قرن بديع - صفحه 13 نويسنده شوقي افندي مترجم نصراله مودت:
....با ادامه دوران زندان قهرا" درتنفيذ اين رسالت جليل وقفه حاصل مي گشت اين بود كه به تقديرات الهي وحكم نافذة سلطاني وسايل استخلاص آن يوسف رحماني از چاه ظلماني از هر جهت فراهم گرديد وابواب سجن مفتوح شد از يك طرف وساطت ...

قرن بديع - صفحه 13 نويسنده شوقي افندي مترجم نصراله مودت:
....با ادامه دوران زندان قهرا" درتنفيذ اين رسالت جليل وقفه حاصل مي گشت اين بود كه به تقديرات الهي وحكم نافذة سلطاني وسايل استخلاص آن يوسف رحماني از چاه ظلماني از هر جهت فراهم گرديد وابواب سجن مفتوح شد از يك طرف وساطت ودخالت پرنس دالگوركي سفير روس درايران كه به جميع وسايل درآزادي حضرت بهاء اله بكوشيد ودر اثبات آن مظلوم آفاق سعي مشكور مبذول داشت از طرف ديگر اقرار واعتراف رسمي ملا شيخ علي ترشيزي ملقب به عظيم كه درزندان حضور حاجب الدوله ومترجم سفارت روس ونماينده حكومت برائت حضرت بهاء اله را تاّ ييد وبه صراحت دخالت وشركت خويش را درحادثة رمي شاه اظها ر نمود
مقدمه چاپ اول

خطاب به بزرگترين مردان جهان
اي پيامبر راستين اي بزرگترين راهنماي  بشر اي ستوده ترين خلق الهي ، سر از خاك برآور وبنگر چگونه ديني كه براي سعادت بشر آوردي دستخوش اغراض عده اي طمع كاران مردم فريب ودورويان بي همه چيز شده . مردم را مي فريبند وآنا ن را از سعادت ابدي باز ميدارند گواه باش كه نشر اين رساله فقط براي بيداري برادران ايماني من است وجز اين ديگر هوسي در سرندارم.

مقدمه چاپ دوم

انتشار چاپ هاي متعدد كتاب كينياز دالگوركي چنانچه انتظارش مي رفت مورد استقبال اكثريت روشنفكران ايراني قرار گرفته وچون ورق زر، دست بدست ومحفل بمحفل ميگردد.
اما اقليت ناراضي نيز برعليه اين كتاب قيام نموده واظهاراتي دربارة آن مي نمايند ونمي خواهند به صحت مندرجات آن اقرا ركنند.
ما هم همين انتظار را داشتيم زيرا اين كتاب به منزله تيشه اي بود كه بخار بن فساد خورد وآن راريشه كن كرد با اين حال آيا امكان داشت ، متوليان قديمي اين بتكده پوشالي كه ساليان دراز از قبل آن متنعم شده اند به اين بت شكني ما اعتراض نكنند ودرعوض هو وجنجالي كه را انداخته زبان به تبريك وتحسين بگشايند.؟!!!
ما ميگوئيم اين ديني است كه سياست جابرانة روسية تزاري ( كه با اراده متين لنين واستالين وكار گران ودهاقين ازبين رفت) براي ايران به ارمغان آورده است .
اي كساني كه ميگوئيد اين كتاب ماخذ صحيحي ندارد برويد درمجلة شرق ( ارگان كميسر خارجي شوروي) زير عنوان يك نفر سياسي روحاني ، منتشر دراوت 1924و1925 همين ياداشتها را مطالعه نمائيد.
درخاتمه از آقاياني كه منكر اين ياداشت ها شده اند سه سوال زير را مي نمايد وچنانچه بارها متذكر شده ايم خدارا گواه مي گيريم كه جز نشر حق وحقيقت دردنيا آرزوئي نداشته ونخواهيم داشت .
1-     به چه مناسبت قنسول روس عكس داركشيدن سيد علي محمد باب را اگر قصدي دربين نبوده برميدارد.
2-    وقتيكه ميرزا حسينعلي وميرزا يحيي درتهران دستگير ميشوند چرا سفير روس ( كينياز دالگوركي) درنزد ناصرالدين شاه به شفاعت رفته وشخصا" اين دو برادر را از زندان خلاصي مي بخشد وبه بغدادروانه مينمايد.
3-   ديني كه درايران درست شده اولين عبادت گاهش چرا درعشق آباد روسيه ساخته شده ؟!!

مقدمه چاپ سوم

با تاييدات خداوندمتعال براي سومين بار اين كتاب در دسترس مردم كنجكاو وآنهائي كه مايلند تاثير سياست دولت هاي اجنبي را درملت ضعيف ايران ببينند گذاشته ميشود ما از چاپ ونشر اين كتاب غرضمان استفاده مادي نبوده ونيست زيرا اشخاصي كه با مطبوعات سروكار دارند ميدانند درايران فقط دوصنف كتاب خريدار دارد.
يكي از كتابهائي كه درروابط جنسي زياده از حد مبالغه كند وصنف ديگر كتابهائي كه هتاكي وفحش را به هر دسته اي ولو مقدس ترين افراد بحد نهائي رسانيده باشد از صنف اول كتابهاي گل پري جون ولوند وافريدوت وشب عشق وچرخ فلك عشق ونصف شب عشق را براي نمونه ميتوان ذكر كرد. ودرصنف دوم مطالب گوينده بصورت كتاب منتشر نشده وغالبا" جرايد ميدان اينگونه مبارزه است .
ولي چيزي كه ما را وادار كرد در نشر اين كتاب  اينقدر پافشاري بخرج دهيم بيدار كردن ذهن مشتي مردم ساده لوح از همه جا بي خبر بود.
انتشار اين كتاب جارو جنجالي درروزنامه ها ومجلات بر پا كرد. وذهن آنهائي كه به غفلت وارد اين حزب سياسي ( يا به عقيده خودشان مذهب ) شده بودند روشن شد وعده اي از كارمندان اين حزب فهميده ا ند پايه اين مذهب روي نير نگ هائي است .
ما اطمينان نداريم بهائيان درمقابل اين خدمتي كه ما به منظور روشن ساختن اذهان توده انجام مي دهيم ساكت نشسته واز آزار ما خودداري كنند.بلكه هر لحظه منتظريم ، با تشبث به مقامات بيگانه ويا بيگانه پرستي كه از آنها پشتيباني مي كند به ما لطمه هائي وارد سازند ولي درمقابل دفاع از حق ومبارزة با اجنبي پرست تحمل اين مصائب اندك است بخدا پناه مي بريم واز محمد بن عبدالله(ص) استمداد مي خواهيم.