آن چه که در تهاجم فرهنگي بايد بيشتر مورد دقت و توجه قرار گيرد اين است که تهاجم فرهنگي، ابزار مناسب و مقتضي را براي پيشبرد اهدافش در ميان جوانان، پسران و دختران، جست جو مي کند. ايجاد انگيزه براي دوستي با جنس مخالف، تلاش براي عادي جلوه دادن اين قبيل دوستي ها، رواج بي بند و باري، قطع ارتباط فرهنگي ميان نسل جوان و ارزش هاي ديني و معنوي، ايجاد تزلزل در روابط صميمانه خانوادگي، دامن زدن به بحران شک و ترديد نسبت به باور ها و معتقدات مذهبي، همه و همه شکل هايي از تهاجم فرهنگي غرب عليه ملت به پا خاسته ايران و نسل جوان ماست.

حال بايد پرسيد مربيان ما در قبال تهاجم فرهنگي چه رسالتي بر عهده دارند؟ و چه روشي در قبال اين پديده بايد در پيش گرفت؟ ذيلاً به بيان يکي از شيوه هاي رويارويي با تهاجم فرهنگي مي پردازيم:

مربيان امور تربيتي با تبيين حرکت ها و خيزش هاي اسلامي در قرن اخير در قبال سياست هاي توسعه طلبانه و تجاوز کارانه غرب، بينش تاريخي و اجتماعي دقيقي در دانش آموزان ايجاد مي کنند و در اين زمينه از حادثه تاريخي کم نظيري که به امر ميرزاي شيرازي با فتواي تحريم تنباکو به وجود آمد تا پديده بزرگ قرن يعني انقلاب اسلامي ايران، به بررسي و تحليل مي پردازند و با آنان به گفت گو مي نشيند و ماهيت تمامي توطئه هاي غرب عليه اسلام و مسلمانان را براي دانش آموزان افشاء مي نمايند تا آن ها را سير تحولات رويارويي اسلام و غرب بخوبي آشنا شوند.[1] چنين شناختي از غرب و حالت سلطه طلبي آن، قدرت پوشالي و کاذبي را که غرب به خود گرفته است، کنار مي زند و چهره واقعي آن را مي نماياند.

براي آسيب ناپذيري در برابر غرب، بايد اعتماد به نفس جوانان و نوجوانان را به آن ها باز گرداند؛ آن گونه که هيچ مانعي را در سر راه خود براي پيشرفت علمي و تکنولوژيکي احساس ننمايند و به خدا در رسيدن به هدف ايمان داشته باشند و به توانايي هاي خود در اين راه باوري عميق پيدا کنند.

با چنين برداشتي از «هويت گم شده» نه فقط کساني که به ارزش ها و باور هاي خويش پشت کرده اند، بلکه آنهايي که از رشد و تکامل معنوي بازمانده اند، بي آن که جذب ارزش هاي بيگانه شوند نيز دچار درد بي هويتي هستند؛ به ويژه جوانان و نوجواناني که در مهمترين مرحله شکل گيري هويت و شخصيت خويش هستند از آسيب پذيري بيشتري برخوردارند.

3. درک هويت فرهنگي

شناخت يک فرهنگ در حقيقت معرفت به ويژگي هاي مشاهير، ارزش ها و برتري هاي آن فرهنگ نسبت به ساير فرهنگ هاست. نسل جوان، بايد به امتيازات فرهنگ اسلام و ملي خويش، آشنا باشد تا در مقابله با فرهنگ هاي بيگانه، از اعتماد به نفس بالايي برخوردار باشد. تاريخ تحليل «فرهنگ خودي» و مطالعات تطبيقي فرهنگ هاي معاصره، و به ويژه بررسي در ماهيت انقلاب اسلامي و تأثيري که انقلاب معادلات سياسي اجتماعي جهان معاصر داشته است جوانان را در برابر نفوذ فرهنگ بيگانه مقاوم مي کند و اين امر با بازگشت فرهنگ خودي، امکان پذير خواهد بود.[2]

ترسيم شخصيت جوان از ديدگاه قرآن کريم، جايگاه معنوي آن ها را بديشان مي نماياند و راه را براي تقويت مباني فکري و اخلاقي آنان هموار مي کند. برگزاري گردهمايي هايي با همين عنوان از نوجوانان و جوانان و طرح چشم انداز هاي قرآني در زمينه مسائل ذي ربط، تعادل فرو ريخته آن ها را به نفع ارزش هاي معنوي برقرار مي سازد.

به تصوير کشيدن شخصيت جوانان از ديدگاه معصومين ـ عليهم السلام ـ افق روشني را که از قرآن کريم پرتو بخش زندگي شان شده، باز تر و گسترده تر مي سازد؛ به ويژه آن که ديدگاه پيشوايان دين پيوسته متمرکز بر حفظ شخصيت و منزلت نوجوانان و جوانان بوده و هست. اين امر، موجب جذب نسل آينده ساز کشور به ارزش هاي ديني مي شود.

در هر مبارزه، حريفان براي زدن ضربه به يکديگر، نياز به جاي محکمي دارند تا با تکيه بر آن بتوانند ضمن حفظ تعادل خويش، موفق به وارد آوردن ضربه شوند. نسل جوان ما که در برخورد با فرهنگ بيگانه به مصاف آمده است، زماني مي تواند ضربه کاري را بر دشمن فرود آورد که جاي پايي همچون ارزش هاي ديني و معنوي بجويد و آن را نقطه اتکاء خويشتن قرار دهد و علاوه بر حفظ تعادل خويش، بر حريف فائق آيد.

«فرزندم، قبل از آن که قلبت نفوذ ناپذير شود، من به ادب آموختن به تو اقدام کردم.»[3]

عرفان اسلامي با غنايي کم نظير مي تواند به شکلي مطلوب و روان، به نوجوانان و جوانان ارائه شود و سرگذشت استوانه هاي ايمان نظير «اويس قرني» ذهن متفحص و مستعد اين نسل را از شکوه عرفان، بالنده و آکنده سازد؛ به ويژه آن که اويس قرني در جواني به مدارج عالي ايمان دست يافت و در راه حفظ عقيده و آرمان خويش به درجه رفيع شهادت نائل آمد.