نظرات زيادي دربارهٔ اينکه چه کسي هيپنوتيزم را شروع کرد، وجود دارد. هندوهاي هند ادعا مي کنند که آنها اين شيوه را بنيان نهادند و از آن به عنوان يک دارو براي سلامتي استفاده کردند. امروزه اين يکي از کاربردهاي اصلي هيپنوتيزم است و به روانشناسي مربوط ميشود.
اما پيشرفتهاي مهم هيپنوتيزم در سال ۱۸۴۲، هنگامي که جيمز بريد (James Braid) شروع به بررسي بيشتر آن کرد، رخ دادند. او که «پدر هيپنوتيزم جديد» ناميده ميشود اعتقاد نداشت که خواب مغناطيسي باعث هيپنوتيزم ميشود و فکر مي کرد که خلسهها فقط يک «خواب عصبي» هستند. وي در سال ۱۸۴۳ يک کتاب دربارهٔ اين موضوع به نام «نوريپنولوژي» نوشت.
برخي مسمر را پدر هيپنوز مي دانند. مي گويند راسپوتين وزير پرنفوذ دربار روسيه تزاري از اين روش در قربانيان خود استفاده مي کرده است.کشيش آبه فاريا نيز از متقدمين اين روش است. مسمر در دورهٔ اوج نظريه پردازي در باب مغناطيس اين پديده را ناشي از مغناطيس حيواني مي دانست.
بعدها روش او توسط شورايي مرکب از بنجامين فرانکلين و گيوتين و ... مردود دانسته شد چرا که اين افراد فقط علوم رياضي و فيزيک و طب کلاسيک را علم ميپنداشتند. برخي فقها ميگويند هيپنوتيزم اگرمستلزم امر حرامي نباشد جايز است. هيپنوتيزم را خواب واره ترجمه کرده اند.
(فرزان کمالي نيا عضوانجمن علمي هيپنوتيزم)
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید