روزه در مسلک  بهاء 19 روز است  و در ماه علاء مي باشد. حد روزه هم از طلوع آفتاب تا غروب آن است. در کتاب  گنجينه  حدود و احکام آمده:

" شهر العلاء ماه روزه است و آن ماه نوزدهم از شهر بهائي است."( گنجينه  حدود و احکام-  ص3?)

در کتاب  اصول ديانت بهائى نيز آمده:

"در ساعات روزه که از هنگام طلوع آفتاب تا غروب آن است بايد از خوردن ، آشاميدن و سيگار کشيدن خودداري نمود. روزه يک فريضه روحاني براي شخص بهائي است و حکم آن از سن بلوغ تا 70 سالگي است . مسافر، مريض ، و زنان باردار و شيرده از گرفتن روزه معاف هستند. "

(  اصول ديانت بهائى- داريوش و گريس شاهرخ- ص ??  )

بهاء الله براي اينکه دينش داراي روزه باشد با کم کردن آن از سي روز به نوزده روز و قرار دادن آن در فصل معتدل ، سعي کرده است نظر  افراد راحت طلب را به طرف خود جلب کند .

نويسنده: سيروس نوربخش

لعن در لغت به معناي  نفرين کردن و راندن مي باشد . لعن کردن ديگران در بهائيت نهي شده است ، در اين خصوص حضرت بهاء الله مي فرمايند:

" لسان را به سبّ و لعن احدي ميالائيد"( لوح اشراقات - ص 80)

توجه داشته باشيد که در اينجا جمال قدم ، استثنائي قائل نشده اند. 

اين در حالي است که  ايشان لعنت مي کند کساني را که بگويند بيان نسخ شده است ، در اين ارتباط به يکي از آثار ايشان به نام  اقتدارات رجوع مي کنيم ، در آنجا آمده:

" نسبت دادهاند که احکام  بيان را نسخ نموده  الا لعنة اللّه علي القوم الظّالمين"(اقتدارات - ص 103)

اگر لعن کردن ديگران در بهائيت  نهي شده است  ، پس چرا حضرت بهاء الله  لعنت مي کند کساني را که بگويند بيان نسخ شده است ؟! آيا در اينجا تناقضي وجود ندارد؟