شير مادر غذاي منحصر به فرد و ايده آل براي کودک در شش ماه اول زندگي مي باشد و تمامي نيازهاي غذايي شيرخوار از لحظه تولد تا پايان شش ماهگي را تامين مي کند. تماس بسيار نزديک و مستقيم مادر و نوزاد از لحظه هاي اوليه بعد از تولد، نقش بسزايي در موفقيت شيردهي و تداوم آن دارد.
چربي و پروتئين شير مادر بهتر از چربي و پروتئين شيرهاي ديگر هضم و جذب مي شود. به همين دليل دردهاي قولنجي، جمع شدن گاز، استفراغ و حساسيت نسبت به پروتئين در اين شيرخواران کمتر مشاهده مي شود. ترکيب شير مادر همراه با رشد شيرخوار تغيير پيدا مي کند، چربي شير مادر در شروع هر وعده شيردهي کمتر است و به تدريج بيشتر مي شود، اين تغييرات به سير نگه داشتن و افزايش وزن شيرخوار کمک بزرگي مي کند.
ميزان کلسيم شير مادر از ميزان کلسيم شير گاو کمتر مي باشد، ولي نسبت کلسيم به فسفر در شير مادر به گونه اي است که ضريب جذب کلسيم شير مادر از شير گاو بيشتر مي شود.
آهن شير مادر اگرچه کم است، ولي بيش از 50 درصد آن جذب مي شود.
ميزان ويتامين هاي موجود در شير مادر بستگي ميزان مصرف ويتامين توسط مادر دارد، اگر مادر از نظر سبزيجات و ميوه ها تغذيه مناسبي داشته باشد، شيرش از نظر وجود ويتامين ها غني مي باشد.
تغذيه با شير مادر منجر به افزايش مصونيت شيرخوار در برابر عوامل عفوني مي شود، طوريکه ديده شده ميزان مرگ و مير در اثر اسهال در بچه هاي زير 2 سال، در بچه هايي که از شير خشک تغذيه مي شوند 18 برابر بچه هايي است که از شير مادر تغذيه مي شوند و اين نسبت در مورد عفونت هاي تنفسي 4 برابر است. بنابراين در زمان بيماري کودک و اسهال نبايد شير مادر قطع شود.
در شيرخواراني که از شير مادر تغذيه مي کنند، مشکل چاقي، افزايش کلسترول در بزرگسالي و خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي-عروقي کمتر است. همچنين ميزان ابتلا به آسم و اگزما در شيرخواراني که از شير مادر استفاده مي کنند بسيار کمتر است؛ به ويژه در خانواده هايي که پدر يا مادر يا يکي از افراد خانواده مبتلا به نوعي بيماري آلرژيک هستند.
عفونت خون و عفونت ادراري در کودکاني که با شير مادر تغذيه نمي شوند بيشتر است.
جالب است بدانيم شير مادر ضريب هوشي کودک را افزايش مي دهد.
مصرف آغوز يا کلستروم توسط نوزاد ضروري مي باشد. آغوز شيري است که در چند روز اول بعد از زايمان ترشح مي شود و با وجود اينکه حجم کمي دارد، براي تامين نيازهاي کودک کافي است. همچنين داراي موادي است که کودک را در مقابل بيماري ها و عفونت ها مقاوم مي کند. اين شير خواص ضد ميکروبي و ضد ويروسي قوي دارد و مقاومت بدن نوزاد را در مقابل بيماري ها بالا مي برد.
هنگام شير دادن تماس، پوستي و ارتباط چشمي مادر و شيرخوار اهميت فراواني در رشد عاطفي کودک و تداوم شيردهي مادر دارد. به همين دليل از شير گرفتن ناگهاني نوزاد مي تواند اثرات روحي بدي در نوزاد داشته باشد و باعث بي اشتهايي او شود که نهايتاً منجر به سوء تغذيه مي گردد.

توصيه ما اين است که هر دفعه شير از يک سينه به شيرخوار داده شود تا علاوه بر تغذيه شيرخوار از شير غني از چربي، در انتهاي تغذيه، پستان به طور کامل تخليه شود که اين امر منجر به افزايش توليد شير در مادر مي شود.