خودکشي و اثرات آن در حيات روحي.............
انسان پا بر روي زمين گذاشت تا يک دوره از سير تکامل خود را بگذراند و براي اين نوع از حيات قوانيني را خداوند يگانه و نيروي اعظم هستي وضع کرد که انجام صحيح آن قوانين پاداش و رعايت آن سعادت آخرت و عدم رعايت آن عذاب و عقاب خواهد داشت يکي از اين اصول حق حيات درست و استفاده از نعمتهاي موجود و مراقبت از جسم حامل روح است و کسي که در اين مابين جسم و حيات را متعلق به خود دانسته و دست به خودکشي ميزند نه تنها از درد و رنج و مشکلات اي جهان رها نمي شود بلکه دچار عذابي مي شود که هرگز در تصور انسان نمي گنجد انتحار در تمام اديان نفي شده و افرادي که دست به خودکشي مي زنند از مرگ خود آگاه نمي شوند و خود را در تاريکي مطلق مي بينند فکر مي کنند در روي زمين هستند و کس ديگري را نمي بينند و تا زماني که ميبايست زندگي مي کردند در همين حالت باقي مي مانند وحشت و اضطراب همه وجود آنها در تمام آن مدت احاطه مي کند و مدام خود را در جسدش مي بيند ولي نمي تواند از آن استفاده کند يعني نه حالت زنده که از جسد استفاده کند و نه حالت مرگ که از جسد جدا و دور شود پس از پايان اين مدت که برابر مدت طبيعي عمر مادي بوده احساس مرگ و جدائي روح از بدن به او دست مي دهد و وارد عالم روحي مي شود که متناسب با اعمال زميني و شرايط روحي او مي باشد تحمل رنج و سختي در روي زمين بهتر از ناديده گرفتن حق حيات که نعمت الهي است و دجار عذاب سخت روحي شدن است .
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید