▪ ازدواج باعث درمان مشکلات رواني می‌شود.

▪ اساس ازدواج فقط و فقط عشق است (عشق کافي است).

▪ عشق مال داستان‌هاست و در زندگي واقعي وجود ندارد.

▪ ازدواج راهي براي سعادتمند شدن است.

▪ ازدواج راهي براي تضمين زندگي فرزندان است (از ديدگاه والدين دختران و پسران جوان).

▪ ازدواج راهي براي پيشگيري از انحراف فرزندان است.

▪ ازدواج راهي براي فرار از مشکلات است.

▪ ازدواج راهي براي جلب رضايت والدين است.

▪ دوستي قبل از ازدواج، تضمين کننده يک ازدواج موفق است.

▪ حالا ازدواج می‌کنم و بعد «او» را تغيير می‌دهم.

▪ بايد باکسی ازدواج کرد که از همه نظر کامل باشد.

▪ زن بايد وارد يک زندگي کامل شود.

▪ مهم اين است که جوان ازدواج کند، بقيه مسائل حل می‌شود.

▪ يک ازدواج هرچند ناموفق بهتر از تجرد است.

▪ کسي که به خانواده خود خيلي اهميت می‌دهد پس حتماً در زندگي مشترک نيز موفق خواهد بود.

▪ ازدواج می‌کنم و بعد طلاق می‌دهم (می‌گیرم).

▪ اگر با فلاني ازدواج کنم خوشبختم، ولاغير.

▪ ازدواج يعني خوشبختي و رفاه.

▪ ازدواج يعني اسارت.

▪ مهريه تعيين کننده موفقيت در ازدواج است.

▪ شايد اگر با ديگري ازدواج می‌کردم موفق‌تر بودم.

▪ زن و شوهر بايد کاملاً شبيه هم باشند.

▪ زن و شوهر بايد همه مسائل خود به يکديگر بگويند.

▪ زن و شوهر بايد کاملاً وقتشان را با هم بگذرانند.

▪ زن بايد تابع و مطيع محض مرد باشد.

▪ شوهر بايد همسرش را به همه خواسته‌هایش برساند؛ شوهر بايد همه مشکلات او را حل کند.

▪ به هیچ‌کس نمی‌توان اعتماد کرد. («مردها غیرقابل اعتمادند» يا «زن‌ها فريبکارند»)

▪ چون خودم تصميم گرفتم بايد تا آخرش بروم؛ هر قولي که می‌دهی بايد تا آخرش بايستي.

▪ زن و شوهر بايد در همه مسائل اتفاق نظر داشته باشند. زن و شوهر بايد تابع هم باشند. زن و شوهر بايد همه فعالیت‌هایشان مشترک باشد.

▪ مرد بايد جلوي زنش در بيايد. به زن نبايد رو داد. نبايد محبتت را نشان دهي. نبايد طرف مقابلت بفهمد که دوستش داري چون آن وقت سوءاستفاده می‌کند.

▪ افرادي که طلاق می‌گیرند حتماً افراد مشکل داري هستند. کسي که طلاق می‌گیرد حتماً آدم بدي بوده است.

▪ والدين نبايد در تصميم ما دخالت کنند اما بايد زندگي ما را تأمين کنند.

▪ هر نوع زندگي بهتر از طلاق است.

▪ طلاق يعني بدبختي.

▪ رابطه جنسي پدیده‌ای گناه آلود يا زشت است.