واقعياتي چند درباره مصرف داروهاي آرامبخش
داروهاي آرامبخش داروهاي ضد اضطراب هستند که خاصيت آرام کننده و يا خواب آور دارند. به اين ها اغلب داروهاي آرامبخش خفيف مي گويند تا تفاوتي ميان آن ها و داروهاي آرامبخش عمده ايجاد شود. اغلب داروهاي آرامبخشي که تجويز مي شوند از خانواده داروهاي بنزوديازپين هستند. هم داروهاي آرامبخش عمده و هم داروهاي ضد افسردگي مي توانند تأثيرات آرامش بخشي داشته باشند. بسياري از پزشکان براي درمان اضطراب از اين داروها استفاده مي کنند. اما گروه ديگري هم از داروها وجود دارند که براي درمان اضطراب تجويز مي شوند. اين ها به بتابلوکر مشهور هستند. از اين داروها بيشتر براي درمان فشار خون زياد و براي تنظيم ضربان قلب استفاده مي شود. اين داروها در ضمن از شدت اضطراب مي کاهند لرزش دست ها و ساير اندام هاي بدن را متوقف مي سازند و از تندي ضربان قلب مي کاهند.
استفاده از آرام بخش هاي خفيف در دهه 1960 و 1970 بالا گرفت. تخمين زده مي شد که از هر 50 نفر يک نفر به صورت شبانه روز و براي تمام مدت سال داروي آرامبخش مصرف مي کند. اشخاص بالاي 75 سال و زنان ميان سال بيشترين مصرف کنندگان اين داروها بودند. زنها در مجموع دو برابر مردها قرص آرامبخش استفاده مي کنند. علتش اين است که زنها در مقايسه با مردها بيشتر به پزشک مراجعه مي کنند و از اضطرابشان حرف مي زنند.
داروهاي آرامبخش نه تنها براي درمان استرس و تنش مورد استفاده قرار مي گيرند، بلکه به آرامش عضلات نيز کمک مي کنند و به همين دليل پس از وارد آمدن جراحت و آسيب به بدن مي توان از آن ها به طرز مؤثري استفاده کرد.

متخصصان بيهوشي قبل از بيهوش کردن بيماران به منظور عمل جراحي، داروهاي آرام بخش به آن ها تزريق مي کنند. البته مصرف داروهاي آرام بخش مي تواند با عوارض جانبي متعددي رو به رو گردد. از جمله اين عوارض جانبي مي توان به سرگيجه، حافظه و تمرکز ضعيف، تار شدن ديد چشم، سردرد و احساس بيمار بودن اشاره کرد. اشخاص سالمند در مقايسه با سايرين بيشتر با عوارض جانبي مصرف داروهاي آرام بخش مواجه مي شوند. کاهش هشياري مي تواند روي کار شخص تأثير نامطلوب بر جاي بگذارد. کسي که داروهاي آرام بخش مصرف مي کند ممکن است لازم باشد از کار کردن با ماشين آلات و يا رانندگي خودداري ورزد.

6. مي آموزيد که: «بدون داروي آرام بخش کاري نمي توانم بکنم.»

2. قرص هاي آرام بخش مي توانند احساس شما را مکدّر کنند. قرص هاي آرام بخش روي احساسات شما تأثير نامساعد مي گذارند. کسي مي گفت: «وقتي قرص آرام بخش مي خورم انگار چيزي ميان من و واکنش هايم قرار مي گيرد.» بارني قرص واليوم (ديازپام) را چهار سال متوالي روزي سه بار مصرف کرده بود تا اين که روزي دخترش به او اطلاع داد که بار دار است و اولين نوه اش تا شش ماه ديگر متولد مي شود. بارني از سويي بسيار خوشحال شد، اما در درونش خوشحال نبود و اين او را نگران و غمگين کرد. در اين شرايط او به اين نتيجه رسيد که افسردگي هم علاوه بر اضطراب به سر وقتش آمده است. داروهاي آرام بخش چون فراز و نشيب هاي روحي را يکنواخت مي کند مي توانند حتي سبب شوند که شما شرايط بهتر را احساس نکنيد. معمولاً مشکلات مي آيند و مي روند و همراه با آن ها اضطراب، استرس و تنش هم در رفت و آمد است. اگر به طور منظم قرص آرام بخش بخوريد، اين تغييرات تار و يکنواخت مي شوند. از آن گذشته براي از ميان برداشتن برخي از مشکلات لازم است که احساسات خود را وارسي کنيد. مصرف قرص آرام بخش در دراز مدت مانع از انجام دادن اين کار مي شود.

4. ممکن است به لحاظ جسماني به قرص هاي آرام بخش معتاد شويد. بر خلاف آن چه قبلاً تصور مي شد حالا مشخص است که قرص هاي آرام بخش اعتياد آور هستند. معناي اين حرف اين است که وقتي بدنتان به قرص آرام بخش عادت مي کند براي رسيدن به همان آرامش قبلي احتياج به مصرف داروي بيشتري داريد.

اگر مصرف قرص هاي آرام بخش را ناگهان قطع کنيد، به خصوص اگر مدتي طولاني آن ها را مصرف کرده باشيد، ممکن است به احساس ناخوشايندي برسيد که اصطلاحاً به آن نشانه هاي محروميت از دارو مي گويند. ممکن است به علت همين نشانه هاي محروميت باشد که تاکنون نتوانسته ايد خود را از شرّ آن نجات دهيد. نشانه هاي محروميت از دارو ناخوشايند است، اما از آن بدتر توليد ابهام و سردرگمي مي کند و با آن که اين نشانه ها از شخصي تا شخص ديگر بسيار متفاوتند، بسياري از آن ها شبيه نشانه هاي اضطراب هستند که از جمله مي تواند به عرق کردن، لرزش اندام ها، وحشت زدگي، تشديد ضربان قلب، اختلال در خواب، سوزن سوزن شدن بدن و دشواري در تمرکز کردن اشاره کرد. اشکال اين جاست که ممکن است اين نشانه هاي محروميت از دارو را با اضطراب به اشتباه بگيريد و به اين نتيجه برسيد که هنوز به داروي آرام بخش احتياج داريد.

‎ نکته مهم: تمام داروهاي ضد اضطراب نشانه هاي اضطراب را تخفيف مي دهند بي آن که علت اصلي ناراحتي را از ميان بردارند.

مي توانيد در آن واحد از هر دو روش استفاده کنيد اما قبل از آن لازم است به اين نتيجه برسيد که مي خواهيد مصرف دارو را کنار بگذاريد.

4. چه کسي مي تواند به شما کمک کند؟ صحبت کردن در اين خصوص با سايرين کمک مي کند. سايرين راحت تر مي توانند به شما کمک کنند تا به اين موضوع به طور جدي فکر کنيد.

اغلب اشخاص وقتي مصرف داروي آرام بخش را کنار مي گذارند، با معدود لحظات دشواري رو به رو مي گردند. در آغاز انجام دادن اين کار دشوار است. توجه داشته باشيد که ذهن و جسم شما بايد خود را با شرايط جديد تطبيق دهد. مدت زماني که اين تطبيق يافتن وقت مي گيرد، بسيار متفاوت است. به طوري که دامنه اي از چند روز تا چند ماه دارد.

توجه به واقعيت ها داشته باشيد.