بهاءالله شارع دين بهائي در كتاب اقدس امر طلاق را بسيار مكروه و ناپسند مي دانند ولي اگر زن و شوهري واقعا نتوانستند با هم زندگي كنند بايد حكم طلاق جاري شود: شوقي افندي، ولي امرالله مي گويد:
امر طلاق بسيار مذموم و قبيح و مخالف رضي الهي است
بعد از تصميم زن و مرد بري جاري ساختن حكم طلاق، بايد به مدت يكسال صبر نميند، اين يام به اصطلاح بهائي، يام تربص ناميده مي شود. و اگر اين يكسال گذشت و بين زن و مرد اتحاد مجدد برقرار نشد، آن ها به كلي از هم جدا شده و مي توانند با فرد ديگري ازدواج كنند. در موقع يكسال تربص مرد بايد تمام مخارج زندگي زن را به ميزاني كه محفل روحاني محل تعين مي كند، بپردازد ولو انكه طلاق به تقاضي زن صورت گرفته باشد.

پاورقي :

لوح مبارك 14 شهرالرحمة سنه 95 خطاب به محفل روحاني ملي ايران

كتاب احكام، معارف مقدماتي، صفحه 15 و 16

منبع :

كتاب گنجينه حدود و احكام دين بهائ?

نرم افزار بهاء بي بها

طلاق به عقيده باب

سيد باب در باب ثاني عشر از واحد سادس بيان ميگويد: في ان الطلاق لا يجوز الا و ان يصبر المرء مع المرئة سنة واحدة لعل يصلح بينهما و ان لم يصلح بينهما حل عليهما و كلما اراد ان يرجع حل له الي تسعة عشر مرة و لا يشترط فيه الصبر بعد الرجع الا شهرا - طلاق دادن جايز نميشود مگر پس از اينكه يكسال صبر كند، و اگر در اين يك سال صلح و موافقت و اتفاق حاصل نشد طلاق حلال خواهد شد، و هر موقعيكه خواست رجوع كند بزوجه خود: تا نوزده مرتبه ميتواند، و از حين افتراق تا حين رجع بايد نوزده روز باشد.
پس بطوريكه ملاحظه ميشود: اصول احكام ميرزا بهاء در باب طلاق نيز از سخنان سيد باب گرفته شده است.
و سيد در اينجا رجوع مرد را بزوجه ي خود (پس از طلاق) تا نوزده مرتبه جايز دانسته است.