افسردگي، بيماري رايجي است و تقريبا بر يك نفر از هر10نفر تاثير مي‌گذارد. تقريبا زنان دوبرابر مردان به اين بيماري مبتلا مي‌شوند. اين بيماري معمولا در هر سني رخ مي‌دهد اما به طور ميانگين بيشتر در اوايل جواني خود را نشان مي‌دهد.
افسردگي علائم مختلفي دارد اما رايج‌ترين نشانه آن غمگيني و از دست دادن علاقه به اموري است كه فرد قبلا به آن علاقه داشته است.
تفاوت افسردگي و غمگين بودن
مرگ يك عزيز، از دست دادن شغل، ناكامي در تحصيل و... اموري هستند كه اغلب باعث ناراحتي افراد مي‌شوند. احساس غمگيني و ناراحتي براي اين امور امري عادي و معمولي است. اين احساس و غمگيني با افسردگي متفاوت است.
در حالي‌كه احساس غمگيني به مرور زمان كمتر مي‌شود، اختلال افسردگي مي‌تواند براي چندين‌ماه دوام داشته باشد. بيماراني كه افسردگي را تجربه مي‌كنند علائم كاملا متفاوتي نسبت به يك فرد غمگين از خود نشان مي‌دهند. افسردگي مي‌تواند بر هركسي تاثير گذارد.
حتي ممكن است افرادي كه زندگي عادي و آرامي دارند با بروز رويداد و مسئله ناراحت‌كننده‌اي به افسردگي مبتلا شوند. چندين عامل مي‌تواند منجر به شيوع افسردگي شود:
عامل زيستي: نابهنجاري در 2ماده شيميايي در مغز (سروتونين و نورپنفرين) مي‌تواند به بروز علائم افسردگي از جمله تحريك‌پذيري، خستگي و... كمك كند. بدون شك ساير شبكه‌هاي مغزي هم در بروز افسردگي دخيل هستند.
ژنتيك: افسردگي مي‌تواند در خانواده جريان داشته باشد. براي مثال، اگر يكي از دوقلوهاي همسان افسردگي داشته باشد، به احتمال 70درصد دوقلوي ديگر هم در زندگي خود به افسردگي مبتلا خواهد شد.
شخصيت: افراد باعزت نفس پايين كه به راحتي تحت تاثير استرس قرار مي‌گيرند يا كساني كه عموما بدبين هستند به نظر مي‌رسد بيشتر در برابر افسردگي آسيب‌پذيرند.
عوامل‌محيطي: مواجهه مداوم با خشونت، مورد بي‌توجهي قرارگرفتن، مورد سوء استفاده واقع شدن يا فقر ممكن است افرادي را كه مستعد افسردگي هستند به اين بيماري مبتلا كند.
درمان افسردگي
براي بسياري از افراد، افسردگي تنها با ورزش كردن، تغيير عادات غذايي يا به تعطيلات رفتن درمان نمي‌شود. افسردگي از جمله بيماري‌هايي است كه درمان‌هاي مختلف و مفيدي براي آن وجود دارد. بين 80 تا90درصد بيماران به درمان جواب خوبي مي‌دهند.قبل از اينكه روش خاصي براي درمان بيماري به كار گرفته شود بهتر است روانپزشك يك معاينه تشخيصي كامل انجام دهد كه شامل مصاحبه و معاينه جسماني است. هدف از اين ارزيابي، بررسي علائم ويژه، تاريخ خانوادگي و پزشكي، محيط‌خانوادگي و عوامل محيطي به وجود آورنده‌ اين بيماري است تا با تشخيص صحيح، درمان مناسب آن به كار گرفته شود.
روان‌درماني: گاهي اوقات روان درماني به تنهايي براي درمان افسردگي نه‌چندان شديد استفاده مي‌شود. براي افسردگي‌هاي شديد روان‌درماني اغلب همراه با دارو درماني به كار مي‌رود. روان‌درماني ممكن است فقط خود بيمار را درگير كند اما گاهي اوقات ساير افراد خانواده را هم وارد چرخه درمان مي‌كند. براي مثال، خانواده درماني يا زوج درماني مي‌تواند كمك كند تا علل و عواملي كه منجر به بروز افسردگي فرد شده است كشف شود.
فعاليت كنيد: فعاليت فيزيكي در اين زمينه سودمند خواهد بود. راه برويد، بدويد، دوچرخه سواري كنيد و...15تا20دقيقه در روز را به فعاليت‌هاي جسماني اختصاص دهيد. اين نوع از فعاليت جسماني مي‌تواند باعث ‌شود شما احساس خستگي را از خود دور كنيد. سعي كنيد به فعاليت‌هاي جديدي كه شما را علاقه‌مند مي‌سازد بپردازيد. براي مثال: نقاشي كشيدن، كوهنوردي و... .
با افراد مورد اعتمادتان صحبت كنيد: با افراد نزديك درباره احساسي كه داريد صحبت كنيد. صحبت با اين افراد باعث مي‌شود تا شما آرامش لازم را بيابيد و به شما در درمان بيماري كمك كند.
از خودتان مراقبت كنيد: به فكر مصرف مواد، و... براي رهايي از علائم افسردگي نباشيد. اين مواد ممكن است به شما خلاصي موقتي و زودگذر بدهند اما به زودي مشكلات بيشتر رواني و سلامتي را ايجاد خواهند كرد. خوب بخوريد يك رژيم غذايي متعادل مي‌تواند به شما كمك كند تا سلامتي خود را زودتر بازيابيد.

با افكار منفي خود مبارزه كنيد: نگذاريد افكار منفي شما حل نشده باقي بماند. بايد به خود بگوييد چرا من همه‌چيز را منفي مي‌بينم. افكار منفي خود را روي كاغذ بنويسيد و تصور كنيد كه اگر دوست شما آن افكار منفي را داشت به او چه مي‌گفتيد و آنها را براي خودتان تكرار كنيد. افكار ناخوشايند خود را دور بريزيد و به چيزهاي مثبت فكر كنيد.

اشرف راضي