زن و شوهر مکمل و لباس همديگرند و همواره به توجه، کمک، رسيدگي، اظهار محبّت، فداکاري، همدلي و همراهي يکديگر نيازمندند و گاهي اوقات اين نياز شدت مي يابد. انسان در هنگام گرفتاري و بيماري به دلجويي، مراقبت و پرستاري بيشتري نياز دارد. بيمار به همان مقدار که به دکتر و دارو احتياج دارد، به همان مقدار بلکه زيادتر به مراقبت و پرستاري نياز دارد. پرستار خوب با دلجويي و نوازش، اعصاب بيمار را آرامش مي دهد و او را به زندگي اميدوار مي سازد؛ و به عقيده پزشکان و روان شناسان وجود آرامش، بهبودي بيمار را تسريع مي کند. حال توجه شما خانم ها و آقايان وظيفه شناس را به نکات زير جلب مي نماييم:

1ـ زن و شوهر با بستن پيمان ازدواج وابستگي عميقي به يکديگر پيدا مي کنند و همواره نياز دارند که هم چون پدر و مادر خويش از يکديگر مواظبت کنند. پس سعي کنيد اين رسيدگي ها، اظهار عشق و علاقه و همدردي و نوازش ها به اوايل زندگي مشترک ختم نشود و همواره در طول زندگي ادامه داشته باشد.

2ـ زن و مردي که شبانه روز در خانه يا بيرون از خانه براي رفاه حال اعضاي خانواده زحمت مي کشد و فداکاري مي کند، حق داردکه از شوهر و همسرش انتظار داشته باشد که مراقب او باشد و به هنگام بيماري به ياري اش بشتابد و حتي بهتر از پدر و مادرش از او پرستاري کند.

3ـ زن و شوهر نوازش ها، دل جويي ها و هم دردي هاي همسرش را از علايم وفاداري و صميميت مي داند و يقين مي کند که همسرش او را دوست دارد و خواهان سلامتي اوست؛ و اين اميد بخش و آرامش دهنده است و در بهبود بيماري او تسهيل مي کند.

4ـ شما اي آقا و خانم محترم اگر به زندگي و خانواده ات علاقه داري، وقتي همسرت بيمار شد و به درمان نياز پيدا کرد، بيش از پيش به او مهرباني کن و فوراً او را به نزد پزشک ببر، داروهاي لازم را برايش تهيه کن، اسباب استراحت را برايش فراهم ساز، بچه ها را ساکت کن تا اعصاب خسته اش آرام گيرد، هر غذايي را ميل دارد و برايش خوب است فوراً فراهم کن، پيوسته از او احوال پرسي و دل جويي نما، سعي کن هر چه بيشتر در کنار بسترش بنشيني، اگر از شدت درد خوابش نمي برد، تلاش کن تا مي تواني بيدار بماني و اگر خواستي بخوابي با يکي از فرزندانت يا پرستار ديگر نوبت بگذار که هميشه يک نفرتان بيدار بماند و از بيمار مراقبت کند، مبادا از سر شب تا صبح راحت بخوابي و همسرت از شدت درد بنالد. به ياد داشته باشيد مهر و محبت به او، مهر و محبت به شما را در پي خواهد داشت.

5ـ اگر مدت بيماري تداوم داشت، آستانه تحملت را افزايش بده و هم چنان در بهبودي بيماري او از هيج تلاشي دريغ ننما. مطمئن باش که خداوند مهربان به پاس اين زحمات و از جان گذشتگي هاي شما اجر و پاداش معنوي عنايت خواهد کرد و همسرت نيز قطعا قدر زحماتت را مي داند.

6ـ مواظبت و پرستاري از همسر خود را تنها به زمان بيماري هاي جسمي محدود نکنيد؛ بلکه در زمان بيماري هاي رواني، ناراحتي ها و فشارهاي رواني، يار و غم خوار او باشيد و نهايت تلاش خود را به کار ببريد تا از ميزان اين فشارها کاسته شود، اعصاب او آرام گيرد و بيماري اش بهبود يابد.

قابل توجه آقايان محترم

متأسفانه در بين مردها افرادي ديده مي شود که انصاف ندارند، در موقعي که همسرشان سالم است بيشترين بهره را از او مي برند و تمام توانمندي هاي او را به خدمت مي گيرند و حتي گاهي از درآمدهاي شخصي او استفاده مي کنند، اما زماني که مريض شد، وقتي که مي خواهند براي بهبودي او پول خرج کنند، گويي دارند جان مي دهند!! و اگر بيماري او طول بکشد يا مخارج بيشتري لازم داشته باشد، تقريباً او را رها مي کنند. آيا رسم وفا، مردانگي، انسانيت و پاداش زحمت هاي گذشته اش همين است؟!

نکته ديگر اينكه آقايان محترم، بايد تمام تلاش خود را در تأمين بهداشت رواني خانواده به کار ببرند. دغدغه هاي کاري و مشکلات محيط کار را به محيط منزل نياورند؛ همسر خود را در خانه محصور نکنند و وي را از دست يابي به شادي ها محروم نسازند. لذا سعي كنيد همسر و فرزندانتان را براي رفتن به گردش و مهماني همراهي کنيد.

7ـ به ياد داشته باشيد همسر شما در ايام قاعدگي ماهانه از نظر روحي، زود رنج و حساس تر شده و نياز به ملاطفت و همدلي بيشتري دارد.

نکات قابل توجه خانم هاي محترم

مي دانيد که مردها، همان فرزندان سابق هستند که بزرگ شده اند و هنوز هم به محبت و نوازش احتياج دارند، پس:

الف) در مقابل همسر خود با حالت افسرده و اخمو حاضر نشويد و او را در موقعي که خسته از سرکار بر مي گردد با لبخند و شاد و خندان استقبال کنيد.

ب) پس از مراجعت همسر خود به خانه، کارهاي خود را حتي الامکان کنار بگذاريد، محيط خانه را آرام کنيد و در حضور او بنشينيد و با سخنان خوشايند و گرمي از او پذيرايي کنيد.

ج) در مواقعي که همسرتان از نظر روحي آماده نيست، در خواست هاي خود را مطرح نکنيد.

د) در موقع خروج از خانه او را بدرقه کرده و با گرمي از او خداحافظي کنيد.

منابع كمكي: