راز موفقیت و شکست در زندگی مشترک چیست؟    

به تازگی ال گور، معاون سابق رییس جمهوری آمریکا و همسرش پس از ۴۰ سال زندگی مشترک از هم جدا شدند و دوباره این سؤال را در ذهن رسانه های غربی بیدار کردند که: «راز موفقیت و شکست در زندگی مشترک چیست؟» روان شناسان، متخصصان علوم اعصاب و دانشمندانی که روابط میان انسان ها را مطالعه می کنند، به این سوال پاسخ می دهند....
چند سال قبل، پژوهشگر ازدواج، رابرت دبلیو لیونسون، رییس آزمایشگاه فیزیولوژی روانی در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی و همکاران اش ویدیوهایی از ۱۰ زوج تهیه کردند که در حال صحبت و بحث کردن بودند. دکتر لیونسون در آن زمان می دانست که رابطه ۵ تا از این زوج ها به هم خورده است و نهایتا طلاق گرفته اند. او این ویدیوها را به ۲۰۰ نفر از جمله کشیشان، متخصصان ازدواج درمانی و محققان روابط انسانی نشان داد و از آنها خواست تعیین کنند کدام یک از این زوج ها طلاق گرفته اند. این افراد در نیمی از موارد زوج های طلاق گرفته را به اشتباه تعیین کردند. لیونسون می گوید: «افرادی که در خارج از حلقه زوجین قرار دارند، به ندرت می توانند بگویند ازدواج چگونه پیش رفته است.»
حتی پژوهشگران دانشگاهی به طور فزینده ای در مورد نحوه ارتباط درونی در ازدواج هایی که برای مدت بسیار درازی ادامه یافته است، دچار شگفتی هستند و با انجام مجموعه ای از تست های آزمایشگاهی و اسکن های مغزی به دنبال کشف راز این عشق های پایدار بوده اند.
● نورولوژیست ها چه می گویند؟
بیانکا آسویدو، پژوهشگر دانشگاه کالیفرنیا در سانتا بارابارا در حال بررسی روابط زوج ها از دیدگاه علوم اعصاب است و جستجویی را برای زن و شوهرهایی که مدت درازی ازدواج کرده اند و هنوز نیز دیوانه وار عاشق یکدیگر هستند آغاز کرده است. او از طریق مصاحبه تلفنی، اطلاعاتی درمورد ۲۷۴ مرد و زن که روابط متعهد داشتند به دست آورد و از یک مقیاس رابطه استفاده کرد تا شادی زناشویی و عشق پرشور آنها را اندازه بگیرد. دکتر آسویدو انتظار داشت که تنها درصد کمی از زن و مردهایی که مدت درازی با یکدیگر ازدواج کرده اند، هنوز عشق پرشوری به هم داشته باشند. اما در کمال تعجب او، حدود ۴۰ درصد این افراد در مقیاس سنجش عشق در حد بالایی قرار داشتند. ۶۰ درصد باقی مانده نیز لزوما ناشاد نبودند. بسیاری از آنها میزان بالایی خشنودی از روابط شان داشتند و هنوز به یکدیگر عشق می ورزیدند، هرچند نه به شدت گروه اول.
● اسکن مغزی از زوج های موفق
در یک بررسی جداگانه، ۱۷ مرد و زنی که عشق پرشوری به هم داشتند، موافقت کردند که مورد اسکن مغزی قرار گیرند تا معلوم شود این عشق پایدار در مغز آنها به چه صورتی خود را نشان می دهد. به این افراد که به طور میانگین ۲۱ سال بود که ازدواج کرده بودند، عکس همسرشان نشان داده شد و برای مقایسه عکس های دو نفر از دوستان شان هم را به آنها نشان دادند. دیدن عکس همسردر این زوج های قدیمی، در مقایسه با دیدن عکس افراد دیگر، بخش هایی از مغز را فعال می کرد که با عشق رومانتیک ارتباط داشتند و این فعال شدن این بخش های مغز به همان اندازه فعال شدن این بخش ها در زن و مردهایی بود که تازه عاشق یکدیگر شده بودند. اما پژوهشگران در زوج های قدیمی چیزهایی اضافی هم پیدا کردند: بخش هایی از مغز که مربوط به دلبستگی عمیق می شوند نیز فعال شده بودند که نشان می داد رضایت از ازدواج و عشق پر شور در ازدواج با یکدیگر تناقصی ندارند.
دکتر آسویدو می گوید: «این زوج ها احساسی از سرخوشی داشتند، اما در عین حال احساس آرامش و امنیتی داشتند که هنگام دلبستگی پیدا کردن به شخص دیگر در فرد ایجاد می شود و به نظر من این وضعیت فوق العاده است.» اما چگونه این زن و شوهرهای قدیمی آتش عشق را در زندگی شان روشن نگه می دارند؟ فراتر از اسکن های مغزی، روشن بود که این زوج ها در زندگی یکدیگر نقش فعالی داشتند. دکتر آسویدو می گوید: «آنها هنوز بسیار عاشق هم بودند. وضعیت آنها کاملا متفاوت با ال گور، معاون سابق رییس جمهوری آمریکا و همسرش بود که گرچه ازدواجی طولانی مدت داشتند، اما به قول خودشان در این ازدواج هر کدام راه خودش را رفته بود.»
● چرا ال گور و همسرش بعد از۴۰ سال زندگی مشترک جدا شدند؟!
اگر بتوان از جدایی ال گور و همسرش درسی گرفت، این است که برای موفقیت در ازدواج باید در آن نقش فعالی داشت. ستفانی کونتز، تاریخدان ازدواج در کالج ایالتی اورگرین در شهر المپیا در ایالت واشنگتن می گوید: «موضوع این نیست که به طور مداوم در مورد رابطه تان با همسرتان نگران باشید، اما باید این رابطه را مرتبا تجدید کنید. به نظر من جدایی گور و همسرش پس از ازدواجی طولانی مدت نباید شما را به این نتیجه برساند که همه ازدواج ها محکوم به شکست اند، بلکه نتیجه این است که ازدواجی که زن و شوهر در آن هر کدام راه خودش را می روند و توجهی به خود ازدواج ندارند، برای همیشه دوام پیدا نمی کند.»
پژوهشی در دانشگاه استونی بروک در نیویورک نشان می دهد که ازدواج زوج هایی که مرتبا همراه هم درگیر کارهایی متفاوت و جدید می شوند، شادتر از آن ازدواج هایی است که در آنها زن و شوهر همان عادات قدیمی شان را تکرار می کنند. نظریه این پژوهشگران این است که تجربیات جدید باعث فعال شدن دستگاه دوپامینی در مغز می شود و وضعیت واسطه های عصبی شیمیایی در مغز را به حالت عشق رومانتیک اولیه زن و شوهر باز می گرداند. اما برای کسانی مانند ما که اسکن کننده مغز در اختیارمان نیست، شیوه های ساده ای وجود دارد که از طریق آنها می توان فهمید آیا رابطه مان با همسرمان در حال رشد کردن است یا دارد ملال آور و خسته کننده می شود. از جمله پرسش هایی که باید از خودتان بکنید این هاست: «همسرتان تا چه حد برای شما یک منشأ تجربیات هیجان آور است؟ آشنایی با همسرتان شما را چه قدر به آدم بهتری بدل کرده است؟ در ماه گذشته، چه قدر احساس کردید که ازدواج تان شادی آور و برانگیزاننده بوده است؟» اگر پاسخ ها دقیقا همان هایی است که انتظارشان را دارید، خیال تان آسوده باشد.
از دیدگاه آماری خطر طلاق هنگامی شروع به کاهش یافتن می کند که شما ۱۰ سال زندگی مشترک را گذرانده باشید. تنها ۴ درصد از طلاق ها زوج هایی را شامل می شود که ۴۰ سال یا بیشتر با هم زندگی کرده اند.منبع: New York Times
● طلاق خبرساز
خبر جدایی ال گور (معاون سابق رئیس جمهوری آمریکا) از همسرش، آن هم بعد از ۴۰ سال زندگی مشترک، رسانه های غربی را دوباره با این سؤال مواجه کرده که راز یک زندگی زناشویی موفق چیست؟ کارشناسان می گویند اگر بتوان از این جدایی درسی گرفت، این است که برای موفقیت در ازدواج باید همیشه همسران در آن نقش فعالی داشته باشند؛ همان طور که خود ال گور هم می گوید آنها گرچه ازدواجی طولانی مدت داشتند، اما در این ازدواج هر کدام راه خودش را رفته بود.