اسهال بیماری شایعی است که با مشخصات زیر تعریف می شود ، افزایش تعداد دفعات اجابت مزاج (بیش از سه بار در روز) افزایش مقدار مدفوع (بیش از 200 گرم در روز) و تغییر در مقدار آن (پیدایش مدفوع آبکی)، اسهال معمولاً با نیاز مبرم به اجابت مزاج ، احساس ناراحتی در ناحیه ی پرینه ، بی اختیاری مدفوع و یا ترکیبی از موارد یاد شده همراه می شود. اسهال بدنبال هر بیماری که سبب افزایش ترشحات روده ای کاهش جذب مخاطی یا تغییر (افزایش) تحرک روده میگردد بوجود می آید.

تضاهرات بالینی :

· افزایش تعداد دفعات اجابت مزاج و وجود مدفوع آبکی.

· کرامپهای شکمی ، دستیانسیون شکم ، افزایش صداهای روده ای ، بی اشتهائی و احساس تشنگی .

· دیگر نشانه ها به علل ایجاد کننده و شدت آنها و میزان اختلالی که در دهیدراتاسیون و تعادل مایعات الکترولیتها ایجاد می نماید ،‌داردعبارتند از :

• . مدفوع آبکی ممکن است دلالت بر وجود بیماری رودة کوچک داشته باشد.

. مدفوع شل و نیمه جامد با احتلالات موجود در کلون همراه می شود .

.  مدفوعهای چرب و حجیم احتمال وجود سوء جذب روده ای را مطرح می سازد .

. وجود موکوس و چرک در مدفوع دلالت بر بیماری های التهابی روده نظیر آنتریت و کولیت دارند.

.  باقی ماندن قطرات چربی بر روی آب توالت دال بر نارسائی پانکراس می باشد.

درمان طبی :

 درمان اصلی و اولیه بر کنترل نشانه ها، پیش گیری از عوارض ، رفع یا درمان بجای زمینه ای تأکید می شود.

. داروهای خاص ( استفاده از آنتی بیوتیکها و داروهای ضد التهابی ) ممکن است سبب کاهش شدت اسهال گردند .

. زمانی که عامل عفونی مطح نیست ، در صورت تجویز می توان از داروهای ضد اسهال نشیر دی فنوکسیلات – ولوپراماید به منظور کاهش حرکات روده ای استفاده کرد.

. زمانی که عامل مولد اسهال عفونی بوده و یا اسهال شدید باشد از داروهای آنتی میبکروبیال استفاده می گردد .

اقدامات پرستاری :

معاینه کامل فیزیکی اسهال، سمع شکم از نظر وجود تندرنس ، مشاهده مدفوع.

.به منظور تعیین وضعیت هیدراتاسیون ، وضعیت غشاهای مخاطی را مورد مشاهده قرار دهید فشار خون  بیمار از نظر وجود هیپوتاسیون وضعیتی بررسی نمائید.

. پوست اطراف پرینه را از نظر تحریکات ایجاد شده مد نظر قرار دهید .

. بر جذب مدفوع و دفع مایعات وزن بیمار توجه کنید.

مداخلات پرستاری:

 کنترل اسهال، حفظ تعادل مایعات و الکترولیتها ، کاهش اضطراب ، افزایش مراقبت از پوست  .