بعد از تمام شدن مراسم عروسي و باز گشت از سفر ماه عسل ، زن و شوهر زندگي مشترک ، زيريک سقف را تجربه مي کنند ، زندگي بعد از ازدواج  بسيار متفاوت تر از قبل از آن بوده و نيازمند ، صبر ،گذشت و يادگيري اصولي است رعايت آن در زندگي ضروري است.
ابتدا تصميم بگيريد تا رابطه تان را با همين شور و اشتياق امروز حفظ کنيد اما تصميم به تنهايي کافي نيست چون زندگي واقعي مشکلات و مسائلي را با خود به همراه دارد که مانند مانعي راه عشق و علاقه تان را سد مي کند. براي رسيدن به اين منظور ابتدا همسرتان را بشناسيد . همسرتان را به عنوان يک زن و يا يک مرد با خصوصيات ويژه ي جنس خود بپذيريد.

در برقرارى يک رابطه موفق بين زن و شوهر شناخت تفاوتهاى فردى زن و مرد ضروري است. عدم شناخت اين تفاوتها باعث ايجاد سوء تفاهم، تنش و نهايتاً شکست يک رابطه مى شود. بطور مثال زنها معمولاً براى تخليه خود، بيشتر حرف مى زنند در حالى که مردها بيشتر گوش مى دهند. مردها حتى در موقع ناراحتى، براى حرف زدن فرصت مى خواهند و به تدريج آمادگى حرف زدن را پيدا مى کنند. اگر در اين حالت زن، به اجبار مرد را وادار به حرف زدن کند، نوعى عقب نشينى در مرد ايجاد مى شود و به سکوتش ادامه مى دهد. بنابراين زن بايد بداند که همسرش در چه مواقعى آمادگى صحبت کردن دارد. در اين مورد مقالات  سکوت حق مسلم آقايان و غر ميزنم تا مرا ببيني! را مطالعه کنيد.

 دکتر جان گرى عقيده دارد: «مرد مى خواهد به همان شکلى که هست پذيرفته شود و بعد به تدريج گفتنى هاى خود را مطرح مى سازد. وقتى زن انتظار دارد که شوهرش بيشتر حرف بزند و يا وقتى از اينکه او خود را عقب مى کشد ناراحت است، مرد احساس مى کند که مورد پذيرش زنش قرار ندارد. مردى که احساس مى کند براى در ميان گذاشتن احساسات و براى اينکه لب به سخن بگشايد بايد خود را به عقب بکشد، نياز فراوانى به گوش کردن دارد. او مى خواهد همسرش از گوش دادن او تشکر کند تا به تدريج نوبت حرف زدن او فرا برسد.» بنابراين شناخت کافى در اين مواقع نجات دهنده يک رابطه است.