تغذیه صحیح که همه متخصصان از آن صحبت می کنند بار خیلی از بیماری ها را کم می کند و موجب سلامت و طول عمر می شود.

تمام تلاش علمای بهداشت و سلامت این است که مردم سالم پیر شوند و کمتر رنج بیماری ببینند.

این بار می‌خواهیم از نقش پیشگیری کننده تغذیه بر بیماری آرتروز با شما بگوییم.

عمل به توصیه‌های زیر نقش به سزایی در کاهش احتمال بروز این بیماری دارد:

* وزن خود را کنترل کنید.

خیلی مهم است که وزن ما متعادل باشد، هرچه بدن سنگین تر شود فشار بر روی مفصل زانو بیشتر می شود. اگر نمی دانید وزن مطلوب تان را چگونه محاسبه کنید یک راه ساده پیشنهاد می کنم: قد خود را به سانتی متر اندازه بگیرید و عدد 100 را از آن کم کنید وزن ایدهآل شما عددی است که به دست می آید. البته روش دقیقی نیست ولی بهتر از این است که شما ندانید در چه وضعیتی هستید.

* امگا 3 دریافت کنید.

اسید چرب امگا 3 و غذاهای حاوی این اسید چرب که در ماهی سالمون، تن، ساردین، ماهی آزاد و همچنین دانه های روغنی مثل کلزا یا کانولا، سویا و روغن بزرک وجود دارد، بسیار مفید هستند.

حداقل هفته ای دوبار ماهی بخورید و یا از کپسولهای امگا 3 که آن را از محل معتبر مثل داروخانه خریده اید و به آن اطمینان دارید، مصرف کنید.

* از غذاهای طبیعی و تازه بیشتر استفاده کنید.

همیشه غذاهای طبیعی، سلامت بخش هستند و غذاهایی که در صنعت تهیه می شوند به دلیل مواد شیمیایی و نگه‌دارنده ها می توانند مضر باشند.

به علاوه املاح و مواد آنتی اکسیدان موجود در آن ها به سیستم ایمنی شما کمک می کنند.

* نوشیدن آب را فراموش نکنید.

روزانه حداقل 6 تا 8 لیوان آب بنوشید.

* غذاهایی که باید با احتیاط خورده شوند.

بعضی از غذاها به دلیل اگزالات توصیه نمی شوند؛ مثل ریواس، زغال اخته، آلو، کنگر، اسفناج.

خانواده دیگر سبزی‌ها نظیر گوجه فرنگی، بادمجان، سیب زمینی، فلفل هم برای تعدادی از بیماران اثرات نامطلوب داشته است.

لبنیات چرب، کلیه چربی های حیوانی، مغزها و آجیل‌ها، دانههای روغنی، کره حاصل از دانه ها نیز توصیه نمی شوند، چون این مواد به دلیل انرژی بالا موجب اضافه وزن می شوند.

موادی که از جذب کلسیم جلوگیری می کنند، باید خیلی کم و با احتیاط مصرف شوند. نمک، گوشت قرمز، قهوه، شیرینی زیاد و شکر سفید نیز از این دسته اند.

* آگاه باشید.

در مورد بعضی از مواد غذایی که ادعا می‌شود برای آرتروز مفیدند، دقت کنید که اولا همه مردم مثل هم نیستند؛ ممکن است فردی در جریان معالجه، غذایی را مصرف کرده و بهبود سریع تری داشته و باز ممکن است این غذا برای دیگری آن اثر را نداشته باشد. شما از تاثیر دارونماها در بعضی از تحقیقات مطلع هستید، بنابراین نمی شود به این شایعات اطمینان داشت

رژیم غذایی در بیماری آرتروز

تغذیه مناسب، کلید اصلی جلوگیری از انواع بیماری ها از جمله آرتروز است. اولین مرحله اصلی در درمان آرتروز، رساندن وزن به حد ایده آل است.

وزن اضافی باعث ایجاد فشار بر روی مفاصل و در نتیجه عوارض آرتروز می گردد. رعایت یک رژیم غذایی که حاوی فیبر بیشتری باشد (فاقد مواد شیمیایی آلوده که باعث ایجاد استرس در بدن می شود، باشد)، مصرف بیشتر میوه ها و سبزی جات تازه، ماهی، دانه ها و غلات سبوس دار توصیه می شود.

مصرف ماهی های آب های سرد از جمله ماهی آزاد (سالمون) توصیه می گردد.

مصرف چربی های اشباع، روغن های هیدروژنه یا جامد، غذاهای پرچرب و سرخ کرده و شکر توصیه نمی گردد، چرا که این مواد غذایی باعث ایجاد اسیدیتهٔ بالای محیط داخلی مفاصل شده و این حالت موجب درد بیشتری در مفاصل و در نتیجه التهابات آنها می شود.

مصرف میوه، سبزی، غلات کامل (تصفیه نشده وسبوس دار)، آجیل، دانه های خوراکی و ماهی باعث کاهش التهاب مفاصل یا آرتروز می شوند.

گوشت های پرچرب،

تخم مرغ، مارگارین، کره، کافئین، الکل، شکر سفید، تنباکو و محصولات لبنی باید از رژیم غذایی حذف شوند. در حدود یک سوم از افرادی که از بیماری آرتریت روماتوئید رنج می برند به سولانین ها و یا بعضی گیاهان حساس اند که از آن جمله می توان سیب زمینی، فلفل ها، بادمجان، گوجه فرنگی و تنباکو را نام برد که باید از رژیم غذایی این گروه از افراد حذف گردد. توصیه می شود که حداقل 6 تا 8 لیوان آب در طول روز جهت دفع سموم از بدن مصرف شود.

غذاهایی که می توان مصرف نمود

- سبزیجات برگ سبز مانند جعفری، شاهی، کرفس، کلم پیچ

- هویج

- جودوسر، محصولات تهیه شده از گندم

- محصولات تهیه شده از سویا

- غلات کامل مانند برنج قهوه ای، ارزن، جو، گندم، جوی دو سر

- ماهی های آب های سرد مانند ماهی آزاد ساردین، شاه ماهی.

غذاهایی که باید از مصرف آنها پرهیز کرد

تحقیقات نشان داده که علائم آرتروز، حتی در کسانی که آرتریت روماتوئید دارند، کاهش خواهد یافت، به شرط آن که این افراد با یک رژیم گیاهخواری سازش یابند.

این رژیم فاقد غذاهای با منشاء حیوانی به خصوص محصولات لبنی است. مواد غذایی که نباید در این بیماری مصرف شوند، شامل گروه های زیر است:

- مهار کننده های جذب کلسیم: گوشت قرمز، لبنیات، تخم مرغ، جوجه، الکل، قهوه، شکر تصفیه شده، اکثر شیرینی جات، نمک اضافی

- غذاهای دارای اگزالات بالا: ریواس، زغال اخته، آلوها، کنگر، اسفناج

- غذاهای خانوادهٔ گیاهان تاج ریزی ها: گوجه فرنگی، بادمجان، سیب زمینی، فلفل ها، تنباکو

- غذاهایی که موجب تورم و آب آوردگی می شوند: گندم سیاه، لبنیات، کلیهٔ چربی های حیوانی.