غیبت، ارتباطی است که بر دیگران آسیب می‌رساند و زندگی‌ها را خراب می‌کند. آبروی افراد را می‌برد، بین خانواده‌ها اختلاف و شکاف ایجاد می‌کند و دوستی‌ها را به هم می زند.

موهبت کلام بسیار با ارزش است ولی به نحوه استفاده آن بستگی دارد.

آیا دوست دارید با صحبت‌هایتان به جای ناراحت کردن دیگران، آنان را آرام کنید؟

به جای آسیب رساندن، درمان کننده باشید؟ به جای سوزاندن و خراب کردن سازنده باشید؟ پس روش‌های زیر را امتحان کنید:

۱) کلامتان مثبت باشد.

فقط جملات مثبت به کار ببرید. با محبت و مهربانی صحبت کنید. قبل از صحبت کردن فکر کنید و سنجیده سخن بگویید.

۲) از شنیدن غیبت خودداری کنید.

از شنیدن تهمت، غیبت و هر نوع سخن منفی خودداری کنید.

۳) برای حرف‌های منفی خود دلیل تراشی نکنید.

هرگز حرفی نزنید که مجبور شوید آن را توجیه کنید. برای مثال بگویید، شوخی کردم منظوری نداشتم.

۴) از نکات منفی چشم پوشی کنید.

با دید مثبت در مورد دیگران قضاوت کنید. همان طوری که دوست دارید در مورد شما قضاوت شود، در مورد دیگران نظر دهید. اگر شما را برای کاری که تقصیری نداشته‌اید متهم کرده‌اند، به خوبی می‌توانید احساس کنید که قضاوت نادرست چقدر سخت است.

۵) فروتن باشید.

از خشونت، خودخواهی و غرور خودداری کنید. از پیروزی‌هایتان لذت ببرید، ولی مغرور نشوید. انسان فروتن می‌داند که خداوند در کارها و موفقیت‌ها او را یاری داده است.

۶) سنجیده و بجا صحبت کنید.

اگر دوستتان اخراج شده و بیکار است، موفقیت‌های کاری، اضافه حقوق و ترفیع دوست مشترکتان را مطرح نکنید.

۷- صداقت بهترین سیاست است.

همواره صادق باشید جز در مواردی که صداقت شما باعث مشکلات یا رنجش دیگران می‌شود. در هر کاری صادق باشید ولی هرگز با صداقت خود، دل دیگران را نشکنید.

۸- معذرت خواهی کنید.

هر کسی اشتباه می‌کند. پس با شهامت معذرت خواهی کنید.

۹- عفو کنید.

اگر کسی به شما بد کرده است، آن را فراموش کنید. به خاطر خودتان او را ببخشایید. انسان‌های بخشنده سالم‌تر و شادترند و کمتر دچار فشار روانی می‌شوند. برخی ظاهراً می گویند کسی را می‌بخشند ولی در عمل نه می‌بخشند و نه فراموش می‌کنند.

۱۰- به علائم غیرکلامی خود توجه کنید.

شاید گفتارتان در ظاهر مثبت باشد ولی علائم غیرکلامی شما مانند حالت چهره، طرز نشستن و... ممکن است عکس آن را ثابت کند، پس علائم غیرکلامی را با گفتارتان هماهنگ کنید.