در دوران زندگي انسان، نوجواني از اهميت خاصي برخوردار است و شايد مهم ترين دليل آن پيدايش «بلوغ» در اين مرحله باشد. در اين دوره از زندگي، استعدادهاي مهمي که در سرشت انسان به وديعه نهاده شده شکفته مي شود و تحولات بسياري در جسم و روان و افکار و انديشه فرد ايجاد شده و زمينه کمالات و انجام مسئوليت هاي فردي و اجتماعي فراهم مي گردد. نوجواني برزخي ميان کودکي و بزرگسالي است. آغاز دوران نوجواني و بخصوص بلوغ براي فرد غرورآفرين و در عين حال دلهره آور است. «بلوغ» کمال طبيعي انسان و دوره شور و شوق و تجدد و تشخص است و در يک جامعه مي توان گفت: بلوغ تولدي ديگر است.
اين مرحله از يک سو، به علت شرايط خاص فيزيولوژي و زيستي که تحول عظيمي را در جسم و روح و روان فرد ايجاد مي کند، حايز اهميت است. و از سوي ديگر به علت اين که، وظايف و تکاليفي از طرف شرع و اجتماع بر عهده او گذاشته مي شود، اهميت آن دو چندان مي کند.
در اين عرصه چون نوجوان و جوان هنوز بي تجربه است و آگاهي لازم از شرايط و ويژگي هاي اين دوران ندارد. موجب مي شود که آن ها دچار مشکلات و لغزش هايي بشوند؛ که جبران کردن آن ها خيلي مشکل است.

از اين رو آن ها بايد در گام اول آگاهي هاي خود را در اين زمينه بالا ببرند و در گام بعدي به شکوفايي استعدادهاي خود پرداخته و از بروز مشکلات پيشگيري و مقابله کنند.

بلوغ مرحله اي از رشد انسان است که در اثر بيداري غدد غريزي و فعال شدن آن دگرگوني هاي ويژه اي در شخص پديد مي آيد که با يک سري علائم و تظاهرات جسماني و رواني توأم است.[1]

* آيت الله سيستاني: بعيد نيست که روييدن موي درشت در صورت و پشت لب، علامت بلوغ باشد، ولي روييدن مو در سينه و زير بغل و درشت شدن صدا و مانند اين ها نشانه بالغ شدن نيست.

10- افزايش ناگهاني قد و وزن.

5ـ اختلال در ترشح غدد هيپوفيزي: که زودتر از موعد معين، ترشح هورمون هاي جنسي را باعث مي شود.

7ـ دوره بحران (crise): به ويژه که براي او بحران انطباق با شرايط جديد، محيط جديد و خواسته هاي جديد پيش مي آيد؛ و او در اين انديشه است که با هوس هاي خويش چگونه کنار آيد.[3]

در اين عرصه، نوجوان و جوان در درون خود تحوّلات عظيم و کشش ها و گرايش هاي متفاوتي را احساس مي کند و در مقابل آن ها واکنش هايي را نشان مي دهد، که اين واکنش ها به آمادگي قبلي و آگاهي او بستگي دارد. در صورتي که آمادگي لازم را نداشته باشد و نسبت به تغييرات و تحوّلات، اثرات نامطلوبي داشته باشد و باعث واکنش هاي منفي شود. و اين واکنش هاي منفي در نوع افراطي خود، منجر به بحران و بيماري هاي رواني مي شود؛ که بارزترين آن ها عبارتند از: اضطراب، افسردگي، انزوا طلبي، عقده حقارت، نافرماني و عصيان با والدين، بي ثباتي و عدم تعادل، اختلال شخصيت، عدم اعتماد به نفس، سستي و بي اشتهايي و ....

5ـ در صورتي که در درون خود احساس بي ثباتي کرديد و يا با يک مشکل هيجاني يا اختلال رفتاري و يا يک مسئله شرعي روبرو شديد، اعتماد به نفس خود را حفظ کنيد و سعي داشته باشيد با والدين يا فردي مورد اعتماد و آگاه، مشاوره داشته باشيد.

«در اين دوره فطرت او همچنان بيدار و ذهن و عاطفه و روانش متوجّه خداوند است. اما شرايط خاص زيستي و بيداري غدد او سبب مي شود که او در انديشه ديگري باشد و بين خير و سعادت ديني و انحراف دست و پا بزند که برخي در فرجام اين تلاش غالب و برخي مغلوب هستند.»[4] و کسي که داراي تربيت صحيح و ايماني پايدار باشد، مي تواند اين دوره را به راحتي پشت سر گذاشته و پيروز باشد. پس سعي کنيد از اين فطرت پاک استفاده کنيد و به انحرافات جنسي آلوده نشويد.

در افراد عادي و سالم از پسران، احتلام بين (10ـ12) روز اتفاق افتاده، و گاهي تا دو ماه در بين دو احتلام فاصله مي افتد. جز در احتلام هاي مکرّر که ناشي از هوس هاي جنسي بسيار است و معمولا در افرادي بروز و ظهور دارد که در محيطي نامساعد و داراي نقايض تربيتي، رشد کرده اند. و گاهي علت آن جنبه پاتالوژيک[5] دارد که شخص مريض است و بايد به پزشک مراجعه کند.