روزه، به اندازه ورزش کردن و خوردن قرص‌های ویتامین برای بدن، روحیه و احساسات شما مفید و ضروری است.

پس همیشه خنده بر لب داشته باشید...

منبع: چهاردیواری