محبت به فرزند، به سن خاصی اختصاص ندارد و تا پایان عمر بدان نیاز دارد؛ اما محبت ویژه و کامل در سال اول زندگی او بسیار مهم است.

یک سال اول زندگی کودک، دوران دل‌بستگی (پیوندهای محکم عاطفی با افراد مهم زندگی) است و اگر محبت همراه با احساس امنیت برایش پدید آید، در آینده‌ی او تأثیر مثبت خواهد داشت. بالا رفتن توان اجتماعی، شادابی، مقاومت در حل مسئله به‌ویژه در دوران پیش دبستانی، برخی از این آثار است.

رسول خدا (ص) فرمود: حِبُّوا الصِّبیان و ارحَمُوهُم.

کودکان را دوست بدارید و به آن‌ها مهربانی کنید.

برخی والدین از بوسیدن فرزندان خود (به‌ویژه فرزندان بزرگ‌تر) ابا دارند؛ در حالی که اولیای الهی چنین می‌کرده‌اند. روزی رسول گرامی اسلام (ص) یکی از فرزندانش را روی زانو نشانده او را می‌بوسید. مردی از اشراف جاهلیت به حضرت عرض کرد: من 10 پسر دارم و تاکنون هیچ یک را نبوسیده‌ام. حضرت چهره‌اش برافروخته شد و فرمود: مَن لایرحَم لایرحَم

کسی که مهربانی نکند، به او مهربانی نخواهد شد.

باز از همان حضرت است که امر فرمود فرزندان خود را فراوان ببوسید؛ چرا که در برابر هر بوسه، درجه‌ای در بهشت خواهید داشت:

اَکثِرُوا مِن قُبُلَةِ اَولادِکُم فَإنَّ لَکُم بکُلِّ قُبُلَةٍ دَرَجَةً فِی الجَنَّةِ