بدحجابى يكى از مسائل و چالش هاى جدى در حوزه اخلاق اجتماعى محسوب مى شود. در اين مطلب به ريشه يابى تعدادى از علل بدحجابى در جامعه و عوامل اخلاقى آن پرداخته ايم.
كسب موقعيت
انسان، موقعيت طلب است و همواره مى خواهد در ميان مردم از جايگاهى درخور توجه برخوردار باشد. چنين جايگاهى به دو صورت حقيقى و كاذب محقق مى شود. موقعيت حقيقى در اثر تحصيل علم و فضايل اخلاقى به دست مى آيد، اما برخى زنان كه فاقد اين ارزش ها هستند با نمايش زيبايى ها و جاذبه هاى طبيعى و ساختگى زنانه خود سعى در جلب توجه ديگران مى كنند تا به كمبودهاى باطنى خود پاسخ دهند. غافل از آنكه هرگز كسى نمايش زيبايى هاى زنانه را دليل بر شخصيت و جايگاه ارزشى او نمى گيرد. بى حجابى، زن را صاحب فضيلت نمى كند، بلكه از او عروسكى مى سازد كه با رشد و تعالى فاصله ها دارد.
ضعف ايمان
بى حجابى، فقر فرهنگ دينى است. بنابراين كسانى كه از اعتقاد به خداوند در شك و ترديد به سر مى برند و قلب آنها از ايمان به خداوند و محاسبه روز جزا به مقام اطمينان نرسيده است در عمل به دستورات الهى تسامح مى ورزند و تا زمانى كه اين مشكل اعتقادى برطرف نشود بهبودى حاصل نمى شود؛ چرا كه ايمان به خدا مادر ارزش هاست.
دگرآزارى
ريشه خودنمايى و بدحجابى بسيارى از زنان، عقده دگرآزارى است. برانگيختن تمايلات ديگرى همراه با محروم كردن او، يك بيمارى دگر آزارى است. دگرآزارى جنسى نيز به اين است كه زنى خود را بيارايد و در معرض ديد ديگران قرار دهد تا تمايلات او برانگيخته شود و بدون پاسخ بماند. اگرچه اين حركت، مردان جامعه را عقده مند مى كند، اما زنان بيمار از حركت خود لذت مى برند. بايد به چنين زنانى گفت آزار دادن مردان جز اينكه گناهى بر گناه خودنمايى آنها مى افزايد اثر ديگرى ندارد، ضمن اينكه آزار ديگران با هيچ منطق و وجدانى سازگار نيست. چه اينكه تبديل مردان و جوانان سالم جامعه به انسان هاى عقده اى، با شرافت يك زن سازگارى ندارد.
غربزدگى
تقليد از غرب يكى از مشكلات ديرينه تعدادى از زنان بوده است كه بدون كمترين تفكر و تحليلى از زندگى زن غربى، به سبك زندگى او اظهار تمايل كرده اند. خميرمايه اصلى اين تقليد را جهل و هوس تشكيل مى دهد. ترسيم گوشه اى از آنچه بر زن غربى مى گذرد، مى تواند پرده تاريك جهل فريب خوردگان جوامع غربى را پاره كند تا به خود آيند.
زيبايى طلبى
برخى دختران و زنان ميل دارند به صورتى زيبا نزد ديگران حضور يابند و با توجه به اينكه حجاب دينى زيبايى هاى آنها را پوشش مى دهد سعى در ناقص كردن حجاب خود دارند. به همين منظور بخشى از موى سر و يا گردن خود را به نمايش مى گذارند و... و غافلند كه سادگى زن، خود نوعى زيبايى ارزشى را به همراه دارد.
اميرالمؤمنين(ع) فرمود: پوشيدگى براى زن سودمندتراست و زيبايى او را پايدارتر مى كند.
ازدواج
عده اى از دختران، خودنمايى و سپس ارتباط با نامحرم را پلى براى رسيدن به ازدواج مى پندارند. آنها گمان برده اند كه اظهار زيبايى ها مى تواند جوانان را به آنها راغب كند. غافل از اينكه جوانان با همه خوشرويى هايى كه با دختران دارند به ازدواج با آنها تن نخواهند داد. بى تقواترين مرد جامعه براى ازدواج خود به دنبال عفيف ترين دختر مى رود. همه جوانان دوست دارند دخترى را براى همسرى خود گزينش كنند كه طرح دوستى و خوشگذرانى با جوان ديگرى نداشته است و اسرار و زيبايى هاى جسمانى خود را تابلوى نامحرمان نكرده باشد. جوانان بى تقوا از دختران خودنما براى لذت هاى موقتى و تفريحات زودگذر خود استقبال مى كنند. اما هيچ گاه آنها را به همسرى شرعى و قانونى خود نمى پذيرند و به تعبيرى ديگر، دختران خودنما در چشم ها جا دارند و زنان پوشيده در دل ها ماوا گرفته اند.