فكر ميكنيد پيشرفت مطلوبي نداريد؟
اول بايد ببينيد كه درست فكر ميكنيد يا نه؟ ملاك شما براي پيشرفت چيست؟ اين ملاك تا چه حد عيني است؟ آيا اصلا ملاكي براي پيشرفت داريد يا فقط بر اساس مقايسه خود با ديگران، تصور ميكنيد كه پيشرفتتان خوب نيست؟
در هر حال اگر برايتان ثابت شد كه خوب پيشرفت نميكنيد، بايد وضعيت را ارزيابي و تحليل كنيد.
ضعف درآمادگيهاي درسي
يك دليل عدم پيشرفت ميتواند ضعف پيش نيازها باشد. يادگيري هاي جديد بر پايهي يادگيري هاي قبلي ساخته ميشوند پس اگر در درس يا درس هايي ضعيف بوده ايد و اين ضعف را جبران نكرده ايد، توقع نداشته باشيد كه همه چيز خوب پيش برود، يا سطح توقعات خود را پايين بياوريد و يا به صورت جدي به دنبال رفع كمبود پيش نيازها باشيد. فبلا به اين نكته اشاره كرده ايم كه كلاس رفتن اكثر دانش آموزان با هدفمندي همراه نيست. دركلاس هاي تقويتي خصوصي و يا كنكور و تست -حتي اگر آموزشها خوب باشند- تفاوتهاي فردي رعايت نميشوند. تعداد زيادي در يك كلاس جمع ميشوند. در اين كلاس همه نوع دانش آموزي وجود دارد، ازضعيف تا قوي، ولي آموزش يكسان است دركلاس هاي كنكور، بيشتربراي تشريح مطالب، تست و تمرين و تكرار صرف ميشود و دانش آموزاني كه ضعف هاي اساسي در پيش نيازها دارند، فرصتي براي ترميم اين ضعف ها پيدا نميكنند.
دانش آموزان ميتوانند از زمان و هزينه هايي كه صرف حضوردركلاسها ميكنند، به صورت منطقي تري استفاده نمايند.
اولا لزومي ندارد درهمه ي كلاس ها شركت كنيد. بايدتشخيص دهيد نيازواقعي ما چيست. يعني در كدام دروس وضع پيش نيازهايتان خوب است اما نياز به تمرين و تكرار داريد و در كدام دروس بايد وقتتان را صرف جبران ضعف ها كنيد.
ثانيا براي درسهايي كه ضعف داريد، به صورت انفرادي ياگروه هاي كوچك (حداكثر 4 نفري) از دبيراني استفاده كنيد كه توانايي تشخيص ضعفها و جبران آنها را دارند. به عبارت ساده تر رفع اشكالي كار كنيد. به جاي اين كه دبير مربوط كليه ي مطالب آن درس را آموزش دهد با هم، اما با وقت و دقت بيشتر به دنبال رفع اشكال باشيد.
كليد: بدون جبران ضعف هاي پايه اي در درسها، صحبت از پيشرفت تحصيلي معنايي ندارد.
ضعف در آمادگي هاي رواني
آمادگي هاي رواني (انگيزه ها) علي رغم نقش فوق العاده اي كه دارند كمتر مورد عنايت قرار ميگيرند. در مورد انگيزه ها معمولا دو نوع اشكال وجود دارد:
بعضيها انگيزه ندارند و يا انگيزه ي آنان كامل نيست. در اين دسته، انگيزه ها دچار تغييرات و دگرگوني هاي زياد است. زماني ممكن است كاملا سر حال باشند و در آمادگي رواني در سطح بالايي به سر برند و زماني هم هيچ حال وحوصله اي براي درس و كنكور ندارند. اين كه چرا تعدادي از دانش آموزان انگيزه ي كافي ندارند و سطح انگيزه در آنان دائما بالا و پايين ميرود، موضوعي است كه در فرصت ديگر بدان پرداخته خواهدشد.
براي آن كه ميزان آمادگي هاي رواني خود را ارزيابي كنيد به سؤالات زير با بله و خير پاسخ دهيد:
آيا از درس خواندن لذت ميبريد؟
آيا تلاش شما بيش از آن كه براي خودتان باشد، براي جلب رضايت ديگران است؟
آيا براي شما دل كندن ازمحرك هاي خوشايند ديگر مثلا تفريح، تلويزيون، فوتبال و…. كار سختي است؟
آيا اهداف روشني براي درس خواندن و كنكورداريد؟
آيا ازسر اجبار درس ميخوانيد و آيا از آمادگيهاي درسي لازم برخوردار هستيد؟
بعضي ازدانش آموزان هم در مورد انگيزه هاي خود دچار اغراق وخودفريبي ميشوند. متاسفانه گاه حتي مشاوران نيز متوجه نوع مشكل اين دانش آموز نميشوند. همان گونه كه كافي نبودن انگيزه مشكل ساز است، بزرگنمايي در اين باره هم موجب پوشيده ماندن واقعيت ها ميشود.
اين دسته ازدانش آموزان حتي اگرحركت خود را با شور و حرارت شروع كنند، معمولا درادامه دچار كندي ميشوند. مشاوران بايد به اين دانش آموزان واقع گرايي و نحوه ي تقسيم انرژي رواني از ابتدا تا انتهاي كار را آموزش دهند. دانش آموزي كه كار خود را با سر و صدا و صرف انرژي زياد
شروع ميكند، بايد بداند كه احتمالا در ماه هاي بعد نخواهد توانست اين روند را ادامه دهد، پس آهسته و پيوسته رفتن بهتر از تند رفتن است.
توصيه مفيد براي اين دانش آموزان استفاده از خدمات مشاوره اي است.
كليد: انگيزه هاي واقعي خود را بشناسيد و هر چند وقت يك بار آنها را مرور نماييد و در صورت لزوم اصلاح كنيد.
ملاكهاي ارزيابي
عامل ديگر براي عدم پيشرفت مشخص نبودن ملاك هاي پيشرفت است. دانش آموزان در مورد پيشرفت يا عدم پيشرفت احساس كلي و مبهم دارند. مثلا اگر يك روز خوب درس خوانده باشند، آن را نشانه ي پيشرفت ميدانند و يا اگر يكي دو روز فرصت مطالعه را از دست بدهند، فكر ميكنند كه خيلي عقب افتاده اند. اما در واقع هيچ يك از اين موارد چيز خاصي را نشان نميدهند. پس، پيشرفت بايد ملاك مشخصي داشته باشد. اين ملاك ميتواند بر اساس زمان تعيين شود. مثلا مقدار زمان مطالعه ي مفيد، در اين صورت شما بايد سعي كنيد با يك برنامه ي تدريجي و منطقي ساعات مفيد خود را افزايش دهيد.
يك ملاك ديگر بر اساس موضوعات درسي است. مثلا شما در محدوده ي يك ماهه تصميم ميگيريد كه 5 بحث ازفيزيك، 4 بحث ازشيمي، 6 بحث از ادبيات و…. را بخوانيد و در ماه بعد موضوعات و مباحث ديگر را مطالعه كنيد.
توصيه ميشود ملاك هاي ارزيابي پيشرفت خود را به صورت جزيي مثلا روزانه و يا حتي هفتگي تعيين نكنيد، چرا كه باعث دلسردي ميشود. در اين خصوص بهتر است كمي كلي عمل نماييد. ارزيابي روند پيشرفت در فرصت هاي دو هفته اي خوب است. هميشه به خودتان اميد بدهيد كه
ميتوانيد بهتر از گذشته عمل كنيد.
كليد: با تعيين ملاك هاي مشخص، كنترل روند پيشرفت خود را تسهيل كنيد.
نتيجه گيري:
بدون جبران ضعف هاي پايه اي در درسها، صحبت از پيشرفت تحصيلي معنايي ندارد.
انگيزه هاي واقعي خود را بشناسيد و هر چند وقت يك بارآنها را مرور نماييد و در صورت لزوم اصلاح كنيد.
با تعيين ملاك هاي مشخص، كنترل روند پيشرفت خود را تسهيل كنيد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید