6چگونه رفتارهای نادرست كودكان را اصلاح كنیم اگر كودك شما روی دیوار اتاق نشیمن راخط خطی كرده است، فرستادن او به اتاقش جواب نمی دهد. بهتر است یك پارچه مرطوب به او بدهید و بگویید كه دیوار را تمیز كند دفعه بعد كه فرزندتان شما را عصبانی می كند، او را تنبیه نكنید. از روش خاتمه بخشیدن و فراموش كردن از موضوع استفاده كنید كه به شما فرصت تنفس و آرام شدن می دهد. این روشی مطمئن و راحت است و شامل هیچ نوع تنبیهی نمی شود. متخصصان ، انواع مختلفی از خاتمه بخشیدن به این گونه موارد را بازگو می كنند. روش خاتمه بخشیدن فقط یك راه برای تغییر رفتار است و در مورد بعضی از موارد رفتارهای ناهنجار بهتر از موارد دیگر عمل می كند. این روش بیشترین تأثیر را در جلوگیری از رفتارهای غیرقابل قبول دارد و پاداش دادن برای رفتارهای خوب بسیار بهتر از روش خاتمه بخشیدن عمل می كند، چیزی كه آنها آرزویش را دارند. وقتی دخترتان دارد به خواهر كوچكترش كمك می كند نوازش كردن او تاكتیك مناسب تری است تا این كه وقتی رفتار نامناسبی دارد او را از موضوع دور كنید.
 
اما هنوز مواقعی وجود دارد كه روش خاتمه بخشیدن بسیار خوب عمل می كند. در اینجا تكنیكهای امتحان شده در سنین مختلف را ارائه می دهیم:
3 تا 6سالگی: برای خردسالان كنترل خودشان بسیار سخت است و خیلی سریع اقدام به زدن و هل دادن می كنند و حاضر به گوش كردن نیستند. سعی كنید با كلمات ساده احساس كودك دیگر را باز گو كنید و بگویید كه چرا هل دادن یا زدن كودكی او را ناراحت می كند. همانطور كه صحبت می كنید سر یا پشت او را نوازش كنید. اگر زدن ادامه پیدا كرد، كودكتان را بغل كرده و از آنجا دور كنید. در یك مكان ساكت بنشینید و او را سخت در آغوش بگیرید. او را تا وقتی كه احساس كنید آمادگی شركت در جمع را دارد در آغوش نگه دارید، این روشها در مورد كودكان كم سن و سال تر بسیار خوب عمل می كند چرا كه پدر و مادر از نظر فیزیكی نزدیك كودكشان می مانند و همزمان با آن به كودك این فرصت را می دهند كه در مورد رفتارش فكر كند.
اگر اتاق كودك آشفته باشد، فرستادن او به اتاقش بی تأثیر خواهد بود چراكه او خود را با آن وسایل سرگرم خواهد كرد.
پیش دبستانیها شروع به مزه مزه كردن استقلال می كنند و عاشق «نه» گفتن هستند،این نه گفتن روشی است برای امتحان كردن محدودیتهایشان، برای چنین رفتارهایی استفاده از روش «خاتمه بخشیدن انعكاسی» را پیشنهاد می کنیم، ابتدا فرزندتان را از صحنه بدرفتاری دور كنید، سپس از او بخواهید در مورد رفتارش فكر كند، موضوع مورد نظر این است كه كودكان را تشویق كنید در مورد قوانینی كه شكسته تأمل كند. قانون اصلی چنین روشی این است كه برای هر یك سال زندگی، یك دقیقه مهلت بدهید، بنابراین برای یك كودك ? ساله، زمان ? دقیقه مناسب است و برای یك كودك ، چنددقیقه فرصت تأمل و خاتمه بخشیدن به موضوع، به خوبی عمل می كند. وقتی زمان دست كشیدن از موضوع تمام شد با چنین سؤالی كه: «آیا حالا آماده هستی اسباب بازیهایت را جمع كنی؟» به آن رفتار برگردید. اگر آماده نبود او را در همان موقعیت بگذارید تا وقتی كه آماده شود. اگر كودك شما بدون هیچ رودربایستی از رفتن به اتاقش سر باز می زند، به او بگویید: «بسیار خوب، من خودم می روم زیرا من ناراحت هستم و احتیاج به آرام شدن دارم.»
6 تا10سالگی: پیدا كردن یك تكنیك برای فرزندان بزرگتر، بسیار سخت تر است. مرحله اول شروع به اخطار دادن به هنگام بدرفتاری است. اگر این بدرفتاری ادامه یافت او را به اتاقش یا سر درسش بفرستید(جایی كه بیشتر خاصیت تنبیهی داشته باشد تا تشویقی) وقتی او آنجا است به او اجازه خوردن یا اجازه تلفنی صحبت كردن با دوستانش را هم ندهید.او باید به این زمان به عنوان فرصتی برای تأمل كردن در مورد رفتارش بنگرد. این تكنیك در مورد رفتارهایی از قبیل دعوا بین خواهر و برادر یا حتی سر میز شام سرو صدا كردن یا در رفتارهای جمعی، بسیار خوب عمل می كند، همچنین فرزندان بزرگتر مهارت بیانی خوبی دارند و به دلایل گوش می كنند. روش صحبت كردن در مورد آن «برای آنها به خوبی عمل می كند» اگر پسر شما پاسخ مادرش را با بی ادبی می دهد برایش توضیح دهید كه او نمی تواند این كار را انجام بدهد و اضافه كنید: «بیا برویم قدم بزنیم و در موردش صحبت كنیم.» این به شما فرصت عبور دادن پیامتان (گستاخی و بی ادبی كردن مجاز نیست) را می دهد، به جای فرستادن كودكتان برای نشستن روی صندلی به عنوان یك تنبیه، بهتر است او را بغل كرده، صحبت كنید و فاصله فیزیكی تان را كاهش دهید.
مراقب باشید که در دور کردن او از مکان ترس از مواردی مثل تاریکی، تنهایی یا... را ایجاد نکنید.
راههایی برای موفقیت در روش دست كشیدن از موضوع
به خاطر داشته باشید كه این روش درمان كامل نیست. برای مؤثر بودن باید بدانید كه در چه مواقعی این روش بهتر عمل می كند.
از این روش عاقلانه استفاده كنید. اگر برای هر بدرفتاری از آن استفاده كنید ممكن است كودك شما تمام روز مجبور به نشستن در هال باشد.
وقتی فرزندتان دوباره به جمع خانواده می پیوندد از هیاهو كردن در آن مورد بپرهیزید . (او را بغل نكرده و نبوسید) زیرا این عمل ممكن است چرخه جلب توجه را ایجاد كند كه ما می خواهیم از آن دوری كنیم.
مراقب لحن كلامتان باشید. دور كردن كودكتان با لحنی عصبانی: «همین است كه هست! برو ببینم!»، این روش را به تنبیه تبدیل می كند. هدف شما باید بی طرف جلوه كند تا فرزندتان بتواند از این زمان برای فكر كردن در مورد چگونه تغییر دادن رفتارش استفاده كند و نه به دنبال تلافی كردن باشد.»
واقع نگر باشید رفتارهای پوچی را كه نمی توانید انجام دهید طرح نكنید . نگویید: «اگر به این كار خاتمه ندهی تمام روز باید آنجا بمانی.» به هر حال بهتر است در پیدا كردن روش مناسب، خوب تأمل كنید.
تهیه کننده: کهتری
رهپویان