اِنجيل کلمه اي يوناني و معنيش مژده است. مسيحيان از اين جهت آن را مژده ميدانند که به اعتقاد آنها حضرت عيسي(ع) خود را فداي مردم کرد تا همه مردم را از آتش دوزخ بخرد، و اين کتب اناجيل آنها مژده بهشت است، کتاب آسماني که به حضرت عيسي (ع) نازل شده.
نام اين کتاب دوازده بار در قرآن مجيد ذکر شده. قرآن، انجيل را کتاب خدا ميداند: (و انزل التوراة و الانجيل من قبل هدي للناس و انزل الفرقان)ولي آن انجيل را کتاب آسماني ميداند که مشتمل بر احکام و تکاليف بشر باشد و زندگي او را تنظيم کند و سر و سامان بخشد ـ چنانکه شأن اديان الهي است ـ (و ليحکم اهل الانجيل بما انزل الله)و (و آتيناه الانجيل فيه هدي و نور)، انجيلي که به آمدن پيغمبر بعد و کتاب بعد از خود مژده دهد و پيامبر و کتاب پيش از خود را تصديق نمايد: (و مصدقا لما بين يديه من التوراة) و (الذين يتبعون الرسول النبي الامّي الذي يجدونه مکتوبا عندهم في التوراة و الانجيل)، و قرآن يک انجيل را ميشناسد
نه اناجيل را، انجيلي که مشتمل بر کلام خدا باشد نه گفتار خود حضرت عيسي (ع) و رسولان، و نه انجيلي که پس از ارتحال حضرت عيسي (ع) تدوين شده باشد.
فريد وجدي مينويسد: اناجيل اکنون نزد مسيحيان چهار است: انجيل متي که از همه اناجيل قديمتر و به سي سال بعد از عيسي در اورشليم به زبان عبري نوشته شده است .
انجيل مرقس پس از متي به زبان يوناني نوشته شد و حدود 66 م منتشر گشت.
انجيل لوقا سوّمين انجيل است که پس از آن دو انجيل نوشته شده است .
انجيل يوحنا شصت سال پس از مسيح يعني سال 93 م نوشته شده است .
اين چهار را مسيحيان معتبر دانند و گويند روح الامين جبرئيل اينها را به نويسندگانش بوحي آورده و اناجيل زيادي (که تا صد انجيل گفتهاند) بعداً پديد آمد و کليسا آنها را نامعتبر شمرد، از آن جمله است انجيل «ميلاد مريم و طفوليت مسيح» که آنرا به متي نسبت دهند و گويند نسخههاي آن مفقود شده بوده و دانشمند «نهيلو» که آن را منتشر نموده خود به نسخهاي که بدان اطمينان حاصل کند که آن از متي است دست نيافته است .
و ديگر انجيل «توما اسرائيلي» است که دانشمند «کوتليه» نسخهاي از آن را در کتابخانه ملک بجست که به زبان يوناني و در قرن 15 نسخه برداري شده بوده، وي در اروپا آن را منتشر ساخت.
و ديگر انجيل «ژاک اصغر» که «گليوم بوستل» آن را در سفرهاي توريستي خود به دست آورد و بسال 1552 در شهر بال سوئز بچاپ رساند و سپس در «استراسبورگ» آلمان چاپ شد و مسيحيان عليه گليوم شورش نمودند که وي آن را جهت لکهدار ساختن دين مسيح منتشر نموده و پس از آن دانشمند «نياندر» با تغييراتي آن را مجدداً بچاپ رساند.
و ديگر انجيل «نيکوديم» که در قرون وسطي پديد آمد و منتشر گشت.
و ديگر انجيل «طفوله ـ کودکي» که در اصل به زبان يوناني بوده و دانشمند «هنري سيک» در قرن 17 به نسخهاي از آن به زبان عبري دست يافت و در اروپا آن را بچاپ رساند و آن منسوب است به حواري بطرس و ديگر «مرسيون» که طايفه «مرسيوني» آن را معتبر شمارند . (دائرة المعارف فريد وجدي)
سه انجيل متي و مرقس و لوقا هر يک شرح مختصري از زندگاني و تعليمات و مرگ و قيام مسيح را دارند ولي انجيل يوحنا مختصري از اتفاقات مهم مربوط به زندگي مسيح را دارد باضافه تعليمات روحاني و اوامر او که در ساير اناجيل بدان توجهي نشده است .
انجيل يوحنا بيش از ديگر اناجيل به الوهيت مسيح متعرض شده و مقاومت فريسيان در برابر مسيح و گفتههاي او در هفته پيش از واقعه صليب و ماجراي احياي ايلعاذر را بتفصيل ذکر ميکند ولي برخي مطالب را چون داستان ميلاد و صعود مسيح و عشاء ربّاني و از اين قبيل عجايب که سه انجيل ديگر آوردهاند متعرض نشده و از اين رو محققان گفتهاند که يوحنا از آن سه متاخرتر است و معلوم ميشود نويسندگان يوحنا به مطالب آن سه آگاه بودهاند و نخواستهاند تکرار کنند. بهر حال هيچيک از چهار انجيل معروف در زمان حضرت مسيح نوشته نشده ولي خود مسيحيان مدعيند که لوقا و مرقس از شاگردان وي بودهاند. (منجد و دهخدا)
و يکي از اناجيل انجيل «برنابا» است که پاپ جلاسيوس که بسال 492 ميلادي بر تخت پاپي نشست آن را تحريم نمود بدين جهت که آن با ديگر اناجيل مخالف بود زيرا آن انجيل کشته شدن مسيح و غفران ذنوب محض درآمدن به دين مسيح را رد ميکرد، و به آمدن پيغمر اسلام تصريح داشت. اين انجيل قرنها ناپديد بود تا در قرن 16 ميلادي اسقفي به نام «فراموينو» يک نسخه آن را به زبان ايتاليائي در کتابخانه «اسکوتز» پنجم بدست آورد و در آستين خود پنهان کرد و در فرصتهاي مناسب آن را بدقت مطالعه کرد و در پرتو آن به اسلام هدايت يافت و در اوائل قرن 18 نيز نسخهاي از آن به زبان اسپانيائي به دست آمد و پس از آن توسط دکتور «منکهوس» به زبان انگليسي ترجمه شد و بسال 1908 دکتر خليل سعادت آن را به زبان عربي ترجمه کرد و اخيراً دانشمند ارجمند حيدر قلي خان سردار کابلي آنرا به فارسي ترجمه نمود و در کرمانشاه بچاپ رسيد. (قاموس قرآن)
از امام صادق (ع) روايت شده که انجيل در شب دوازدهم ماه رمضان نازل شده است.
حضرت رضا (ع) در آن جلسه بحث و مناظره که مأمون ترتيب داده بود به جاثليق گفت: هيچ ميداني اين اختلاف که در انجيل ديده ميشود از کي شروع شده؟ گفت: نميدانم، فرمود: همان روزي که انجيل (به دست يهود) ناپديد شد، ملت نصاري نزد علماي خود آمدند و گفتند: حال که عيسي کشته شد و انجيل را هم از دست داديم و شما علماي ما هستيد از انجيل چه داريد؟ لوقا و مرقابوس گفتند: هيچ واهمه نداشته باشيد که انجيل در سينه ما است و تمامي اسفار آن را به شما خواهيم رساند و شما کليساها را خالي مگذاريد. سپس لوقا و مرقابوس و يوحنّا و متّي دور هم نشستند و اين انجيل را ساختند و در اختيار شما گذاشتند در صورتي که اين چهار نفر شاگردان شاگردان اول (مسيح) بودند...
نقل است که در انجيل آمده که خداوند فرمود: چرا به دين عمل نمينمائيد و همواره خطا ميکنيد، مگر نميدانيد که عذاب من در انتظار شما است؟ حکم به جور و ستم مکنيد که از جانب من به عذاب شما حکم خواهد شد، بهمين پيمانهاي که به مردم ميدهيد برايتان پيمانه داده شود و طبق همين قضاوت خودتان عليه شما قضاوت خواهد شد. (بحار: 14 و 77 و 98)

نويسنده: سيد مصطفي حسيني دشتي