بارها شنیده‌ایم که نوع چیدمان و رنگ فضاها تأثیر مستقیم بر روح افراد ساکن در خانه دارد، می‌تواند به آن‌ها انرژی مثبت دهد یا آنان را افسرده و دل‌زده کند. برای اینکه چیدمان خوب و بد و تأثیر روانی آن‌ها را از منظر کارشناسانه بررسی کنیم با دکتر محمد مجد روان‌پزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ایران به گفت‌وگو نشستیم. دکتر مجد عقیده دارد که با وجود زندگی مدرن امروزی، روح ما هنوز نیازمند آرامش یافتن در کنار خاطرات قدیمی است، پس شاید بهتر باشد یکی از اتاق‌های خانه را به سبک قدیمی با یادگاری‌ها بچینیم یا اگر چنین شرایطی نداریم، گوشه‌ای از اتاقمان را به حفظ یادگارها اختصاص دهیم. از آنجا که ما آدم‌ها همیشه درگیر حواسمان هستیم، تغییرات اندک محیط هم تأثیر بسیار زیادی روی روان و ذهنمان دارد. مثلاً وقتی فردی وارد محیطی می‌شود که اغلب با وسایل تیره و کدر چیدمان شده، افسرده می‌شود و انرژی مثبت ذهنی‌اش تحلیل می‌رود. اولین رنگی که نوزاد می‌فهمد صورتی است، برای اینکه فضای رحم مادر رنگ صورتی دارد. بعد از آن، وقتی کمی بزرگ شد، رنگ‌های شاد دیگری را جایگزین می‌کنیم. مثلاً برای پسرها آبی را در نظر می‌گیرند و برای دخترها رنگ صورتی.

 طیف‌های مختلف رنگی را چگونه می‌توان در چیدمان و فضای مختلف منزل وارد کرد؟

برای اتاق کودکانی که در سنین قبل از مدرسه هستند، باید رنگ‌های روشن و داغ مثل زرد و قرمز استفاده کنیم. بهتر است روی دیوار اتاق کودکمان طرح‌هایی که به آن علاقه دارد بکشیم، مثل بعضی از شخصیت‌های کارتونی. برای رعایت سلامت کودک هم بهتر است از مبلمان و صندلی‌های فایبرگلاس رنگی استفاده کنیم.

 به نظر شما بهترین چیدمان از لحاظ روانشناسی چه ویژگی‌هایی دارد؟

سادگی مهم‌ترین عنصری است که بسیاری آن را نادیده می‌گیرند. ساده‌ترین چیدمان و بهترین آن، استفاده از حجم‌ها و وسایل کوچک و ساده است؛ به‌طوری که فضای خانه کمی خالی دیده شود. مثلاً در گوشه‌ای چند صندلی و یک میز قرار دهیم نه اینکه همه فضا را با انواع مبلمان پر کنیم. چیدمان خلوت و خالی، فضا را بزرگ‌تر نشان می‌دهد. با رعایت این ویژگی می‌توانیم جای وسایل را هم زود به زود تغییر دهیم و چیدمان متفاوتی را تجربه کنیم. بعضی خانه‌ها مثل فروشگاه مبل است، وارد خانه که می‌شوید انواع میز و صندلی‌ها را می‌بینید که بیننده را زود هم خسته می‌کند. ما در حال حاضر با خانه‌های کوچک روبه‌رو هستیم، پس بهتر است وسایلمان را هم متناسب با فضا انتخاب کنیم.

چه خوب می‌شد اگر در خانه‌ها حضور مؤثر گل را ببینیم و چه بهتر که گل‌های استفاده شده طبیعی باشند. در واقع با گل، زندگی را وارد خانه کرده‌ایم.

مبلمان​ تاشو بسیار مناسب‌اند، تابلوهای دیوار هم بسیار مهم هستند، شکل‌های درهمی که فقط چشم را خسته می‌کنند مناسب نیست. عنصر مهم دیگر در چیدمان، وجود گل است. چه خوب می‌شد اگر در خانه‌ها حضور مؤثر گل را ببینیم و چه بهتر که گل‌های استفاده شده طبیعی باشند. در واقع با گل، زندگی را وارد خانه کرده‌ایم. ما خیلی از طبیعت فاصله گرفتیم، این‌قدر که دیگر آرامشمان هم از بین رفته است. در بسیاری موارد می‌توانیم پرده نداشته باشیم، به‌خصوص اگر منظره زیبایی پیش رویمان باشد، بهتر است به‌جای پارچه‌های رنگارنگ به طبیعت نگاه کنیم. می‌توان از دو نوع پرده استفاده کرد، یک پرده تیره و یک پرده روشن برای زمان‌های روز و شب.

 به نظرتان کسی که می‌خواهد شرایط روحی‌اش را تغییر دهد، چه تغییری در چیدمان و رنگ فضای خانه‌اش بدهد تا کمی آرامش پیدا کند؟

 وجود وسایل قدیمی همراه با خاطرات گذشته ما را آرام می‌کند. اگر می‌شد بهتر بود اتاقی درست می‌کردیم مخصوص این روزها، اتاقی ویژه به سبک قدیمی که در آن بازگشت به گذشته داشته باشیم.

با توجه به کوچک شدن فضا می‌توانیم یک فضای کوچک و محدود مثلاً یک گوشه و کنج خانه را به این سبک بچینیم. آنجا تمام آنچه که ما را به گذشته متصل می‌کند بگذاریم. شاید گلابدان، قرآن، تسبیح و تصاویری از آدم‌هایی که دوستشان داریم؛ این گوشه گوشه مقدسی می‌شود. البته یک دستور جدیدی هست که می‌گوید این‌طور فضاها آدم را افسرده می‌کند که به نظر من این‌طور نیست. باید ببینیم چه کسی چه چیزی می‌خواهد نه اینکه خط و قانون بدهیم.