از چه زماني بايد به كودك از غذاي خانواده داد؟

از حوالي يكسالگي بايد بطور تدريجي كودك را با انواع غذاهايي كه افراد خانواده مصرف مي كنند آشنا كرد. از اين زمان بايد كودك از شش گروه غذايي اصلي يعني گروه نان و غذات، گروه شير و لبنيات، گروه گوشت و تخم مرغ و حبوبات و گروه ميوه ها وگروه سبزيها استفاده كند. بطور كلي از سال دوم زندگي ذائقه كودك با غذاي خانواده شكل مي گيرد بنابراين بهتر است از تهيه غذاهاي شور و پرادويه خودداري كنيد و سعي كنيد از سرخ كردن غذا بويژه با حرارت زياد و به مدت طولاني پرهيز كنيد. آشنايي كودك با غذاي خانواده بايد تدريجي باشد بطوري كه بعد از گذشت مدت زمان كوتاهي نياز به تهيه غذاي مخصوص و جداگانه براي كودك نباشد.

نكات مهم در تغذيه كودك در سال دوم

- گنجايش معده كودك در مقايسه با افراد بزرگسال كمتر است و با مقدار كمي غذا خيلي سريع سير مي شود. از طرف ديگر كودك در حال رشد است و معمولا" دائما" در حال فعاليت و مشغول بازي است پس نياز او به انرژي و مواد غذايي زياد است.

- در سال دوم زندگي هنوز شير مادر منبع عمده تأمين انرژي و ساير مواد مغذي كودك است در نتيجه همچنان بر تغذيه با شير مادر تأكيد مي شود ولي بايد توجه داشت كه شير بعد از صرف وعده هاي غذا به كودك داده شود.

- اگر چه كودك از غذاي سفره خانوار مي تواند استفاده كند ولي هنوز بايد تغييراتي در غذا داد تا هضم آن آسانتر شود مثلا" گوشت خورش را نرم و له كرد يا برنج را بصورت كته آماده نمود.

- از پايان يكسالگي مي توان سفيده تخم مرغ را به صورت كاملا" پخته و سفت شده براي كودك از مقدار كم شروع كرد و بتدريج بر مقدار آن افزود تا به يك سفيده كامل برسد و سپس يكروز در ميان مي توان يك تخم مرغ كامل به كودك داد.

- در اين سن همچنان مصرف قطره مولتي ويتامين يا A+D و آهن بايد ادامه داشته باشد.

- نبايد انتظار داشته باشيد كه كودكان نيز مانند بزرگسالان فقط صبحانه، ناهار و شام بخورند بلكه بايد بخصوص بعد از سال اول زندگي حتي تا 5 سالگي حداقل روزانه 5 وعده غذا بخورند.

به منظور پيشگيري از ابتلا به بيماريهاي قلبي، عروقي توصيه مي شود كه در تمام دوران زندگي به ويژه دوران كودكي و نوجواني از مقادير بسيار كم نمك آن هم هنگام طبخ غذا استفاده شود و از افزودن نمك به غذا در سر ميز يا سفره جدا" خودداري گردد.

كودكان 1 تا 5 سال همچنان دوران رشد را سپري مي كنند، بنابراين نياز به مقدار انرژي و پروتئين و ساير مواد مغذي با افزايش سن كودك بيشتر مي شود. براي تأمين كليه مواد مغذي مورد نياز كودكان، برنامه غذايي آنان بايد شامل تركيبي از مواد مغذي مختلف از 4 گروه اصلي غذايي باشد. گروههاي اصلي غذايي عبارتند از گروه نان و غلات كه انرژي و مقداري پروتئين مورد نياز كودك را تأمين مي كند - گروه شير و لبنيات كه كلسيم، فسفر و پروتئين را تأمين مي كند و براي رشد اسكلت و استحكام استخوانها و دندانها لازمند - گروه گوشت، حبوبات و تخم مرغ كه پروتئين و ساير مواد مغذي مورد نياز كودك را تأمين مي كند و براي رشد او لازمند و گروه سبزيها و ميوه ها كه ويتامين ها و املاح مورد نياز كودك را تأمين مي كنند.

- در تغذيه كودك از ظرف و قاشق تميز (قاشق مرباخوري براي كوچكترها و قاشق غذاخوري براي كودكان بزرگتر) استفاده كنيد.

- قبل از غذا دادن به كودك دستها و صورت كودك را بشوييد.

- آب و مايعات را با فنجان يا ليوان تميز به كودك بدهيد.

- در غذا دادن به كودك صبور باشيد و آرام آرام به كودك غذا بدهيد.

- در صورتي كه كودك تمايل به خوردن غذاي خاصي ندارد هرگز او را مجبور به غذا خوردن نكنيد و سعي كنيد با تغيير مزه و يا نحوه طبخ آن را مجددا" به كودك بدهيد و در صورتيكه باز هم علاقه اي به خوردن آن غذا نشان نداد، چند روزي از دادن آن غذا صرف نظر كرده و مجددا" به برنامه غذايي كودك اضافه كنيد.

- هنگام غذا دادن به كودك با او با آرامش و محبت صحبت كنيد تا زمان غذا خوردن براي كودك خوشايند باشد و خاطره خوشي از غذا خوردن در ذهن كودك ايجاد شود.

- مقدار غذاي هر وعده كودك را با افزايش سن كودك بيشتر كنيد.

- بمقدار غذايي كه كودك مي خورد توجه كنيد، براي هر كودك يك بشقاب جداگانه در نظر بگيريد.

- با افزايش سن كودك براي غذا خوردن به كودك استقلال بدهيد و بتدريج فقط مقدار و نحوه غذا خوردن كودك را نظارت و او را به خوردن ترغيب كنيد.

- براي غذا خوردن كودك به او جايزه ندهيد بلكه براي ترغيب او به غذا خوردن از طعم غذا تعريف كنيد.

- به كودك اجازه دهيد غذا خوردن را خودش تجربه كند حتي اگر مقداري غذا هنگام خوردن ريخته شود و يا دست و لباسهاي خود را كثيف كند.