خشخاش

بوته ‏اي است يكساله كه در مناطق معتدل مي‏ رويد. رشد سالانه اين گياه به ارتفاعي معادل  110-70 سانتيمتر مي‏رسد. در اواسط بهار، بعد از اين كه گلهاي رنگارنگ ان كم‏ كم شروع به ريختن مي‏ كند، از ميان گلها كپسول ظاهر مي ‏شود كه به آن گرز خشخاش مي‏ گويند. اين گرزها در اواخر بهار و اوائل تابستان داراي پوست سبزي است كه به زردي مي ‏گرايد. البته، قبل از اين كه ميوه گياه خشك و زرد شود به روش خاص مبادرت به تيغ زدن آن مي‏ نمايند. اين كار به وسيله افرادي كه تجربه خاصي در تيغ زدن دارند، انجام مي‏شود. آنان در ساعات اوليه شب با تيغهاي مخصوص و با ايجاد چندين شيار افقي و يا عمودي و يا مورب بر روي گرزها مبادرت به تيغ زدن مي‏نمايند. صبح روز بعد، شيره سفيد رنگي از محل شكافهاي گرز به بيرون ترشح مي‏كند و در مجاورت هوا به صمغ قهوه‏اي رنگ تبديل گرديده در پياله مخصوص جمع‏ آوري و براي ترياك مالي آماده و به صورت لول روانه بازار قاچاق مي ‏شود.

    ترياك

قديمي ‏ترين و مشهورترين ماده مخدر است كه از گياه خشخاش به دست مي‏ آيد. اين گياه حدود 2500 ســــال قبل در منطقه مديترانه كشت مي ‏شده است. سابقه اين گياه را    تا 5000 سال قـــــــبــل هم ذكر مي ‏كنند. از آثاري كه از سومريها باقـــي مانده اســــت، چــنين بــر مي ‏آيد، آنها اين ماده را استعمال مي ‏كرده اند و با آن گياه شادي بخش مي ‏گفتند. در نوشته‏ هاي هومر از ترياك نام برده شده است.

ترياك شيره منعقد شده تخمدان كال بوته خشخاش است كه از نظر علمي به پاپاور معروف است. ترياك آماده مصرف، ماده ‏اي است خميري به رنگ قهوه‏اي كه بر حسب نوع و منطقه كشت خشخاش و آب و هواي منطقه پرورش از قهوه‏اي روشن تا تيره وجود دارد نامهاي ديگر آن افيون، اپيوم و ترياق مي‏ باشد.

ترياك داراي تركيبات بسياري است كه تاكنون 25 نوع موثر آن شناخته شده است. مهمترين آلكالوييدهاي ترياك عبارتند از مرفين، ناركوتين، پاپاورين، تبائين، كدئين و نارسئين.

- حل كردن در آب يا چاي و نوشيدن آن

- مغز: وابستگي (اعتياد)، بي‏خوابي هنگام شب، خواب الودگي در طي روز

4-افسردگي و بي قراري، پرخاشگري، اغماء به دنبال مصرف زياد

- گوارش: تهوع و استفراغ، كاهش اسيد معده و اختلال در هضم غذا، كاهش فعاليت روده ‏ها و يبوست مزمن، بي‏ اشتهايي و كاهش وزن، سوء تغذيه، خشكي دهان، اختلال در كبد

هروئين از كلمه هيروس يا هيرو به معني مرد قهرمان گرفته شده است. البته اين كلمه به معني زن قهرمان، زن برجسته، زني كه خدمات بزرگي به عالم بشريت كرده و زن ايده ‏آل نيز اطلاق مي‏شود. هروئين يكي از تركيبات مرفين مي ‏باشد كه با عمل استيلاسيون بدست مي آ‏يد.ا ين ماده به رنگ سفيد ميل به كرم داراي طعمي تلخ و بي ‏بو است كه پس از مدتي نگهداري بوي ترشي و سركه مي‏ دهد.

هروئين، قوي‏ترين و مخرب‏ترين ماده مخدر دنيا به شمار مي ايد كه در سال1874 توسط يك دانشمند انگليسي ساخته شد و تحقيقات بيشتر را درباره اين ماده دانشمندان آلمان در سال 1890 تكميل نموده و آن را به عنوان دارو معرفي نمودند. در ايران اولين لابراتور هروئين‏ سازي در سال 1334 توسط فردي به نام دكتر مصطفوي ايجاد گرديد. وي نحوه ساخت و استخراج هروئين از ترياك را به عده‏ اي آموخت كه باعث به وجود آمدن لابراتوارهاي بيشتري در سطح كشور گرديد.

در استعمال تزريقي، ابتدا معتادان از رگهايي كه جلوي ساعد دستها نمايان است استفاده كرده، پس از آن كه مدت طولاني از تزريق نقاط مختلف دستها گذشت و ديگر اين نقاط جوابگو نبود ، به ترتيب نوبت به پشت دست، ساق پا، گردن و در نهايت به بيضه‏ ها مي‏رسد. تزريق در بيضه‏ ها آخرين مرحله اين گونه معتادان است.

- مغز : وابستگي، افسردگي

- بي‏خوابي هنگام شب، خواب‏ آلودگي در طي روز، پرخاشگري، آبسه چركي مغز، عفونت مغز، بيماريهاي مختلف ناشي از مرگ بخشي از سلولهاي مغزي و نخاع به دنبال مصرف زياد

يكي از مشتقات مؤثر ترياك مي‏باشد كه سفيد كريستالي است و از نظر زهرآگين بودن حد وسط مرفين و كدئين است. ماده ‏اي است نشاط آور و محرك. كار عضلات صاف مثل روده را كند كرده و باعث شل شدن آنها مي‏گردد. در برونشها و رگها انبساط ايجاد نموده و در آب نامحلول است و در الكل حل مي‏شود.

اين ماده هم مثل متادون از داروهاي سستي‏ زاي مصنوعي مي ‏باشد كه قدرت ضد درد آن از مرفين كمتر است و عضلات بدن را سست و شل مي‏ كند.