1- درصورتی که کودک مایل است با دست غذا بخورد نباید ممانعت نمود.

2- استفاده از قاشق برای کودک نوپا ضرورت دارد ولی ممکن است نیاز به کمک داشته باشد.

3- کودک نوپا نیاز به مکان نسبتاً خلوت برای خوردن غذا دارد چون تمرکز کوتاه مدت دارد، یعنی صدای بلند رادیو، تلویزیون یا رفت و آمد خواهر، برادر یا مشاجره می‌تواند توجه او را از خوردن غذا منحرف کند.

4- دادن استراحت قبل از خوردن غذا و زمان ثابت مصرف غذا برای این کودکان اهمیت خاصی دارد.

5- اجرای برنامه ثابت سبب آرامش کودک می‌شود یعنی بشقاب و قاشق همیشگی، مکان ثابت و حتی نحوه آماده کردن او برای غذا

6- اشتهای کودک همانند خلق و خوی او نوسان دارد. بهتراست روزی که غذای کم می‌خورد اصرار نشود که حتماً غذایش را بطور کامل استفاده کند.

7- قدرت تقلید کودک در این سن بسیار زیاد است و رفتارهای اعضای خانواده را تقلید می‌کند لذا نباید رفتار نامناسب در هنگام خوردن غذا صورت گیرد.

8- کودک غذای گرم را دوست دارد، البته نباید غذا داغ یا سرد باشد

9- کودک غالباً با غذا بازی می‌کند ریخت و پاش کرده و آداب غذا خوردن را رعایت نمی‌کند.

10-کودک نوپا فقط 5 تا 10 دقیقه حالت نشستنی را تحمل می‌کند و قبل از اتمام غذا، سفره را ترک کرده و مجدداً برگشته و به مادر خواهد گفت (من گرسنه‌ام)

11- رنگ و ظاهر غذا توجه آنها را جلب کرده و لذا غذا را دستکاری خواهند کرد.

اصول رفتار با کودک خردسال 3 تا 5 ساله

1. باید با انواع مختلف غذاها آشنا شود. بهتراست غذایی که کودک اولین بار استفاده می‌کند به وسیلهٔ یک عضو بزرگتر خانواده خورده شود تا الگویی برای کودک باشد.

2. میان وعده‌ها نباید آنچنان زیاد باشند که کودک نتواند غذای اصلی را بخورد. در دادن مواد شیرینی نباید زیاده روی کرد چون می‌تواند سبب فساد دندان، سوء تغذیه و چاقی او شود.

3. برقرار کردن قوانین واضح در ارتباط با خوردن غذا نشاندهنده ارزش‌ها نگرش‌های خانواده است و لذا باید به کودکان این قوانین را تفهیم کرد.

4. کودکان حتی اگر غذای جدید را نپذیرفتند چنانچه هر بار مختصری بچشند یا استشمام کنند می‌تواند در پاسخ آن‌ها تأثیر داشته باشد. لذا ایجاد فرصت برای این که غذای جدید را ببینند و دست بزنند ولی حتی نخورند قدمی مثبت محسوب می‌گردد چون کودک از طریق حس‌ها مثل بویایی، لامسه و بینایی درک می‌کنند. غذای جدید باید زمانی که کودک کاملاً گرسنه است داده شود.

5. از مصرف چاشنی و اختلاط مواد به گونه‌ای که هیچیک از آنها مشخص نباشد باید خودداری کرد. بهتر است بشقاب، قسمت‌های جدا برای هریک از مواد خوراکی داشته باشد.

6. غذا باید ولرم باشد. غذای داغ و نیز غذای سرد موجب ترس کودک خواهد شد.

7. موادغذایی را باید به نحو خوبی تهیه کرد. مثلاً پورهٔ سیب زمینی اگر بصورت توده درآید از خوردن آن امتناع خواهد کرد.

8. محیط خوردن غذا باید جالب و حاکی از آرامش باشد لذا امرونهی و اعمال روش‌های تربیتی درحین صرف غذا مناسب نیست.

9. نداشتن تحرک کافی، خواب کافی و وجود بیماری می‌تواند عامل نخوردن مداوم غذا توسط کودک باشد.

10. از بشقاب و فنجان ثابت استفاده کرده و غذا را به تکه‌های کوچک تقسیم کرد.

11. باید به کودک اجازه داد تا اگر غذای بیشتری می‌خواهد ابراز نماید.

12. همزمان با دسترسی به استقلال، ریخت و پاش غذا کماکان ادامه می‌یابد ولی باید تحمل شود.

13. صحبت کردن با کودک خردسال فرصتی برای رفتارهای خوب در حین غذا و در طول روز است.

14. ساعت خوردن غذا فرصتی برای ابراز رفتارهای خوب در حین غذا و در طول روز است.

15. کودکان علاقه دارند غذاهای جدید را دستکاری کرده و سپس بخورند این نیز بخشی از رفتار آنها محسوب می‌گردد.