يک بار توفيق زيارت آقا در لشگر 33 المهدي پيدا کرديم، ايشان با روحيه بسيار بشاش و با محبت بسيار زيادي به رزمندگان اسلام براي سرکشي آمده بودند در همان روزها هم امام جمعه محترم شهرستان جهرم به جبهه تشريف آورده بودند، ما در نمازخانه لشگر که گنجايش بسيار بالايي داشت و دهها هزار نفر را در خودش جاي مي‌داد مجلسي گذاشتيم تا از بيانات مقام معظم رهبري استفاده کنيم، سالن نمازخانه مملو از رزمندگان بود که از روي شوق و علاقه به معظم‌له براي ايشان ابراز احساسات مي‌کردند. آن شب شب بسيار خاطره انگيزي بود و ايشان در لشگر ماندند و براي فرمانده گردانها جلسه خصوصي گذاشتند، در آن جلسه مطالب مهم و ارزنده‌اي را متذکر شدند و بعد که وقت تمام شد ايشان فرمودند که برويم سر سفره که همه بچه‌ها هستند، عرض کرديم : حاج آقا به ميمنت قدوم شما براي همه پرسنل از همين غذا تهيه شده مي‌ترسيم که آنجا برويم و ازدحام و محبت بچه‌ها کار دست ما بدهد، ايشان فرمودند : ما اين طوري به دلمان نمي‌چسبد بايد همه دور هم باشيم. ما مجبور شديم در خدمت امام جمعه محترم جهرم رفتيم و همه با بچه‌هاي رزمنده غذا خورديم آقا وقتي در ميان بچه‌ها قرار مي‌گرفتند گويي همه آنان از يک بسيجي ساده و معمولي تا فرماندهان عالي‌رتبه فرزند ايشان هستند با يک لذت روحاني با آنان حرف مي‌زدند يا غذا مي‌خوردند مي‌نشستند و برمي‌خاستند.