روز هاييست گس و بد مزه ، هوا ، هواي هميشگي نيست، دلم در پس تاريکي ابرهاي سرگرداني پوسيده است، ديگر هيچ چيز حال مرا بهتر نکرده است نه لطيفه هاي نا لطيف دوستان و نه صداي باران در و ديوار شهر چه نا زيبا به من دهن کجي ميکنند و صداي همهمه بيداد ميکند چقدر مردم به هم بد نگاه ميکنند و هيچ کس نيست که سکوت مرا در ته بغض فرو خورده ام باور کند و دستي گرم که حس بودن و جاري شدن به آدمي الهام کند نه ديگر هيچ چيز حال مرا بهتر نميکند !
نميدانم حال شما مردمان چگونه است ؟ حتما باز هم متهم خداست!
اما امروز بايد ميدانستم که چرا چنين شده ام همه زندگي همان است که بود ! پس من چرا خود نيستم و به دنبال حس ناآشناي دلم در کوچه پس کوچه هاي آنچه از خدا نوشته اند گشته ام به دنبال نسخه اي يا نقشه اي به سمت او...!
و چه خوب که مطلبي پيدا کردم که بعد از اين همه سکوت سرد و بي کسي مرا به بودن دوباره با خدا خودم و شما اميدوار کرده است برايتان مينويسم باشد که اگر تو نيز گم شدي وحشت برت ندارد که بي کسي...
من به قرآن پناه برده ام خودش گفت بيا و باورکن که راست ميگوييد همه چيز هر چه دل من و تو را به غم بلرزاند ميزدايد.
بشنو از خودش
از نظر قرآن پناه بردن به قرآن فوق العاده مهم است ، همانطور که اعراض از قرآن و کمک نگرفتن از آن مصيبت خيلى بزرگى است . قرآن شريف و روايات اهل بيت (عليهم السلام ) راجع به قرآن و پناه بردن به آن سفارشها دارد. قرآن شريف با تاکيد کامل مى فرمايد: تا ممکن است بايد به قرآن پناه ببرى ، قرآن بخوانى.1
و ميگويد: خدا مى داند که شما گاهى مريض هستيد و حال خواندن قرآن را نداريد، گاهى کار داريد، کارهاى دنيا مانع مى شود که قرآن بخوانيد، گاهى در جبهه و جهاديد و نمى توانيد؛ باز مى فرمايد: فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ.2 ؛ هر چه ميسر شود از قرآن بخوانيد.
قرآن را نمى شود رها کرد ولو در جبهه باشد، گرچه کار زيادى داشته باشيد، اگر چه مريض باشيد، آنچه ممکن است بايد قرآن بخوانيد.
قرآن کريم مى فرمايد: اى بشر، چرا در قرآن تدبر نمى کنى ؟ چرا در قرآن نمى خوانى ؟ مگر قفل غفلت به دل تو آمده ؟ مگر قفل کفر بر دلت آمده ؟ مگر از قرآن اعراض ‍ کرده اى ؟3
اگر غم دارى قرآن بخوان ، قرآن غم را برطرف مى کند، اگر دلهره و اضطراب خاطر دارى قرآن بخوان.
قرآن شريف مى فرمايد: اگر مى خواهى که شيطان جنى و انسى از دلت دور شود، اگر مى خواهى در آن جنگ پيروز شوى ، اگر مى خواهى دست عنايت خدا هميشه روى سر تو باشد قرآن بخوان.4
اگر قرآن بخوانى ما بين تو و شيطان فاصله مى اندازيم ، ما بين تو و شياطين انسى فاصله مى اندازيم ، بين تو و دشمن تو، بين تو و آن نفس اماره تو فاصله مى اندازيم و بالاخره اگر قرآن بخوانى در آن جنگ پيروز خواهى شد.
سفارش دوم خداوند به پيغمبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) خواندن قرآن بود:
اى پيغمبر، اى کسى که بار نبوت به دوشت آمده و اين بار سنگين است سنگين ، به عبارت ديگر اى مسلمانى که جهاد اکبر دارى و اين جهاد مشکل است مشکل ، اگر مى خواهى پيروز شوى بيدارى در شب داشته باش و دوم اين که قرآن بخوان و قرآن را شمرده شمرده ، با توجه بخوان ، و مى فرمايد: اگر کسى با قرآن سر و کار داشته باشد، تقويت اراده پيدا مى کند.5
کار شما زن و مرد اراده قوى مى خواهد، اعصاب پولادين مى خواهد، سعه صدر مى خواهد و اين آيه شريفه مى فرمايد: اگر سعه صدر مى خواهى ، اگر اعصاب پولادين و اراده قوى مى خواهى ، اگر مى خواهى نفوذ کلمه داشته باشى ، اگر مى خواهى بتوانى که در آن جنگ(جهاد اکبر) پيروز شوى ، قرآن بخوان .
خواندن قرآن ، مخصوصا در دل شب ، بخصوص بين الطلوعين اراده را قوى مى کند، آن جنبه معنوى را قوى مى کند و انسان هم بر شيطان انسى و هم بر شيطان جنى غلبه پيدا کند. انسان مى تواند در مقابل ديگران حرفش را بزند، انسان مى تواند در مقابل دشمن صبر به خرج بدهد و او را مغلوب کند.
قرآن در آيات فراوانى مى فرمايد که خواندن قرآن شفاست ؛ شفا براى هر دردى است مخصوصا دردهايى در دل ، غصه ها، اضطراب خاطره ها، نگراني ها، صفات رذيله ، حسدها، تکبرها. بخل ها: و «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ»6 ؛ و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنيم، و [لى‏] ستمگران را جز زيان نمى‏افزايد.
اگر غم دارى قرآن بخوان ، قرآن غم را برطرف مى کند، اگر دلهره و اضطراب خاطر دارى قرآن بخوان ، اگر در جنگ نمى توانى پيروز شوى و گناه در زندگى تو هست قرآن بخوان ، اگر صفت رذيله اى دارى و نمى توانى بر آن صفت رذيله پيروز شوى قرآن بخوان حتى از نظر قرآن و روايت اهل بيت (عليهم السلام ) مى فهميم که قرآن نه فقط شفا براى دل است براى دردهاى ظاهر هم شفاست و در خواص آيات و روايات زيادى داريم هر که اين آيه ، اين سوره را بخواند مثلا درد چشم او خوب مى شود.
کلينى (ره ) روايتى به طور عام نقل مى کند: از هر کجا قرآن و براى هر چه بخواهى بگير. اگر حاجت مهمى دارى به قرآن پناه ببر و قرآن بخوان ، حاجت برآورده مى شود؛ اگر درد بى درمان دارى به قرآن پناه ببر .
پيغمبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) مى فرمايد: وقتى که بلاها، بلاهاى بزرگ ، آن بلاهايى که دل را تاريک مى کند، آن بلاهايى که زندگيت را تاريک مى کند، بلاهايى که مثل سياهى شب تاريک است وقتى که اين بلاها به تو هجوم آورد قرآن بخوان ، به قرآن پناه ببر .
اگر مى خواهى که شيطان جنى و انسى از دلت دور شود، اگر مى خواهى در آن جنگ پيروز شوى ، اگر مى خواهى دست عنايت خدا هميشه روى سر تو باشد قرآن بخوان
فانه شافع مشفع و ما حل مصدق 7؛ و آن شفيع است ، قرآن شفاى هر دردى است و شفاعت او پذيرفته مى شود. بعد مى فرمايد: و ما حل مصدق ؛ اما مواظب باش اگر به قرآن پناه نبرى و از قرآن اعراض کردى ، قرآن نفرينت مى کند و نفرين قرآن پذيرفته مى شود. بعد پيغمبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) مى فرمايد: فمن جعله امامه ساقه الى الجنة من جعله خلفه ساقه الى النار 8 ؛هر کس که قرآن سرمشق او باشد، آن کس که با قرآن سر و کار دارد قرآن او را به بهشت مى رساند، اما آن که با قرآن سر و کار ندارد، همين که سر و کار ندارد خواه ناخواه جهنمش از همان جا شروع مى
شود تا بالاخره به جهنم مى رسد. در روايات مى خوانيم که امام صادق (عليه السلام) مى فرمايد: در خانه تان قرآن بخوانيد براى اينکه در خانه اى که قرآن خوانده شود آن خانه به قدرى براى ملائکه روشنى دارد مثل ستاره که براى شما روشنايى دارد، شما چگونه وقتى به بالا نگاه مى کنيد ستاره هاى درخشانى را مى بينيد؟ آن خانه اى که در آن قرآن خوانده شود همين طور پيش عالم ملکوت ، پيش ملائکه درخشان است . مى فرمايد: قرآن بخوانيد براى اين که اگر در خانه اى قرآن خوانده شود، ملائکه در آن خانه نازل مى شوند و شياطين از آن دور مى شوند.
قرآن مى فرمايد: اگر سر و کار با من داشتى که داشتى و اگر نداشتى يقين داشته باش که در اين دنيا زندگى ناخوشى دارى و کور هم وارد صف محشر مى شوى و در آنجا با خدا درد دل مى کنى : خدايا، من که در دنيا کور نبودم ، چطور شد که در اينجا کور هستم ؟ خطاب مى شود براى اينکه تو در دنيا کور بودى ، سر و کار با قرآن نداشتى ، ما را فراموش کردى که ما اينجا تو را فراموش کرديم .9
چه مصيبتى از اين بالاتر؟ قرآن مى گويد آن کس با من سر و کار نداشته باشد در قيامت مشمول نفرين پيغمبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) است . قرآن مى فرمايد آن افرادى که با قرآن سر و کار ندارند روز قيامت به قدرى ناراحت و پشيمان هستند که دستهايشان را به دندان مى گيرند
«وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا» 10 مرتبا مى گويند: اى کاش که با قرآن و پيغمبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) سر و کار داشتم . اى کاش ، اى کاش مى گويد و پشيمان مى شود. قرآن مى فرمايد که جوابش اين است : وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا.11 ؛ پيغمبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم ) به خدا عرض مى کند خدايا، بازخواست قرآن را از او بکن ، بازخواست مرا از اينها بکن چون اينها با قرآن من سر و کار نداشتند و به آن پشت پا زدند.