اجرای فرایض دینی علاوه بر این که احساسات معنوی انسان را تحریک می‌کند موجب کاهش ناراحتی‌های روزمره می‌شود. هر انسانی در هنگام بروز مشکلات رابطه خود و خدا را تقویت می‌کند. دین می‌تواند اثرات بحران‌های شدید زندگی را تعدیل کند. تحقیقات متعدد روان‌شناسی نشان می‌دهد که حالت روانی انسان با آشکار کردن مشکلات در حضور یک دوست صمیمی رو به بهبود می‌رود. حال تصور کنید اگر انسان مشکلات خود را با خدا بازگو کند و با دعا به درگاهش طلب یاری کند. حالت روانی او تا چه اندازه بهبودی پیدا می‌کند. پزشک فرانسوی، الکسیس کارل ثابت کرد که نماز موجب سلامت و نشاط روانی و معنوی مشخصی در خانواده‌ها می‌شود و همین حالت است که احتمالاً منجر به شفای سریع برخی بیماران می‌شود.

بر این اساس پدران و مادران وظیفه‌شناس اگر خواهان فرزندانی با هدف، با آرامش و بدون احساس پوچی و تنهایی هستند خوب است که روش‌های تربیتی خود را بر پایه و اصول دینی بنا نمایند. برای ساختن این شاکله نیرومند به ستون‌ها و پایه‌ریزی‌های مستحکم، با برهان و کاربردی نیاز داریم. که در ادامه مطلب به این موارد اشاره خواهیم کرد.

کسانی که دارای تمایلات معنوی و مذهبی هستند در پژوهش‌های مختلف آسیب‌پذیری کمتری نسبت به استرس و بیماری‌های روان تنی داشته و با دارا بودن انگیزه و امید و حمایت عاطفی در سطحی بالاتر از آرامش درونی قرار می‌گیرند.

1- انتخاب همسر ایده آل و مؤمن

اولین گام برای داشتن تربیتی صحیح و معنوی در فرزندان انتخاب همسری شایسته و مؤمن به عنوان پدر یا مادری خوب برای فرزندانمان است. شخصی که خود در طول زندگی سعی در داشتن تقیدات دینی نموده و دارای تربیت مذهبی بوده است، توانایی پرورش فرزندانی با ریشه دینی و مقید به انجام تکالیف مذهبی را دارد. همچنین این افراد هستند که در بطن وجودی خود می‌توانند نطفه‌ای پاک و صالح را به ثمر برسانند و یا با تهیه لقمه حلال بستر این امر را فراهم کنند. و در روال تربیتی فرزند الگوهایی عملی برای ارائه سرمشق به فرزندان خود باشند. چرا که حتی در صورت تکرارهای متوالی اگر الگویی مناسب وجود نداشته باشد مفاهیم نمی‌توانند به درستی به عزیزان شما منتقل شود.

2- گذراندن دوره بارداری

گذراندن دوره بارداری به دور از گناه و سپری کردن آن با اذکار و عبادات و احتیاط در اعمال و رفتار و خوردنی‌ها نیز سهم عظیمی را در به بار آوردن این نهال پربار و معنوی داراست.

3- مرور مداوم و مداومت در آموزش مفاهیم

درونی سازی آموزه‌های دینی باید از دوران کودکی آغاز شود و با نظارت مستمر به ثمر بنشیند. مداومت باعث عمقی شدن مسائل و نفوذ در جان کودک است. البته در این امر باید از شیوه‌های تشویقی استفاده نمود و از اجبار کودک در انجام وظایف مشقت‌بار اجتناب نمود. اگر انجام تکالیف و رفتارهای دینی را در محیط شاد خانوادگی و با خاطراتی مفرح همراه سازیم کودک نسبت به این مسائل مشتاق‌تر شده و انگیزه بیشتری برای دریافت این آموزه‌ها خواهد داشت و حتی در مواقعی به دور از والدین نیز این اعمال را با آسودگی و تمایل انجام خواهد داد.

برای ایجاد جوی پرنفوذ و تأثیرگذار در زمینه تربیت معنوی و دینی استفاده از شیوه‌های تشویقی بسیار بهتر از اجبار و تحمیل و تهدید است.

4- آمیختگی تفریحات با آموزه‌های دینی

اگر در برنامه‌های آموزشی و تفریحی کودک بخشی را به همراهی با الگوهای دینی و مکان‌های مذهبی متعلق سازیم تربیت دینی از اثرگذاری بیشتری برخوردار خواهد بود. به عنوان مثال در میان کتاب‌های قصه کودک بخشی را به قصهٔ زندگینامه ائمه معصومین و یا سفارش‌های آنان البته به تناسب سنی کودک اختصاص دهیم.

در آخر ناگفته نماند برای ایجاد جوی پرنفوذ و تأثیرگذار در زمینه تربیت معنوی و دینی استفاده از شیوه‌های تشویقی بسیار بهتر از اجبار و تحمیل و تهدید است. ضمن آنکه برای داشتن تأثیرات فوق‌العاده، لازم است پدر و مادر خود الگوهای راستینی برای انجام این اعمال به دور از افراط و تفریط و با احساس لذت و رضایت باشند و اثرات ناخودآگاه خود بر فرزندان را فراموش نکنند.

فهیمه کهتری