برقراری ارتباط عاشقانه در زمانی که ناراحت و ناامید و ناراضی و عصبانی هستیم کار دشواری است وقتی احساسات منفی و ناخوشایند بروز پیدا می‌کند به‌طور موقت احساسات عاشقانه‌ای چون اعتماد و علاقه‌مندی درک و پذیرش و قدرشناسی و احترام را از دست می‌دهیم. در چنین شرایطی اگر هم بهترین را داشته باشیم بحث و گفتگو به دعوا می‌انجامد در لحظه عصبانیت نمی‌دانیم که چگونه ارتباطی برقرار کنیم که برای ما و همسرمان مفید و مؤثر باشد در چنین شرایطی صحبت کردن نتیجه‌ای در بر ندارد و خوشبختانه راه چاره‌ای در این زمینه وجود دارد به‌جای آنکه با صحبت کردن احساسات خود را با همسرتان در میان بگذارید می‌توانید برای او نامه بنویسید. نوشتن نامه به شما فرصت می‌دهد تا به احساسات خودتان گوش کنید بدون آنکه نگران ناراحت شدن همسرتان باشید، وقتی آزادانه احساسات خود را ابراز کنید و به آن گوش می‌دهید به خودی خود می‌توانید فکر خود را متمرکز نموده بامحبت‌تر باشید. وقتی مرد نامه می‌نویسد به همسرش علاقه‌مندتر می‌شود و او را درک کرده احترام می‌گذارد، هنگامی که زن نامه می‌نویسد به شوهرش اعتماد بیشتری پیدا کرده او را می‌پذیرد و از او قدردانی می‌کند.

نوشتن احساسات ناخوشایند و منفی یکی از بهترین راه‌ها برای آگاهی شدن از این موضوع است که تا چه اندازه شما ممکن است بی‌محبت به نظر آیید با این آگاهی تازه می‌توانید رفتار خود را تعدیل کنید. افزون بر آن با نوشتن احساسات منفی از شدت آن احساسات می‌کاهید و فرصتی برای ظهور دوباره احساسات مثبت شما پدید می‌آید، وقتی افکار خود را بیشتر متمرکز کنید در این حالت می‌توانید پیش همسرتان بروید و با او به شکلی محبت‌آمیزتر صحبت کنید بی‌آنکه قصد داوری یا سرزنش داشته باشید.

نوشتن احساسات، ابرازی مهم است که می‌توانید یا برای در میان گذاشتن احساسات خویش با همسرتان از طریق نامه و یا صرفاً به‌منظور آنکه به احساس بهتر دست یابید از آن بهره جویید.

همچنین به‌جای نوشتن احساسات خود می‌توانید همین فرآیند را در ذهن خود انجام دهید و به‌مرور آنچه در ذهن دارید بپردازید در این میان افکار و احساسات خود را اصلاح نکنید و صادقانه عمل نمایید با انجام این کار به ابراز احساسات باطنی خود به شکلی کاملاً حقیقی و صادقانه می‌پردازید، چیزی نمی‌گذرد که به‌یک‌باره از چنگ احساسات منفی و ناخوشایند رها می‌شوید.

نوشتن نامه عاشقانه: به محلی خلوت بروید و برای همسرتان نامه بنویسید در هر نامه عاشقانه به احساسات خود مبنی بر خشم، ناراحتی، ترس، تأسف و عشق بپردازند در هر نامه این پنج احساس ذکر شود.

نوشتن پاسخ نامه: در روش نامه نگاری دومین مرحله پاسخ نامه است وقتی احساسات مثبت و منفی خود را ابراز کردید چند دقیقه‌ای را نیز صرف نگارش پاسخ نامه نمایید تا ناراحتی شما التیام یابد در این مرحله شما پاسخی را بنویسید که دوست دارید از همسرتان بشنوید چنین تصور کنید که همسرتان به احساسات دردناک شما که در نامه ذکر کردید پاسخ محبت آمیزی می‌دهد، نامه‌ای برای خودتان بنویسید و وانمود کنید که همسرتان آن را برای شما می‌نویسد در نامه آنچه را که دوست دارید همسرتان به شما بگوید بنویسید، گاهی پاسخ نامه تأثیرش بیشتر از نامه نوشتن عاشقانه است، نوشتن آنچه را که واقعاً می‌خواهیم و به آن نیاز داریم جرئت و صراحت ما را به‌منظور حمایت و توجه بیشتر از سوی همسرمان افزایش می‌دهد.

برخی از افراد احساسات منفی خویش را می‌نویسند اما نمی‌توانند به احساس محبت دست یابند پاسخ به نامه برای این دسته از افراد بسیار اهمیت دارد. چون از این راه می‌توانند پی ببرند که مایل‌اند چه پاسخی را از همسرشان بشنوند در هنگام نوشتن متوجه مقاومتی باشید که شما در قبال حمایتی که همسرتان از شما می‌کند از خودشان می‌دهید، همین موضوع موجب می‌شود که شما بدانید در چنان شرایطی چقدر مشکل است که همسرتان رفتاری محبت آمیز داشته باشد.

نوشتن نامه عاشقانه بهترین راهی است که مرد چیزهایی را درباره‌ی زن یاد می‌گیرد.

گاهی زنان می‌پرسند اگر به شوهرمان آنچه را که می‌خواهیم بشنویم، بگوییم و آن‌ها هم آن را بگویند، چطور بدانیم که آن‌ها فقط حرف نمی‌زنند و به آنچه می‌گویند عمل می‌کنند. پاسخ این است: چنانچه مردی همسرش را دوست نداشته باشد باز هم برای او آزار دهنده نیست که آنچه را که همسرش نیاز دارد برآورده سازد. اگر مرد چندان صادق به نظر نمی‌رسد دلیلش آن است که او در حال یادگیری نکته‌ای تازه است این لحظه، زمانی بحرانی است و مرد به‌شدت به قدردانی و دلگرمی و تشویق نیاز دارد، او به پشتوانه‌ای نیاز دارد که احساس کند در مسیر دوستی در حرکت است، اگر تلاش مرد چندان صادقانه به نظر نرسد، معمولاً به این دلیل است که مرد نگران است که شاید تلاش او بی‌نتیجه بماند، اگر زن از تلاش مرد قدردانی نمی‌کند دفعه بعد احساس امنیت بیشتری می‌کند و می‌تواند به همسرش صداقت بیشتری نشان دهد.

بسیاری از زوج‌ها به‌اشتباه تصور می‌کنند که چون نمی‌توانند به شکلی محبت آمیز و موفق با یکدیگر ارتباط برقرار کنند پس آن‌ها به‌اندازه کافی یکدیگر را دوست ندارند، شکی نیست که عشق و دوست داشتن نقش مهمی در زندگی ایفا می‌کند اما مهارت برقراری ارتباط نکته بسیار مهم‌تری است، اگر شما مشکلاتی در زمینه برقراری ارتباط با دیگران دارید به دلیل بدبختی شما و نه تقصیر پدر و مادر شماست، علت اصلی این مشکلات عدم برخورداری از آموزش و تربیت صحیح و نیز نداشتن امنیت خاطر برای تمرین و ممارست است.

وقتی شما زمانی را جهت گوش دادن به احساسات خویش در نظر می‌گیرید، در واقع به‌گونه‌ای مؤثر به شخص احساساتی کوچکی که درون شماست می‌گویید (تو برای من مهم هستی، تو شایستگی آن را داری که کسی احساسات تو را بشنود و من با توجه کامل گوش می‌دهم).