خوشبختانه اكثر مردم با راه های جلوگیری از سرطان پوست تا حدودی آشنایی دارند. استفاده از كرم های ضدآفتاب، پوشیدن لباسهای مناسب، قرار نگرفتن در مقابل نور مستقیم وعمودی خورشید و انجام معاینات منظم توسط متخصصان پوست، از آن جمله اند.
در میان سه نوع  سرطان پوست، شایع ترین نوع كه در 80 درصد از موارد تشخیص داده شده است ،" كار سینوما " یا وجود سلول سرطانی است. ممكن است این سلول به غدد لنفاوی و یا جریان خون نیز سرایت كند. حتی ملانوم  فقط 5 درصد از سرطان های پوست را تشكیل می دهد و در صورت تشخیص به موقع، قابل  درمان است.
محققان می گویند: اگر تعداد كك و مك و خال های فرد زیاد باشد، بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به سرطان پوست است. كك و مك كوچك با اشكالی نامنظم یا گرد و قهوه ای روشن است و خال اصولا تیره تر از بقیه نشانه ها بوده و گرد می باشد.
تحقیقات نشان داده است افراد مبتلا به سندروم خال غیر عادی، 40 تا 60 درصد بیشتر از دیگران مبتلا به " ملانوم" می شوند. با این حال توصیه می شود در سال دو بار به متخصص پوست مراجعه كنید. هر خالی كه خونریزی كند نشان از سرطان زا بودن آن نیست؛ یك خا ل برجسته ممكن است زخم شود و خارش ایجاد كند حتی خونریزی هم بكند؛ این خطر حتی در مورد خال های صاف و سطحی نیز كه لباس با آن ها سایش دارد، صدق می كند. به طور حتم هر چیزی كه بیش از یك بار خونریزی كند باید توسط پزشك مورد ارزیابی قرار گیرد.
به طور كلی مصرف منظم كرم های ضد آفتاب ، پوست را از ابتلا به سرطان محفوظ می دارد. كرم های ضد آفتاب مانند پمادهای سوختگی كه قبلا استفاده می شد به پوست این امكان را می دهد كه با صدمات حاصل از نور برخورد كند .
دكتر "گدارل ریگل " در مورد مواد شیمیایی موجود در ضد آفتاب ها می گوید: هیچ مدركی حاكی از این كه كرم های ضد آفتاب می توانند منجر به سرطان شوند، وجود ندارد، البته اختلاف نظری نیز در این زمینه وجود دارد، زیرا برخی تحقیقات نشان داده اند افرادی كه از كرم های ضد آفتاب استفاده می كنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست قرار می گیرند، اما این موضوع قطعیت نداشته و ثابت نشده است. این مسأله ممكن است به این دلیل باشد كه افرادی كه پوست روشن تری دارند و بدون استفاده از وسایل محافظ، ساعت های طولانی در معرض نور مستقیم خورشید قرار می گیرند، بیشتر به پوست خود آسیب می رسانند .