کوری تدريجی

کوری تدريجی بيماری است که اعصاب بينايي چشم را آسيب می دهد تا زمانيکه خطر محسوسی اتفاق نمی افتد خيلي مورد توجه واقع نمی شودو اگر درمان نشود می تواند به کم بينايي شديد و يا حتی نا بينايي منجر شود. کوری تدريجی معمولاً با فشار درون چشم بالا , فشار در چشمها يا کاهش ديد پيرامونی ظاهر می شود. کشف سريع از طريق آزمايشات چشم کمک بزرگی برای کاهش بيماری خواهد کرد.

شکلهای کوری تدريجی:

·کوری تدريجی با تنش معمولی: وقتی که آسيبهايي در اعصاب بينايي و يا کاهش بينايي حتمی با فشار درون چشمی در حالت طبيعي وجود دارد اتفاق می افتد. (تنش يا فشار معمولی)

·کوری تدريجی زاويه بسته: افزايش در فشار درون چشمی به واسطه اينکه مايع سيال کليثيم به علت انسداد نمی تواند خارج شود.

می تواند موجب درد, سردرد, تهوع , قرمزی چشم, لکه شدن چشمها و کاهش ديد شود. مطابق NEIاين يک فوريت پزشکی است. اگر دکتر شما غير قابل دسترس است., به نزديکترين بيمارستان يا کلينيک برويد. بدون درمان در بهبود جريان چشم, چشم ممکن است در طول يک يا دو روز کور شود.

·کوری تدريجی نوع دوم: می تواند بعد از عمل های جراحی چشم يا در موقعيت های پزشکی خاص مثل ديابت ايجاد شود.

·کوری تدريجس مادرزادی: در بدو تولد به واسطه عيبهای تولدی که از جاری شدن مايع چشم به خارج جلوگيري می کند که چشمهای سفيد, لکه دارو حساس به نور را باعث می شود.

·کوری تدريجی زاويه باز:وقتی که ترشح زخم از چشم به عقب می افتد اتفاق می افتد, که فشار درون چشمی بيش از حد نرمال افزايش می يابد بنابراين اعصاب بينايي آسيب می بيند و سرانجام منجر به ديد کم می شود. و معمولاً ديد پيرامونی که آسيب ببيند اول از همه به ديد بحرانی(محدود) و به مرور زمان به کوری منجر می شود.

علائم و کشف بيماری:

علائم هشدار دهنده کوری تدريجی برای هر شکلی متفاوتند . کوری تدريجی معمولاً تا زمانی که يک آسيب محسوس يا جدی به اعصاب بينايي نرسيده باشد قابل توجه نيست. با کوری تدريجی زاويه باز, معمول ترين شکل,يک با افزايش در فشار درون چشمی و کاهش درديد بيرونی علائم کليدي هستند. يک تونومتری ابزاری است که فشار درون چشم را اندازه ميگيرد. آن می تواند فشار غير طبيعي را نشان دهد که آسيبهايي را در اعصاب بينايي بوجود آورده. در يک آزمايش منبسط کردن چشم قطره ای را برای گشاد کردن مردمک بکار می رود که اجازه می دهد متخصص چشم اعصاب بينايي را در مقابل تغييرات بررسی و آزمايش کند. يک آزمايش ميدان بصری چشم کمک می کند که يک دکتر بگويد که آيا در ديد خارجی کاهش اتفاق افتاده است. (ديد خارجی کم شده است), که يک نشانه از کوری تدريجی است. يک دستگاه سنجش ضخامت ابزاری است که امواج فرا آوايي را به کار می برد تا ضخامت قرنيه و هر چيز غيرطبيعي را اندازه بگيرد. اين روش نيز در ديگر عملهای جراحی مثل LASIk انجام شده است.

درمان و پيشگيری:

مرسوم ترين درمان برای کوری تدريجی وارد استکه به شکل قرص يا قطره چشم استفاده می شود. دارو يک هدف دارد و آن اينکه فشار چشم را کاهش می دهد. اين تجويزهای وارد هم ميزان توليد مايع چشم را کاهش ميدهد, يا بجابجايي و انتقال آسانتر مايع کمک می کند تجويز دارو برای کوری تدريجی ممکن است با ديگر دارو تداخل پيدا کند پس يک نظر خوب اينکه با پزشک بقيه داروهايي که استفاده می کنيد مشورت نماييد. انواع مختلفی از داروهاي کوری تدريجی وجود دارند پس چه خوب است که اگر دارويي که معمولاً استفاده می کنيد به شما نمی سازد يا اثرات جانبی ناخواسته بر جاي می گذارد با نوع ديگر عوض کنيد. برای اکثر مردم دارو برای کنترل کوری کافی است. برای عمل جراحی ديگر انتخاب بهتری است.

ترابکول پلاست ليزر را انتخاب و ديگری برای کاهش فشار چشمهاست. در اين مورد يک چشم, پزشک يک اشعه ليزر را به درون شبکه می فرستد در جائيکه جريان ترشح چشم اتفاق می افتد, شبکه ميله ميله فرآيند ناحيه ترشح را و فشار پايين تر را افزايش می دهد. با ترابکول پلاست ليزر Argon(آرگون) بافتی که در شبکه احاطه می شود و آسيب ديده و معمولاً جلسه ديگری را بعد از يک چند سال نياز دارد. گاهی دارد و بايد نيز تجويز شود. با ترالکول پلاست ليزر برگزيده (SLT) , يک ليزر طراحی شده ويژه يک نور ليزر تا انرژي پايين تر را انتشار می دهد. که تنها سلولهای ملانين دار را در شبکه ميله ميله هدف قرار می دهد. ليزر حرارت می بيند تا بر باز شدن شبکه اثر بگذارد و نواحی مجاور آسيب نبيند. اين برای درمانهای مجدد چند تايي مجاز است.

عمل آندوسکوپي (ECP)cyclophotocoagalationفرآيند ديگری است که به کم کردن فشار چشم کمک می کند اگر تجويز دارد و ترابکول پلاست ليزر مؤثر نباشند. برعکس ترابکول پلاست ليزر مؤثر نباشند برعکس ترابکول پلاست ليزر,ECP ليزرهايي بکار می برد که تنه مودار(مژگانی) را هدف قرار     می دهد که مايع سيال را توليد می کند. اين باعث می شود مايع سيال توليد شود و تحت تأثير فشار پايين قرار گيرند.

پايين آوردن خطر کوری تدريجی يا حداقل کاهش ضرر(خطر) تصاعدی در اعصاب بينايي بهترين ميزان جلوگيرنده است. آن مهم است که معاينات دوره ای داشته باشيم زيرا کوری تدريجی در ابتدا در خور توجه نيست و عوامل خطرناک ويژه ای برای مراقبت کردن, نوع اختلالات پزشکی(درمانی), و تاريخچه پزشکي خانواده را شامل می شوند. کوری تدريجي در آمريکاييهای آفريقايي و اسپانيايي مخصوصاً همراه با افزايش سن معمول تر است. افرادی که مبتلا به ديابت هستند يا عمل چشم داشته اند نيز بيشتر احتمال دارد که دچار کوری تدريجی شوند. يک تاريخچه خانوادگی از کوری تدريجی يک ديدگاهی است که شما می توانستيد کوری تدريجی داشته باشيد. اگر هر يک از اين عوامل درارتباط با شما باشد, پس شما بايد بيشتر به آزمايشهای مکرر چشم برويد.