· سرطان خون چیست ؟

 لوکمی به معنای سرطانی شدن سلولهای خونی می باشد که معمولاً در بین رده های خونی، گلبولهای سفید بیشتر تمایل به سرطانی شدن دارند. سلولهای سرطانی در مقایسه با سلولهای خونی طبیعی متفاوت بوده و عملکرد طبیعی خود را نیز از دست داده اند.

 سرطانهای خونی خود به دو دسته تقسیم می شوند که هر کدام از آنها خود به دو صورت حاد و مزمن تظاهر می یابند.

 در لوکمی حاد، سلولهای اولیه و نابالغی که اصطلاحاً بلاست نامیده می شوند به تعداد زیاد در گردش خون وجود دارند که معمولاً بسیار نابالغ بوده فاقد عملکرد طبیعی هستند. سرعت تکثیر این سلولها بسیار بالا می باشد و بیماری به سرعت گسترش می یابد.در لوکمی مزمن نیز سلولهای بلاستی وجود دارند اما این سلولها بالغ تر بوده و قادر به انجام بعضی اعمال خود می باشند. در این حالت سلولها آرامتر رشد می کنند و پیشرفت بیماری کندتر می باشد.

· علائم سرطان خون چیست؟

 علائم ذیل از جمله معمولترین علائم سرطان خون می باشد، اما ممکن است هر فردی علائم دیگری نیز داشته باشد :

 افزایش میزان ابتلا به عفونتها و تب ، کم خونی و علائم مربوط به آن  شامل رنگ پریدگی پوست ، خستگی و ضعف ، خونریزی ، کوفتگی و خونمردگی، تب و لرز ، کاهش اشتها، کاهش وزن ، تورم غدد لنفاوی، کبد و طحال بزرگ و دردناک، لکه های قرمز رنگ تو پر پوستی، تورم و خونریزی از
لثه ها ، تعریق و درد استخوانها و مفاصل، می باشند.

 بعلاوه لوکمی حاد می تواند منجر به بروز سر درد، استفراغ، گیجی ، فقدان کنترل عضلات، تشنج ، بیضه های متورم و زخم در چشمها و یا برروی پوست شود.

 لوکمی مزمن نیز ممکن است پوست ، سیستم عصبی مرکزی ، دستگاه گوارش ، کلیه ها و بیضه ها را مبتلا سازد، سایر اختلالات خونی و یا بعضی داروها نیز ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند . لذا در صورت مشاهد این علائم به پزشک مراجعه نمائید.

·  تشخیص سرطان خون چگونه است ؟

علاوه بر اخذ تاریخچه کامل و انجام معاینات لازم روشهایی تشخیصی انواع سرطانهای خون شامل موارد ذیل است.

- معاینه و ارزیابی بزرگ شدن کبد، طحال ، غدد لنفاوی پشت آرنج ، کناره ران و گردن

-انجام آزمایشهای خونی و سایر آزمایشات لازم

-  تستهای خونی برای ارزیابی تعداد سلولهای خونی نابالغ ( بلاستها)

- نمونه گیری مغز استخوان

- نمونه گیری از مایع کمری

- روشهای تصویر برداری نظیر عکسبرداری ، سونوگرافی و سی تی اسکن

· درمان سرطان  های حاد و مزمن حون

استفاده از روشهای درمانی خاص برای یک بیمار بر عهده پزشک می باشد و براساس سن، سلامت عمومی و تاریخچه پزشکی بیمار، وسعت بیماری، میزان تحمل بیمار در مقابل داروها یا روشهای درمانی خاص ، انتظاری که از سیر بیماری وجود دارد و نظر و ارجحیت خود بیمار می باشد.

 روشهای درمانی شامل موارد ذیل است : شیمی درمانی، پرتو درمانی، پیوند سلولهای بنیادی مغز استخوان، درمانها بیولوژیکی، تزریق خون و استفاده از داوهایی که مانع از تخریب سایر سیستمهای بدن تحت تأثیر انتشار سرطان می شوند.

·  علل و عوامل خطرساز

از جمله علل و عوامل خطر سازی که منجر به افزایش احتمال به سرطان خون می شوند می توان به قرار گرفتن در معرض اشعه ها، تماس با مواد شیمیایی نظیر بنزن که در محیطهای کاری بیشتر رخ می دهد، استفاده از داروهای شیمی درمانی برای سایر سرطانها نظیر سرطان پستان و تخمدان و پرتو درمانی اشاره نمود.