آنچه نوجوانان در سنین بلوغ از والدین خود انتظار دارند

کاملاً روشن است که وقتی کودک شما به سنین نوجوانی می‌رسد، استقلال بیشتری طلب می‌کند. در این زمان برقراری ارتباط با او دیگر مانند گذشته کار ساده‌ای نخواهد بود. باید توجه داشته باشید که در این برهه از زمان، ارتباط برقرار کردن با او از هر زمان دیگری مهم‌تر است. در این حالت وظیفه شما حمایت و پشتیبانی از اوست. در این میان محبت ورزیدن از اهمیت ویژه‌ای برخودار می‌باشد. این یک راهکار برای رفتار با نوجوانان است.

اگر موفق شوید چنین ارتباطی را با او برقرار کنید، یک حس اطمینان را در وجود او ایجاد می‌کنید و فرزند شما این اطمینان را پیدا می‌کند که می‌تواند پستی‌ها و بلندی‌های زندگی را در کنار شما و با وجود پشتیبانی و حمایت شما طی کند.

انتظارات صحیح

شاید در ابتدای دوره بلوغ، نوجوان حس خوبی نسبت به توصیه‌های شما نداشته باشد و احساس کند که نیازی به نصیحت‌هایتان ندارد. این احتمال وجود دارد که حتی گاهی اوقات زمانی که مسئله مهمی را به او گوشزد می‌کنید، خوش‌اش نیامده و ناراحت شود.

شاید قبول یک چنین تغییراتی برای شما کار آسانی نباشد و نتوانید همه این دگرگونی‌های رفتاری را سریعاً هضم کنید اما نگران نباشید انجام همه این کارها صرفاً نشانه‌ای از افزایش حس استقلال‌طلبی در فرزند شما و کاملاً طبیعی است. شما هم باید بندها را کمی آزادتر کنید و به او فضای بیشتری برای رشد بدهید.

او را به حال خودش رها نکنید

به یاد داشته باشید، حتماً لازم نیست که به آن‌ها اجازه دهید که به‌طور کامل از قید و بند محدودیت‌ها آزاد شوند و یک مرتبه خود را رها شده تصور کنند. شما هنوز هم نقش تأثیرگذاری در تعیین مسیر زندگی آن‌ها دارید. برای او الگو باشید و زمانی که انتظار دارید او کاری را انجام دهد، ابتدا خودتان آن کار را انجام دهید. در حین گفتگو با او اصل احترام متقابل را رعایت کنید، با او مهربان باشید، آداب غذایی سالم را برایش روشن کنید و کارهای روزمره خانه را بدون گله و شکایت انجام دهید تا او هم یاد بگیرد که باید یک چنین برخوردی از خود نشان دهد.

برخورد صحیح

انجام برخی از کارهای کوچک و ساده می‌تواند ارتباط عمیقی میان شما و فرزندتان ایجاد نماید. در برنامه‌های روزانه خود زمان کوتاهی را به انجام برخی کارهای خاص اختصاص دهید. کارهایی را انتخاب کنید که می‌توانید به کمک نوجوانتان انجام دهید و به آن‌ها نشان دهید که برایشان اهمیت قائل هستید. در این قسمت به چند نکته کاربردی در همین زمینه اشاره می‌کنیم:

غذای خانوادگی: شاید غذا درست کردن کار آسانی نباشد، به ویژه پس از گذراندن یک روز بلند کاری ولی صرف یک شام خانوادگی که در آن تک تک اعضای خانواده دور هم جمع شوند، ارزش زیادی دارد بنابراین مانند تمام کارهای دیگری که در طول روز برای آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کنید، انجام این کار را نیز در اولویت قرار داده و ترتیب یک غذای خوش‌مزه را بدهید، حتی اگر امکان غذا درست کردن را هم ندارید و از بیرون غذای آماده تهیه می‌کنید، حداقل همه دور هم بنشینید و آن را میل کنید. در حین صرف غذا، تلویزیون را خاموش کنید و سعی کنید تلفن‌ها را جواب ندهید.

وقت خواب و شب به خیر: شاید دیگر لازم نباشد که فرزندتان را تا رختخواب بدرقه کنید. می‌توانید پیش از خاموش کردن چراغ‌ها در کنار هم بنشینید، کتاب بخوانید، اتفاقات مهمی را که در طول روز برایتان رخ داده است برای هم تعریف کنید و در مورد برنامه‌هایی که برای فردا در ذهن دارید، صحبت کنید. اگر احساس کردید که نوجوان نسبت به این مسئله حس خوبی ندارد، می‌توانید کل کارهای ذکر شده را به یک بوسه قبل از خواب و شب به خیر گفتن، محدود کنید. اگر باز هم از این کار خوش‌اش نمی‌آمد، فقط دستی به پشت او بکشید و بگویید شب به خیر.

صرف وقت روزمره در کنار یکدیگر: نقاط مشترکی را پیدا کنید که به شما اجازه می‌دهند در کنار هم باشید. در حین شستن ماشین، درست کردن شیرینی، اجاره فیلم، تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقه از او دعوت کنید که در کنارتان قرار بگیرد. همه این کارها فرصت‌هایی هستند که به شما اجازه می‌دهند از وجود یکدیگر لذت ببرید. این امر سبب می‌شود که چیزهایی را که در ذهن دارد راحت‌تر با شما در میان بگذارد و اگر مشکلی برایش پیش آمده با اعتماد بیشتری در مورد آن با شما صحبت می‌کند. دلیلش هم این است که وقتی شما مشغول انجام کاری هستید، لازم نیست نوجوان با شما ارتباط چشمی برقرار کند و این امر به نوبه خود سبب می‌شود که راحت‌تر حرف‌های دلش را با شما در میان بگذارد.

خلق لحظات خاص و فراموش‌نشدنی: این رسم را در خانواده به وجود بیاورید که سالانه موقعیت‌های خاص خانوادگی را جشن بگیرید، البته به جز تعطیلات و تولدها. در این زمان کلیه افراد خانواده را در کنار هم جمع کنید و سالگرد آن اتفاق به‌خصوص را جشن بگیرید. این جشن می‌تواند به خاطر یک کارنامه درخشان یا بردن تیم فوتبال مدرسه باشد. به هر حال مسئله‌ای است که می‌تواند پیوندهای عاطفی خانوادگی را محکم‌تر کند.

اظهار علاقه: فکر نکنید که نشان دادن و گفتن این مطلب که به فرزند خود علاقه‌مند هستید، هیچ ارزشی برای او ندارد. انجام این کار به فرزندتان این اطمینان را می‌دهد که دوستش می‌دارید و از او مراقبت و محافظت می‌کنید. البته باید راه‌های درست نشان دادن علاقه را یاد بگیرید. این به آن معناست که ممکن است دختر و یا پسر شما نسبت به ابراز علاقه شدید آن هم در جمع و به صورت عمومی، حس مثبتی نداشته باشد. شاید دوست نداشته باشد که مانند گذشته او را بغل کنید و یا ببوسید اما شما نباید این مسائل را به خودتان بگیرید چراکه مواردی نیستند که نشات گرفته از کاستی‌های فردی شخصیت شما باشند. به عنوان مثال زمانی که یک نقاشی زیبا می‌کشد، بگویید: «کارت عالی است، خیلی هنرمندی» یا «تو در تمرین فوتبال خوش درخشیدی، از دیدنت در بازی تیم لذت می‌بردم.»

خود را مشتاق نشان دهید: نسبت به ایده‌ها، احساسات و تجربیاتی که نوجوان در زندگی به دست آورده، علاقه نشان دهید و کنجکاوی کنید. زمانی که نوجوان با یک چنین واکنشی از جانب شما روبه‌رو می‌شود، دفعات بعدی که با مشکلی روبه‌رو شد، خیلی راحت‌تر نزد شما می‌آید و مشکلاتش را با شما در میان می‌گذارد.

منبع:http://www.salamatiran.com