امروز، اول ژانويه 2011 ميلادي، آغاز دهه دوم از هزاره سوم ميلاد عيسي مسيح پيامبر عظيم الشأن الهي است. اگر اين روايت تاريخي درست باشد که اين پيامبر بزرگ در آن تاريخ به دنيا آمده، اکنون مي‌توان گفت قريب به دو هزار سال است که مسيحيت به عنوان يک دين در جهان رواج دارد و به همين دليل اين توقع از کليسا و متوليان آن کاملاً منطقي است که کارنامه قابل قبولي از عملکرد خود در جهت استقرار عدالت و صلح در جهان ارائه نمايند.
برخلاف ادعاي آن دسته از مسيحيان که مي‌گويند حضرت عيسي مسيح فقط مبلغ صلح بود، او قبل از صلح به توحيد و عدالت مي‌انديشيد و صلح و آرامش را بستري براي رسيدن به توحيد و عدالت مي‌دانست. بنابر اين، در تبيين رسالت اين پيامبر بزرگ الهي بايد گفت او پيامبر توحيد و عدالت و صلح بود. کساني که مسيحيت را در صلح خلاصه مي‌کنند، درصدد توجيه کردن بي تفاوتي خود در برابر ظلم و شرک جاري در ميان مسيحيان هستند و تأسف بار آنکه صلح را نيز بگونه‌اي معني مي‌کنند که باز هم ظلم توجيه شود! بنابر اين، حتي ادعاي صلح دوستي نيز فقط شعاري است که حاکمان مسيحي از آن براي جلوگيري از افشاي چهره ظالمانه خود بهره برداري مي‌کنند و با استفاده ابزاري از کليسا و متوليان آن، به تجاوز و غارت و اشغال کشورها مشغولند، اقداماتي که با روح تعاليم عيسي مسيح در تضاد است و اگر اين پيامبر بزرگ الهي امروز به ميان مردم بيايد قبل از هر چيز از همين پيروان خود بيزاري مي‌جويد.
متأسفانه اولين دهه از هزاره سوم ميلادي يکي از سياه‌ترين سالهاي عمر کشورهاي مسيحي بود. قدرت‌هاي غربي که عموماً مسيحي هستند و سردمداران آنها ادعاي دين‌داري نيز مي‌کنند، در دهه گذشته، بيشترين دشمني و کينه توزي را عليه ملت‌هاي مسلمان اعمال کردند. اين دشمني‌ها از انفجارهاي مشکوک برج‌هاي دوقلوي نيويورک در 20 شهريور 1380 (11 سپتامبر 2001) شروع شد که اکنون کاملاً روشن شده است يک توطئه مشترک توسط آمريکا و صهيونيست‌ها براي تدارک اشغال تعدادي از کشورهاي اسلامي بود. به دنبال اين انفجارها رئيس‌جمهور وقت آمريکا، بوش کوچک، اسلام و مسلمانان را زير ضربات حملات تبليغاتي خود گرفت و حتي سخن از جنگ جديد صليبي به ميان آورد و به فاصله کوتاهي به افغانستان لشکرکشي نمود و يکسال و نيم بعد از آن عراق را نيز اشغال نظامي کرد. اشغال فلسطين نيز در اين سالها با حمايت آمريکا و ساير کشورهاي مسيحي غرب ادامه يافت و صهيونيست‌ها با حمايت همين کشورها مرتکب جنايات زيادي عليه مردم فلسطين و لبنان شدند.
کشته شدن صدها هزار نفر در افغانستان و عراق، آواره شدن ميليون‌ها افغاني و عراقي، ويران شدن خانه ها، مساجد، بيمارستان ها، مدارس، پل ها، راه ها، کارخانه‌ها و اماکن عمومي، شيوع انواع بيماري ها، برجاي ماندن صدها هزار کودک بي سرپرست، به دنيا آمدن ده‌ها هزار کودک ناقص الخلقه که از آثار بکار بردن اورانيوم در بمباران‌ها توسط آمريکائي‌هاست، ناامني، فقر، هرج و مرج شديد، فقدان استقلال و غارت ثروت عمومي از پيامدهاي حضور اشغالگران در عراق و افغانستان است. تحميل دو جنگ 33 روزه و 22 روزه به لبنان و غزه توسط رژيم صهيونيستي که با حمايت کامل آمريکا و ساير کشورهاي غربي همراه بود و کشته شدن هزاران نفر از مردم لبنان و غزه در اين دو جنگ و برجاي ماندن ويراني‌هاي گسترده و محاصره همه جانبه مردم غزه طي دو سال اخير، بخش ديگري از کارنامه سياه کشورهاي مدعي پيروي از عيسي مسيح است.
ننگ بزرگ زندان‌هاي گوانتانامو، ابوغريب، بگرام و زندان‌هاي مخفي در کشورهاي اروپائي که بيشتر آنها توسط آمريکا اداره مي‌شوند و کليه سازمان‌هاي بين‌المللي و صاحبنظران و حقوق دانان بي طرف حتي غربي آنرا در تضاد کامل با حقوق بشر و پايمال کردن اصول اوليه اخلاقي مي‌دانند، بخش ديگري از عملکرد کشورهاي مسيحي در اولين دهه از هزاره سوم ميلاد عيسي مسيح است. همين کارنامه با ابعادي ديگر و جناياتي مشابه، از کشورهاي غربي در آمريکاي لاتين، آفريقا و آسياي جنوب شرقي دردست مي‌باشد. دخالت در ا مور داخلي اين کشورها و سرنوشت ملت‌هاي مسلمان در کشورهاي غربي، آسياي ميانه، شمال آفريقا و ساير مناطق را نيز اگر به کارنامه سياه آمريکا و ساير کشورهاي مسيحي غرب اضافه کنيم، هيچ نقطه سفيدي در کارنامه کشورهائي که مدعي پيروي از مسيحيت هستند باقي نمي‌ماند.
اين، عيب دولت‌هاي مدعي پيروي از عيسي مسيح است و هيچ ربطي به خود آنحضرت ندارد. وجود مقدس عيسي مسيح، سر تا پا نور است و مجاهدت در راه ترويج توحيد، برپائي عدالت و استقرار صلح در جهان. او خواهان سعادت همه‌ي مردم جهان بود و از ظلم و تجاوز و کشتار بي گناهان و غارت و ويرانگري بيزار بود. برخلاف ادعاي متوليان کليسا، او هرگز در برابر ظلم ظالمان تسليم نمي‌شد و نه تنها صورت خود را براي سيلي زدن توسط کسي که به صورت ديگر وي سيلي زده بود قرار نمي‌داد، بلکه اصولاً اجازه سيلي زدن به کسي نمي‌داد. يکي از بزرگترين افتخارات عيسي مسيح اينست که در برابر زورگوئي‌ها و انحرافات يهوديان و متوليان کنيسه‌هاي يهودي ايستاد و هرگز زير بار آنها نرفت و در برابر فشارها و زورگوئي‌هاي آنها تسليم نشد. اگر اين کارنامه درخشان، سرمشق همه‌ي مسيحيان به ويژه دولتمردان مسيحي غرب قرار مي‌گرفت امروز ادعاهاي حمايت از حقوق بشر دولت‌هاي غربي با عملکرد آنها منطبق بود، ولي صدافسوس که امروز کارنامه دولت‌هاي مدعي پيروي از عيسي مسيح چيزي غير از مرثيه‌اي جان سوز و غم انگيز براي آن پيامبر بزرگ الهي نيست...
سال جديد ميلادي متأسفانه در شرايطي شروع شده است که تعدادي از کشورهاي اسلامي در اثر جنگ‌هاي ظالمانه‌اي که آتش آنها توسط کشورهاي مسيحي برافروخته شده تحت اشغال هستند، بسياري از مردم مسلمان از خانه و کاشانه خود آواره شده اند، سايه شوم ناامني و هرج و مرج و کشتار و فقر، بر سر بسياري از مردمي که دولت‌هاي مسيحي به آنها ظلم کرده‌اند سنگيني مي‌کند و هيچ اميدي به آينده براي اين مردم وجود ندارد. جز اينکه در برابر اينهمه بيدادگري قيام کنند و جهان را در مسيري قرار دهند که خواست پيامبران الهي ازجمله عيسي مسيح بوده است.