چگونه فرزندان خود را پاي بند مقررات کنيم؟

همه والدين دوست دارند که فرزندشان تابع قوانين و مقررات باشد و در مکان‌ها و موقعیت‌های مختلف رفتارهاي مناسبي از خود نشان دهد. اما حتماً خودتان متوجه شده‌اید که پايبند کردن کودکان به مقررات گاه کار مشکلي است و براي بسياري از والدين، مواقعي پيش مي‏آيد که فرزندانشان به رعايت قوانين و مقررات، تن در نمي‏دهند و بارها از انجام آن سرپيچي مي‏کنند. در اينجا، چندين راه براي اطاعت فرزندان شما از قوانين و مقررات، ارائه گرديده است.

به کودکان، حق صحبت بدهيد

کودکان هم بايد در تعيين مقررات و محدوديت‏ها، حق صحبت داشته باشند بايد فرصتي به آنان داده شود تا آنچه را که فکر و احساس مي‏کنند، بازگو کنند. حتي يک کودک پنج تا شش ساله نيز مي‏تواند با شما صحبت و شما را در وضع مقررات منصفانه، کمک کند اما شنيدن حرف‏هاي او به اين معنا نيست که به‌طور حتم، حرفش را بپذيريد و از خواسته‏ هاي خود پرهيز کنيد. البته برخي از محدوديت‏ها را مي‏توانيد به کمک کودکان وضع کنيد و برخي ديگر را بايد خود مقرر نماييد.

بايد به کودکان فرصتي داده شود تا آنچه را که فکر و احساس مي‏کنند، بازگو کنند.

براي کودک خود استدلال بياوريد

اگر کودکان بدانند به چه دليل مقرراتي براي آنان وضع مي‏شود، بهتر پایبند آن‌ها باقي مي‏مانند جمله‏ ي «حق نداري با دوچرخه به خيابان بروي.» وضع قانون بدون دليل است اما اگر بگوييد: «دوچرخه‏ سواري در خيابان، خطرناک است و ممکن است آسیب ببینی.» در واقع، دليلي ارائه مي‏دهيد و در اين صورت، پذيرفتن آن ساده‏تر مي‏شود.

از قبل اطلاع بدهيد

ناگهان و بی‌مقدمه، قانون و محدوديت وضع نکنيد اجازه دهيد کودکان قبل از رعايت محدوديت، از وجود محدوديت و مقرراتي که وجود دارد، آگاه باشند. چگونه ممکن است وقتي شما هيچ حرفي نزده‏ايد، فرزندتان پيشاپيش بداند که نبايد در خيابان، دوچرخه‏ سواري کند يا اينکه تا چه ساعتي مي‏تواند بيرون باشد؟

کودکان بايد به‌طور دقيق بدانند که از آنان چه انتظار‏هايي داريد و آنان چه بايد بکنند.

يادآوري کنيد

کودکان گاهي مقررات و محدوديت‏ها را فراموش مي‏کند. اگر احساس مي‏کنيد فرزند شما قاعده‏اي را فراموش کرده است، آن‌قدر صبر نکنيد تا او به دردسر بيفتد و بعد اقدام کنيد. اما اگر بعد از چند بار يادآوري، احساس کرديد باز هم به رفتارش ادامه مي‏‏‏دهد، جريمه‏ لازم را برايش در نظر بگيريد.

منظورتان را به‌روشنی بيان کنيد

محدوديت‏ها را به‌طور کامل مشخص کنيد. منظورتان را به‌روشنی بگوييد و راهنمايي‏هاي لازم را بيان کنيد. کودکان بايد به‌طور دقيق بدانند که از آنان چه انتظار‏هايي داريد و آنان چه بايد بکنند. از گفتن عبارت‏هاي گنگ و نامشخص، خودداري کنيد.

تا حد امکان از جمله ‏هاي مثبت استفاده نماييد

سعي کنيد در بيان مقررات براي فرزندتان، از جمله‏هاي مثبت استفاده کنيد. به‌جای اينکه به فرزندتان بگوييد: «با توپ داخل اتاق، بازي نکن.» بهتر است بگوييد: «مي‏تواني با توپت در حياط و روي چمن‏ها بازي کني.» در اين صورت، فرزند شما با اشتياق، قوانين و مقررات را اجرا مي‏نمايد.

هنگام صحبت با کودک خود از کلمات انتزاعي استفاده نکنيد

کودکان شما در دوره‌ای از رشد هستند که هنوز توانايي درک بسياري از کلمات و مفاهيم را ندارند بنابراين در هنگام گفتگو با آن‌ها از واژه‌هایی که تناسبي با سن آن‌ها ندارد و يا کلماتي که انتزاعي هستند، خودداري کنيد. براي مثال در هنگام گفتگو با کودکتان و زماني که او بر خواسته‌های خود پافشاري می‌کند به او نگوييد" منطقي باش، چرا صحبت‌های مرا درک نمی‌کنی؟" اين شيوه صحبت براي کودکان غیرقابل هضم است. از واژه‌های ملموس و قابل فهم براي بيان مقاصد خود استفاده کنيد.