هفت وادي يکي از آثار بهاءالله، شارع دين بهائي است.[?] اين کتاب قبل از اظهار امر بهاالله هنگام حضور در کوه‌هاي سليمانيه در جواب سوالات طريقتي يک درويش به نام شيخ محي‌الدين نوشته‌شده‌است.[?]

در ابتداي هفت وادي اين چنين آمده است:

"...مراتب سير سالکان را از مسکن خاکي به وطن الهي هفت رتبه معين نموده‌اند، چنان چه بعضي هفت وادي و بعضي هفت شهر ذکر کرده‌اند و گفته‌اند که سالک تا از نفس هجرت ننمايد و اين اسفار را طي نکند، به بحر قرب و وصال وارد نشود و از خمر بي‌مثال نچشد. اول وادي طلب است، مرکب اين وادي صبر است و مسافر در اين سفر بي‌صبر به جائي نرسد و به مقصود واصل نشود و بايد هرگز افسرده نگردد..."
هفت وادي

    وادي طلب
    وادي عشق
    وادي معرفت
    وادي توحيد
    وادي استغناء
    وادي حيرت
    وادي فقر حقيقي و فناي اصلي

ولي امرالله

ولي امر و ولي امرالله القاب شوقي افندي يکي از شخصيت‌هاي بارز آئين بهائي مي‌باشد. اين القاب در الواح وصايا، وصيت‌نامه عبدالبهاء آمده است.
از يک ديدگاه، به معني رهبر و کارفرماي دين و آئين الهي است که امور جامعه امر به او مرتبط است و از ديدگاهي ديگر مقام ولي امر، مقام ولايت قمريه است بدين معني که از مقام رسالت فيض الهي را کسب نمايد و سپس عالم خلق را از اين فيض الهي، مستفيض نمايد. اين به معني مصون از خطا بودن مقام ولي امرالله‌اي است. در آئين بهائي شوقي افندي در زمينه ولايت و مرجعيت و تبيين آثار الهي و در ارتباط نزديک با انجام اين وظايف، نقش آفريني و سازمان‌دهي بسيار برجسته‌اي داشته‌است.