1. مشمول رحمت الهي واقع شدن

?لو لا تستغفرون الله لعلكم ترحمون?(سوره نمل، آيه 46)

چرا از پيشگاه خدا تقاضاي آمرزش گناهان خويش نمي كنيد تا مشمول رحمت او واقع شويد؟

اين آيه به دنبال تقاضاي قوم صالح(ع) براي نزول عذاب الهي بر آنها نازل شده است؛ چون آنها به حضرت صالح(ع) مي گفتند: «تو اگر راست مي گويي چرا مجازات الهي دامان ما را نمي گيرد؟» (سوره اعراف،آيه 77)

حضرت صالح اين چنين پاسخ دادند:«چرا تمام فكر خود را روي فرارسيدن عذاب الهي متمركز مي كنيد؟ حال آنكه اگر عذاب الهي شما را فراگيرد به حياتتان خاتمه مي دهد و مجالي براي ايمان باقي نخواهد ماند؛بياييد گفتار مرا در بركات و رحمت الهي كه در سايه ايمان به شما مي رسد بيازماييد.»


2. به دست آوردن ثروت و قدرت

?و يا قوم استغفروا ربكم ثم توبوا اليه يرسل السماء عليكم مدرارا و يزدكم قوة الي قوّتكم و لا تتولّوا مجرمين?(سوره هود، آيه52)

[و هود(ع) ادامه داد] اي قوم من از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد؛سپس به سوي او بازگرديد و توبه نماييد تا او از آسمان،پي در پي بر شما باران بفرستد [چنانكه گويي همه آسمان در حال ريزش است] و نيرويي بر نيروي شما بيفزايد؛و از (راه حق) به خاطر گناهانتان روي بر نتابيد.

در اين آيه بارش باران پي در پي موجب و مظهر ثروت است چرا كه خشكسالي تمام باغ ها و بوستان ها را خشك مي كند و چهارپايان هم تلف مي شوند و از نظر مالي ضرر هنگفتي به آن منطقه وارد مي شود. و در ادام? آيه ?يزدكم قوة الي قوتكم? اشاره به افزايش هر گونه نيروي مادي و معنوي دارد.


ـ فزوني اموال،فزوني فرزندان،باغ هاي پربركت و نهرهاي آب جاري

در آيات 10 ، 11 ، 12 سوره نوح به شش نعمت كه در اثر استغفار به دست مي آيد اشاره شده است كه يكي از آنها معنوي است و آن بخشودگي گناهان است و پنج نعمت مادي شامل ريزش باران مفيد،فزوني اموال، فزوني فرزندان( سرمايه انساني)،باغ هاي پر بركت و نهرهاي آب جاري كه نعمت باران در آيه 52 سوره هود اشاره شده بود.

چرا از پيشگاه خدا تقاضاي آمرزش گناهان خويش نمي كنيد تا مشمول رحمت او واقع شويد؟

3. زندگي دلنشين در دنيا


?و ان استغفروا ربكم ثم توبوا اليه يمتعكم متاعا حسنا…? (سوره هود،آيه 3)

و از پروردگارتان طلب مغفرت كنيد و به سوي او بازگرديد تا شما را به بهره اي نيكو تا مدتي معين(كه عمر داريد) كامياب كند…

علامه طباطبايي در ذيل آيه فوق در تفسير الميزان جلد10،صفحه 210 مي فرمايد:بهر? دنيايي وقتي حسن و نيكو مي شود كه آدمي در آن حيات به سوي سعادتي كه برايش امكان دارد روانه شود و خداي تعالي او را به سوي آرزوهاي انساني اش كه همان دستيابي به نعمت هاي دنيوي از قبيل وسعت،امنيت، رفاه، عزت و شرافت است هدايت كند.پس اين حيات حسن در مقابل عيش ضنك و تنگي است كه در آيه 124 سور? طه به آن اشاره شده است كه «كسي از ياد من روي برگرداند معيشتي تنگ خواهد داشت.»


4. افاض? نعمتهاي خداوند بر بندگان

?و استغفروا ربكم ثم توبوا اليه ان ربي رحيم ودود?(سوره هود،آيه 90)

[پس بياييد] و از پروردگارتان آمرزش بطلبيد و به سوي او بازگرديد كه پروردگار من مهربان و دوستدارـ توبه كنندگان ـ است.

كلمه ودود بر وزن فعول از اسماء خداي تعالي است و از ماده «ود» اشتقاق يافته و كلمه «ود» به آن دوستي گفته مي شود كه داراي آثار بوده و استمرار داشته باشد.پس كساني كه از خداوند طلب استغفار مي كنند و به سوي او بازمي گردند،خداوند آثار محبت خود را با افاضه نعمتهايش بر آنان ظاهر مي سازد آن هم چه نعمت هايي كه كسي قادر به شمارش آنها نيست.


5. استغفار،مانع نزول بلا و عذاب

?و ما كان الله ليعذبهم و انت فيهم و ما كان الله معذبهم و هم يستغفرون?(سوره انفال،آيه33)

ولي تا تو(پيامبر اسلام(ص)) در ميان مردم هستي خداوند بر آن نيست كه آنان را عذاب كند، و تا آنان استغفار مي كنند خداوند آنان را عذاب نمي كند.

در ذيل اين آيه امام علي(ع) پس از رحلت پيامبر(ص) فرمودند:«يكي از دو امان از ميان ما رفت،امن ديگر كه استغفار است را حفظ كنيد.» (نهج البلاغه،حكمت 88)



نويسنده: نقي زاده عليرضا