خوشبختانه اكثر مردم با راه‌های جلوگيري از سرطان پوست تا حدودي آشنايي دارند. استفاده از کرم‌های ضد آفتاب، پوشيدن لباس‌های مناسب، قرار نگرفتن در مقابل نور مستقيم و عمودی خورشيد و انجام معاينات منظم توسط متخصصان پوست، از آن جمله‌اند.

در ميان سه نوع  سرطان پوست، شایع‌ترین نوع كه در 80 درصد از موارد تشخيص داده شده است ،" كار سينوما " يا وجود سلول سرطاني است. ممكن است اين سلول به غدد لنفاوي و يا جريان خون نيز سرايت كند. حتي ملانوم  فقط 5 درصد از سرطان‌های پوست را تشكيل می‌دهد و در صورت تشخيص به‌موقع، قابل  درمان است.

محققان می‌گویند: اگر تعداد كك و مك و خال‌های فرد زياد باشد، بيشتر از بقيه در معرض ابتلا به سرطان پوست است. كك و مك كوچك با اشكالي نامنظم يا گرد و قهوه‌ای روشن است و خال اصولاً تیره‌تر از بقيه نشانه‌ها بوده و گرد می‌باشد.

تحقيقات نشان داده است افراد مبتلا به سندروم خال غیرعادی، 40 تا 60 درصد بيشتر از ديگران مبتلا به " ملانوم" می‌شوند. با اين حال توصيه می‌شود در سال دو بار به متخصص پوست مراجعه كنيد. هر خالي كه خونريزي كند نشان از سرطان زا بودن آن نيست؛ يك خال برجسته ممكن است زخم شود و خارش ايجاد كند حتي خونريزي هم بكند؛ اين خطر حتي در مورد خال‌های صاف و سطحي نيز كه لباس با آن‌ها سايش دارد، صدق می‌کند. به‌طور حتم هر چيزي كه بيش از يك بار خونريزي كند بايد توسط پزشك مورد ارزيابي قرار گيرد.

به‌طور كلي مصرف منظم کرم‌های ضد آفتاب ، پوست را از ابتلا به سرطان محفوظ می‌دارد. کرم‌های ضد آفتاب مانند پمادهاي سوختگي كه قبلاً استفاده می‌شد به پوست اين امكان را می‌دهد كه با صدمات حاصل از نور برخورد كند .

دكتر "گدارل ريگل " در مورد مواد شيميايي موجود در ضد آفتاب‌ها می‌گوید: هيچ مدركي حاكي از اين كه کرم‌های ضد آفتاب می‌توانند منجر به سرطان شوند، وجود ندارد، البته اختلاف نظري نيز در اين زمينه وجود دارد، زيرا برخي تحقيقات نشان داده‌اند افرادي كه از کرم‌های ضد آفتاب استفاده می‌کنند، بيشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست قرار می‌گیرند، اما اين موضوع قطعيت نداشته و ثابت نشده است. اين مسئله ممكن است به اين دليل باشد كه افرادي كه پوست روشن‌تری دارند و بدون استفاده از وسايل محافظ، ساعت‌های طولاني در معرض نور مستقيم خورشيد قرار می‌گیرند، بيشتر به پوست خود آسيب می‌رسانند .