آدم بايد اعتماد به نفس داشته باشه. چه معنا داره که اجازه بديم ديگران در مورد زندگي ما نظر دهند و سلايقشون رو به ما تحميل کنند. اونها بايد بدونن که روال زندگي ما هيچ تغييري نمي کند. اونها بايد بدونن که هر مشکلي در رابطه با من به ضعف هاي خودشون برمي گرده و اشکالي در کار من نيست. اصلاً نبايد از ديگران طلب کمک کرد. هيچ وقت نبايد با اونها درد و دل کرد. اصلاً صحبت هاي معمولي رو هم بايد با اونها محدود کرد چرا که نکنه با اين کار راه رو براي دخالت هاي نابجاي زندگي مون باز کنيم. من موفقيت هاي ويژه اي دارم که هيچ کس اونها رو نداره و نمي تونه داشته باشد. همه بايد در قبال خواسته هاي من مطيع باشن. سليقه من بر همه برتري داره.
اين گفته ها درست اما اگر از درونم خبر داشته باشيد خواهيد ديد که 180 درجه با ظاهرم متفاوته. بعضي وقتا احساس مي کنم هيچ توانمندي و موفقيتي تا به حال نداشتم. گاهي احساس پوچي فراوان مي کنم. آنقدر خودم رو بي ارزش مي دونم که حتي دوست ندارم گاهي با ديگران ارتباط برقرار کنم. حس مي کنم اگر لباس هاي فاخر تنم نکنم قابل احترام نيستم ...
**************
اعتماد به نفس باور خويش است البته به روشي منصفانه. اگر نگاهي به خويشتن بياندازيم خواهيم ديد که نقاط قوت و ضعف به همراه هم در ما وجود دارند اما با استفاده از توانمندي ها مي توانيم نقاط ضعف را کم رنگ کرده و يا از بين ببريم.
اعتماد به نفس اين اجازه را به ما مي دهد که خود را همان گونه که هستيم ، بپذيريم و محترم بشمريم.
کساني که اعتماد به نفس واقعي دارند نيازي به اثبات افراط گونه خود به ديگران نمي بينند. و از اين طريق به ظاهر سازي هاي افراط گونه و تجملي نمي پردازند. اعتماد به نفس چهره اي آرام و موجه و صبور را به افراد هديه مي کند که سينه شان را براي مواجهه با مسائلي خلاف ذهنيت خود فراخ مي نمايد.
امام علي (ع): ارزش هر فرد وابسته به روشي است که اتخاذ مي کند اگر خود را حفظ کند رفعت مقام پيدا مي کند و اگر آن را خوار شمرد به پستي مي گرايد.1
افراد با اعتماد به نفس پايين و يا دروغين مرتباً سعي دارند تا با ابراز عقايد و سماجت بر روي آنها تاييديه اطرافيان را اخذ کنند و خود را براي ديگران توجيه نمايند. اگر به توانايي هاي خود باور داشته باشيم چه نيازي به مقايسه خود با ديگران است. مقايسه با ديگران زماني مي تواند براي افراد مفيد باشد که آنها را در يک رقابت سالم وارد کند و باعث رشد و ارتقاء شود.
اگر قرار باشد در نتيجه مقايسه خود مدام در حسرت و آه نداشته ها بسر ببريم چيزي جز سرزنش هاي دروني و انتقاد مداوم براي ما نخواهد داشت و ما را در يک چرخه معيوب براي افت روزافزون اعتماد به نفس گرفتار مي کند. خودباوري دروغين افراد را در مواقع ناکامي و بي نتيجه گي به پوچي مي رساند و توان شروع دوباره و انگيزه هاي لازم براي سازندگي را به صفر نزديک مي کند. در حقيقت خوباوري دروغين نقابي است که افراد با اعتماد به نفس پايين در برابر خود مي گيرند تا بتوانند از اين طريق خود را بهتر جلوه دهند و مدافع حقوق خود و اثبات کننده وجودشان باشند در حالي که معمولاً اين روي سکه اعتماد به نفس تنها باعث طرد فرد از طرف اطرافيان شده و محبوبيت را که آرزوي شخص است به مغروريت تبديل مي کند.
اين نقاب دروغين باعث مي شود که فرد احساس کند براي نشان دادن و ابراز وجود خود بايد گاردي را در مقابل ديگران براي خود بگيرد تا آنها او را جدي بگيرند و به حريم ضخيم شخصي او وارد نشوند. و از پذيرفتن هر انتقاد و ابراز عقايد سر باز زند. در حالي که اعتماد به نفس واقعي يکي از عوامل ياري رسان براي ايجاد محبوبيت و مقبوليت براي فرد است.
امام علي (ع) شخصيت انساني گوهر گران بهايي است که هر کس آن را حفظ کند رشد يابد و هر کس آن را پست گرداند فرو مي افتد.2
اعتماد به نفس به شخص کمک مي کند که منبع مورد تاييد واقع شدن را از درون خود بيابد و به دنبال تاييد و تشويق ديگران نباشد و آرامش را از منابع خارجي بدست نياورد. باور به دوست داشتني بودن ديگر وابستگي به ابراز علاقه ديگران و يا ابراز محبت افراطي به ديگران را نقض مي کند و مي آموزد که تو خوبي و توانا و نيازي به گفتن ديگران نيست.
اعتماد به نفس به شخص کمک مي کند که منبع مورد تاييد واقع شدن را از درون خود بيابد و به دنبال تاييد و تشويق ديگران نباشد و آرامش را از منابع خارجي بدست نياورد.
پي نوشت:
1 . غررالحکم
2. همان