• آرام باشید:

وقتی پدر و مادر محیط خانه را با بگو مگو و داد و فریاد تلخ می‌کنند، روبه‌رو شدن با طلاق از هر وقتی مشکل‌تر است. آرام باشید و با آرامش از آن‌ها بخواهید به‌طور موقت آتش‌بس اعلام کنند و از کشمکش دست بردارند. هر چقدر هم زن و مردی با هم مشکل داشته باشند، به‌عنوان پدر یا مادر با حفظ آرامش خانه باید سعی کنند اضطراب حاصل از طلاق را به حداقل برسانند.

• منصف باشید:

جانب هیچ طرف را نگیرید. باید آزادانه پدر و مادر هر دو را دوست داشته باشید بدون اینکه مورد خشم، ناراحتی یا حسادت طرف دیگر قرار گیرید. منصفانه نیست که با وابستگی به یکی، به دیگری احساس خیانت کنید یا بار تلخ طلاق را به دوش بکشید.

کمک گرفتن از مشاور یا متخصص مربوطه می‌تواند به همه افراد خانواده کمک کند تا این بار را از دوش فرزندشان بردارند.

• تماس با پدر یا مادرتان را قطع نکنید:

رفت و آمد میان دو خانه، به‌خصوص اگر پدر و مادرتان از هم دور باشند، کار آسانی نیست. تماستان را با پدر یا مادرتان که کمتر او را می‌بینید، حفظ کنید. با یک پیام کوتاه یا SMS مانند اینکه «الآن به تو فکر می‌کنم» احساس خوبی می‌کنید و هر دو در جریان کارهای روزمره یکدیگر قرار می‌گیرید.

• همیشه راه چاره‌ای وجود دارد:

از والدینتان بخواهید با هم در مراسم خاصی که برای شخص شما اهمیت دارد مانند مسابقاتی که در آن شرکت می‌کنید یا جشن مدرسه حضور داشته باشند. امتناع آن‌ها طبیعی است. فکر کنید تا بتوانید راه‌حلی پیدا کنید.

• درباره آینده صحبت کنید:

بسیاری از نوجوانان فکر می‌کنند طلاق برنامه‌های آن‌ها را نقش بر آب می‌کند و دیگر نمی‌توانند برای آینده برنامه‌ریزی کنند. ساعتی پیدا کنید و درباره دل‌نگرانی‌های آینده‌تان با پدر یا مادر یا هر دو آن‌ها صحبت کنید. نگران اضافه شدن بار مشکلات آن‌ها نباشید. بهتر است مسائلتان را روشن مطرح کنید تا اینکه در درونتان با آن‌ها کلنجار بروید. برای هر مشکلی چاره‌ای وجود دارد. از مشاور بخواهید شما و والدینتان را راهنمایی کند. اگر رویارویی مستقیم با آن‌ها برایتان سخت است، نامه نوشتن هم روش خوبی است.

• زندگی‌تان را بکنید!

گاهی پدر و مادر آن‌قدر درگیر مسائل طلاق هستند که به نظر می‌رسد فراموشتان کرده‌اند. برنامه‌ها و افکارتان را پیگیری کنید و فعالیت‌های عادی که همیشه داشته‌اید مانند فعالیت‌های فوق برنامه مدرسه یا رفت و آمد با دوستان خود را کنار نگذارید. اگر محیط خانه برایتان قابل تحمل نیست، مدتی نزد یکی از اقوام یا دوستان نزدیک خانوادگی زندگی کنید. با درست غذا خوردن و ورزش مرتب مراقب سلامت خود باشید.

• در دنیا را به روی خود نبندید:

اگر احساس غم، ناراحتی یا ناکامی می‌کنید، بگذارید خانواده حمایتتان کند. اگر آن‌قدر ناراحت یا مضطرب هستید که نمی‌توانید بر فعالیت‌های روزمره تمرکز داشته باشید، از متخصص، مشاور یا یکی از نزدیکانتان کمک بخواهید. صحبت کردن با هم‌سن و سالانتان که تجربه طلاق در خانواده را داشته‌اند هم می‌تواند کمکتان کند.