یکی از مشکلاتی که بعضی جوانان با آن مواجه می‌شوند این است که دو جوان یکدیگر را می‌پسندند و قصد ازدواج دارند ولی خانواده یکی یا هر دو مخالف ازدواج آن‌ها می‌باشند در چنین موقعیت‌هایی مشکلاتی برای جوانان پدید می‌آید و آنها را بر سر دو راهی‌های متعددی قرار می‌دهد.

به نظر شما در چنین شرایطی چه تصمیمی باید گرفت؟

 به نظر من نسخه خاص و واحدی را برای همه نمی‌توان پیچید، گاهی حق با جوانان است و گاهی حق با خانواده‌ها می‌باشد. مواردی دیده شده که جوانان بدون در نظر گرفتن تجارب بزرگترها اقداماتی نموده‌اند ودر آینده باعث پشیمانی‌شان شده است.

همین طور نمونه‌هایی را هم دیده‌ایم که جوانان بدون در نظر گرفتن خواسته‌های خود تن به خواسته خانواده‌ها داده‌اند و در آخر پشیمان بوده‌اند و مشکلات عدیده‌ای هم داشته‌اند. البته موارد نتیجه بخش مثبت راهم می‌توان مشاهده نمود. لذا به‌طور کلی نمی‌توان همیشه حق را به بزرگترها یا جوانان داد.

توصیه مهم این است:

جوانان وقتی اقدام به ازدواج نمایند که به بلوغ فکری، فرهنگی، اجتماعی و مالی رسیده باشند و در چنین موقعیتی استفاده از تجارب دیگران و تطبیق آن با شرایط و خواسته‌های خود بدون شک یکی از راه‌های منطقی برای داشتن بهترین انتخاب در امر ازدواج خواهد بود که مسلماً" نتایج مثبت فراوانی نیز در پی خواهد داشت.

البته گاهی افراد به دلایل گوناگون فقط خود را محق می‌دانند و نمی‌توانند به طریق منطقی دلایل و خواسته‌های دیگران را بشنوند یا بپذیرند.

مسلم است که هر کسی برای مخالفت خود باید دلایل منطقی داشته باشد که در چنین شرایطی آسان‌تر می‌توان مشکلات را مرتفع نمود.

اگر جوانان به خود ایمان داشته و خود را محق می‌دانند باید سعی کنند نقطه ضعف‌ها و ایرادهایی را که موجب مخالفت گردیده برطرف کنند و با مذاکره و عملکرد خود طرف مقابل را توجیه نمایند. گاهی لازم است تغییراتی در خود ایجاد کنند باید با روشی مناسب با شرایط فردی خود، توانایی‌ها و اخلاقیات و درونیات واقعی و حقیقی و مثبت خود را بروز دهند که بدون شک اگر فردی مناسب و مثبت باشند می‌توانند نظر طرف مخالف را تغییر داده و موافقت لازم را کسب نمایند.

 ازدواج‌هایی که با موافقت دو جوان و خانواده‌ها انجام می‌شود از شیرینی و حلاوت بیشتری برخوردار خواهد بود.

البته به بزرگترها هم توصیه می‌شود، سختگیری‌های بیهوده و موانع دست و پا گیر را از سر راه جوانان بردارند. گاهی سختگیری‌های بیش از حد موجب می‌شود حرمت و احترام آنها نزد جوانا ن از بین برود. هیچ چیز بدتر از یک عروسی بی اذن والدن نیستوظیفه بزرگ‌ترها این است که راه درست را با دلیل و برهان نشان دهند ولی از سختگیری بپرهیزند و مسئولیت اتخاذ تصمیم نهایی را به عهده خود جوانان قرار دهند.