يكي از همراهان امام مي گويد: در نجف اشرف ، حضرت امام (ره) شبها به اتاقي تشريف مي بردند كه قسمتي از آن فرش مناسبي نداشت. روزي به ايشان گفتم: آقا! اجازه دهيد يك فرش براي اين جا تهيه كنيم. آن جا گليم است و با اين جا جور در نمي آيد. حضرت امام فرمودند:«مگر اين جا منزل صدراعظم است ؟» گفتم : از منزل صدراعظم هم بالاتر است. اين جا منزل امام زمان (عج) است . امام امت (ره) فرمودند: «چه مي گويي؟ در منزل امام زمان (عج) هم معلوم نيست چه فرشي افتاده است.

دو گناه

 روزي من در «نوفل لوشاتو» به علت ارزاني ، حدود 2 كيلو پرتقال خريدم . فكر كردم چون هوا خنك است ، براي سه الي چهار روز پرتقال خواهيم داشت. حضرت امام با ديدن پرتقالها فرمودند «اين همه پرتقال براي چيست ؟» من براي اين كه كار خود را توجيه كنم ، عرض كردم : «چون پرتقال ارزان بود، اين قدر را براي چند روز خريدم.» حضرت امام فرمودند: «شما مرتكب دو گناه شديد. يك گناه باري اين كه ما نياز به اين همه پرتقال نداشتيم و ديگر اين كه شايد امروز در نوفل لوشاتو كساني باشند كه به علت گران بودن پرتقال نتوانسته باشند آن را تهيه كنند، و شايد با ارزان شدن آن، مي توانستند مقداري از آن را تهيه كنند، در حالي كه شما اين مقدار پرتقال را براي سه يا چهار روز، آن هم به جهت ارزان بودند آن خريده ايد. ببريد مقداري از آن را پس بدهيد!» گفتم: «پس دادن آنها ممكن نيست.» حضرت امام فرمودند: «بايد راهي پيدا كرد.» عرض كردم: «چه كار مي توانيم بكنيم؟» حضرت امام در جواب فرمودند : پرتقالها را پوست كنيد و به افرادي بدهيد كه تا حالا پرتقال نخورده اند. شايد از اين طريق خداوند از سر گناه شما بگذرد.»

دوري از اسراف

بسيار اتفاق مي افتاد كه امام (ره) شبها از اندرون بيرون مي آمدند و اگر چراغي روشن بود خاموش مي كردند و فردا توبيخ مي كردند كه چرا چراغ را روشن گذاشتيد. ايشان در هنگام وضو گرفتن، يك قطره آب اضافي مصرف نمي كردند و حتي در فاصله بين مسح و شستشوي دست راست و چپ شير را مي بستند.

در فكر طلاب

 مكرر در مكرر از امام درخواست مي شد كه تابستانها را در كوفه بگذارنند بويژه آنكه كوفه تقريبا محل تابستاني بعضي از بزرگان و اهل علم نجف بود؛ ولي ايشان مي فرمودند: «تا همه عزيزان طلبه ام وسيله اقامت در كوفه را نداشته باشند، در كوفه نمي مانم». بايد يادآور شوم كه كوفه با اينكه در نزديكي نجف قرار گرفته است از حيث هوا تفاوت فاحشي با نجف دارد، زيرا فرات از ميان كوفه مي گذرد و از اينرو مشتمل بر باغات و نخلستانهاي زيادي است، در حالي كه از نجف مي توان به عنوان بزرگترين آبادي عراق در ميان بيابان بي آب و علف نام برد.