یکی از ارزشمندترین دوران زندگی انسان، سنین جوانی است. دوران پربار جوانی با قدرت و تحرّک، با سازندگی و بالندگی، با شور و نشاط، با اراده قوی و با تصمیم گیری‌های صحیح، هماهنگ است.

صلابت و قاطعیت و جلوه‌های زیبای عظمت و احساسات به همین دوران اختصاص دارد. اگر جوان دوران جوانی را به‌خوبی بشناسد و با اصول اسلامی تربیت شود و اهداف تکاملی را بشناسد و راه‌های صحیح به‌کارگیری شور و نشاط و قدرت و قاطعیت را بداند، می‌تواند: انواع موانع و مشکلات و آفات رشد و تکامل را از سر راه خود بردارد، از انواع زمینه‌های رشد و کمال به‌گونه‌ای صحیح و مطلوب استفاده کند تا یک جوان عفیف، پاک دامن و تکامل یافته از دیدگاه اسلام شود. دیگر این‌که بتواند هم خود و هم جامعه را به‌سوی سازندگی و تکامل سوق دهد و هم فردای روشن و امیدوار کننده‌ای داشته باشد. (1)

پس شناخت از ویژگی‌های جوانی برای بهره‌مندی هرچه بیش‌تر و بهتر از جوانی و پرورش میوه‌های شیرین این دوران، یک ضرورت و نیاز اساسی است. فقط در صورتی می‌توان دستوری قابل اجرا و برنامه‌ای صحیح ارائه داد که ابعاد روحی و شخصیتی جوان با دقت فراوان، در آن برنامه رعایت شده باشد؛ وگرنه چه‌بسا زیان جبران ناپذیری گریبان گیر جوان و جامعه شود. (2)

اساساً برای بهره‌مندی در هر کاری باید شناخت و آگاهی کسب کنیم.

پی‌نوشت‌ها:

1. محمد دشتی، شناخت دوران جوانی از دیدگاه نهج‌البلاغه، مؤسسه ضریح آفتاب، مشهد 1380، ص 15

2. محمد علی خادمی کوشا، جوان در پرتو اهل بیت، ص 37